Με βάση την λογική των αριθμών ο ΣΥΡΙΖΑ θα χάσει σήμερα για τέταρτη συνεχόμενη φορά. Προηγήθηκαν οι πάσης φύσεως δημοσκοπήσεις που έδειχναν ακόμη και διαφορές 15 μονάδων αλλά οι κυβερνητικοί δεν πτοήθηκαν. Αντί να προβληματιστούν υπονόμευαν τις δημοσκοπικές εταιρείες και καθάριζαν. Εύκολο.
Μετά ήρθε η βαριά ήττα των ευρωεκλογών με διαφορά 9,3%. Ούτε με αυτήν πτοήθηκαν, ούτε προβληματίστηκαν. Οι ευρωεκλογές δεν είναι βουλευτικές ενώ δεν πήγαν να ψηφίσουν και 500.000 πολίτες που αν επιστρέψουν η ήττα θα ανατραπεί. (Ωε γνωστόν όσοι δεν πήγαν ψηφίζουν οπωσδήποτε ΣΥΡΙΖΑ). Επιπλέον αν κάθε ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ φέρει έναν ακόμη στην κάλπη το αποτέλεσμα ανατρέπεται.
Η τρίτη ήττα ήταν επίσης σαρωτική (αυτοδιοικητικές). Σε αυτήν μοίρασαν συγχαρητήρια σε όσους αντιπάλους εξελέγησαν και το θέμα επίσης έληξε ανώδυνα.
Στο τέλος αδιόρθωτοι και πάντα χωρίς αυτοκριτική θα υποστούν σήμερα και την ήττα στην μητερα των μαχών.
Τι δεν κατάλαβαν όχι μόνο οι του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και του ΚΙΝΑΛ, δηλαδή οι ηγέτες της Κεντροαριστεράς; Ότι τα διλήμματα που καθορίζουν πια τις πολιτικές επιλογές των πολιτών δεν είναι πια η μονίμως παραδοσιακή διαχωριστική γραμμή Αριστερά - Δεξιά, αλλά: κρατισμός - αντικρατισμός, λαϊκισμός - αντιλαϊκισμός, εκσυγχρονισμός - οπισθοδρόμηση, συμφιλίωση - διχασμός, κανονικότητα - μπαχαλοποίηση
Την ώρα που ο κ. Μητσοτάκης μιλούσε για τον νέο ρόλο του κράτους, την επιχειρηματικότητα, την εκπαίδευση, το ασφαλιστικό, την προστασία των πιο αδύναμων Τσίπρας και Γεννηματά μιλούσαν για το φως και το σκοτάδι (δεκαετία 1960) ή για την επάρατη δεξιά (δεκαετία 1980).
Η Κεντροαριστερά δεν έχει ακόμη καταλάβει παρά το σερί των ηττών ότι στην πολιτική αρένα έχει εισέλθει ένας εντελώς νέος παίκτης - ο Κυριάκος Μητσοτάκης - που αλλάζει του κανόνες αντιπαράθεσης, έχει εγκαταλείψει τον ανούσιο πολιτικό λόγο, μιλά απ΄ευθείας με τους πολίτες, δεν έχει δίπλα του κομματικούς για να εκδίδουν τσιτάτα και να υπονομεύουν τον αντίπαλο αλλά τεχνοκράτες να σχεδιάζουν κ.ο.κ.
Η Κεντροαριστερά δεν τον αντιμετωπίζει, με τα δικά του όπλα, ενώ τον υποτίμησε κι όλας με φαιδρούς χαρακτηρισμούς. Αυτό το πληρώνει διαρκώς με ήττες αλλά δεν διορθώνεται. Παραμένει πάντα κολλημένη στον περασμένο αιώνα, δεν μιλά τελικά για τίποτε, αν και είναι τώρα, μέσα στην κρίση, που πρέπει να μιλήσει.
Αν αφήσει τον σύγχρονο επικοινωνιακό λόγο μόνο στον αντίπαλο (γιατί αυτό κάνει) τότε η συνέχεια θα είναι ακόμη χειρότερη με την ανάγκη για ένα καινούργιο σχήμα στον χώρο της Κεντροαριστεράς να γιγαντώνεται. Γιατί ας μην γελιόμαστε, μόνο αυτό ξέρουν να κάνουν. Να μιλούν με την διαχωριστική γραμμή Δεξιά - Αριστερά. Δεν έχουν την ικανότητα να μιλήσουν ή να σχεδιάσουν κάτι άλλο. Εκπροσωπούν το παρελθόν.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
