Μύθοι και αλήθειες για το Brain Drain (του Αναστάση Περράκη υποψήφιου Ευρωβουλευτή με το ΠΟΤΑΜΙ)

Μια από τις δημοφιλέστερες εκφράσεις που μας έφερε η εποχή της κρίσης είναι αναμφισβήτητα το "Brain Drain": η απώλεια του υψηλά εξειδικευμένου ανθρώπινου δυναμικού που αναζητά την τύχη του εκτός της Ελλάδας.

Κατά τραγική ειρωνεία φυσικά, οι θρήνοι για το brain drain συνοδεύονται παραδοσιακά από θρήνους για την "κατάντια του δημόσιου Πανεπιστημίου στην Ελλάδα και το χαμηλό επίπεδο σπουδών". Κανείς δεν αναρωτιέται για το παράδοξο  του πως μπορεί μια χώρα με απαράδεκτα χαμηλό επίπεδο ανώτατων σπουδών να εξάγει άρτια εκπαιδευμένους επαγγελματίες και επιστήμονες με τόσο μεγάλη επιτυχία - αλλά για αυτό έχουμε συζητήσει και παλιότερα.

Εδώ και λίγο καιρό διαβάζω και για το brain regain: πως θα αναστρέψουμε την "εξαγωγή εγκεφάλων" και θα γυρίσουν όλοι αυτοί που έφυγαν στην Ελλάδα. Κυρίως πρωτοβουλίες από εταιρίες, που δικαιολογημένα τις απασχολεί το θέμα της έλλειψης προσωπικού υψηλής εξειδίκευσης στην Ελλάδα. Θα πρότεινα φυσικά σε αυτές τις εταιρίες, ότι καλή μεν η διάθεση στελεχών σας για το ρόλο του μέντορα, αλλά ίσως να σκεφτόσασταν παράλληλα καλύτερους μισθούς, μεγαλύτερο σεβασμό στα ωράρια εργασίας, πιο σωστή αντιμετώπιση  στις εργαζόμενες μητέρες, σεβασμό στο δικαίωμα των αδειών, να δείτε πιο φιλικά την δυνατότητα εργασίας από το σπίτι για πολλά επαγγέλματα, και άλλα πολλά.

Διαβάζω ότι από το 2008 περισσότεροι από 450.000 Έλληνες αναζήτησαν εργασία και καλύτερο μέλλον σε κάποια χώρα του εξωτερικού. Το αντίστοιχο νούμερο για την Βρετανία την ίδια περίοδο ήταν 1,650,000. Το ποσοστό των Βρετανών που ζουν εκτός της χώρας που γεννήθηκαν, είναι 7.6% και των Ελλήνων 8%.