Όταν ο στρατός των λαϊκιστών παρήλαυνε στη Βρετανία με μεγάλα λεωφορεία που έγραφαν "θέλουμε τη "χώρα μας πίσω", περίσσευαν τα χαμόγελα και οι βερμπαλιστικές - θριαμβευτικές δηλώσεις για την επερχόμενη... ανεξαρτησία της χώρας που δήθεν είχε χαθεί.
Οι πολίτες παρασύρθηκαν και ψήφισαν έστω οριακά με δημοψήφισμα, την έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕ. Και τώρα έχει έρθει η ώρα να πληρωθεί ο λογαριασμός. Ένας λογαριασμός που θα πληρώνεται επί δεκαετίες.
Η Βρετανία έχει μπει σε μια βαθιά πολιτική, οικονομική και κοινωνική κρίση και αποδεικνύεται ανίκανη να την διαχειριστεί. Η κυβέρνηση της Τερέζας Μέι καταρρέει μέσα στην ανυποληψία και την αδυναμία. Ο ένας μετά τον άλλον παραιτούνται υπουργοί της, διαφωνώντας είτε με το είδος της συμφωνίας αποχώρησης είτε με την ίδια την αποχώρηση.
Η λίρα υποτιμάται διαρκώς. Επιχειρήσεις και εργαζόμενοι αγωνιούν για το αύριο. Ακόμα και το σπουδαίο ποδόσφαιρο της Αγγλίας, "τρίζει" εκ θεμελίων επειδή οι Ευρωπαίοι παίκτες θα θεωρούνται αλλοδαποί, οπότε όσοι περισσεύουν θα πρέπει να φύγουν αποδυναμώνοντας τις μεγάλες και ιστορίκές ομαδες.
Η λύση υπάρχει και την "ψέλισε" χθες δειλά - δειλά η κυρία Μέι: "Μπορούμε να το ξαναδούμε" είπε με έμμεσο τρόπο. Αυτό θα ήταν το ιδανικό. Φανταστείτε με επιστροφή της Βρετανίας στην ΕΕ με ένα δεύτερο δημοψήφισμα.
Το μήνυμα θα ήταν ότι κάθε κράτος που θα επιχειρήσει να αυτονομηθεί ΔΕΝ θα τα καταφέρει. Εδώ δεν τα κατάφερε η Βρετανία, δεύτερη σε μέγεθος οικονομία στην γηραιά ήπειρο.
Επιπρόσθετα μια επιστροφή της Μεγάλης Βρετανίας, θα ενδυνάμωνε θεαματικά την Ευρώπη απέναντι σε έναν εκπρόσωπο του πολιτικού εκχυδαϊσμού ονόματι Τραμπ, αλλά και σε όσους Ευρωπαίους μιλούν διχαστικά.
Δυστυχώς η Βρετανία δεν έχει αυτή τη στιγμή πολιτικούς με το μέγεθος που απαιτούν οι περιστάσεις αν και ποτέ δεν ξέρεις. Πολλές φορές είναι οι κρίσεις που γεννούν νέους ηγέτες.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
