Βουλιάζοντας διαρκώς στην παρακμή τους

Παρακολουθώντας την συζήτηση στη Βουλή αλλά και τις δημόσιες τοποθετήσεις κυβερνητικών για την θλιβερή υπόθεση των βλημάτων που θα πουλάγαμε στη Σαουδική Αραβία, αντιλαμβάνεσαι τι ακριβώς προσπαθούν: "Πετούν" στον αέρα λέξεις, ονόματα, πρόσωπα, συναντήσεις του παρελθόντος, δήθεν "στοιχεία" τα βάζουν όλα σε ένα μίξερ και ο τελικός στόχος είναι μόνο ένας: Σύγχυση.

Προσπαθούν να χαθεί εντελώς η όποια συζήτηση σε μια θάλασσα λεκτικών περιδινήσεων ώστε ο τελικός κριτής, ο πολίτης μη βρίσκοντας αρχή και τέλος να τα παρατάει.

Αν θέλει να ασχοληθεί κανείς, υπάρχει ένα πλήθος σοβαρών ζητημάτων που μπορεί να θέσει - μπορώ να σας απαριθμήσω δεκάδες - αλλά δεν έχει νόημα. Αντί απαντήσεων θα του εξαπολύουν και πάλι λέξεις, ονόματα, αερολογίες κ.ο.κ  επιβάλλοντας αμέσως περαιτέρω σύγχυση.

Στην απερίγραπτη παρακμή που βιώνει η χώρα, τολμώ να πω ότι η οικονομική ασφυξία μπορεί να είναι και δεύτερη "τη τάξει". Στην πρώτη θέση βρίσκεται το αλύπητο λιντσάρισμα του κοινού νου. Η καθημερινή λεκτική ευτέλεια, τα σκουπίδια του λόγου που τα χρησιμοποιούν σαν "αλήθειες" και τώρα σαν "εργαλεία σύγχυσης".

Αυτή η βαθιά ταπεινωτική και χυδαία πρακτική, δηλητηριάζει την κοινωνία στο σύνολό της αλλά και έναν - έναν μας ξεχωριστά. Ο κάθε πολίτης εθίζεται στον μηδενισμό και την ασημαντότητα, δεν τον ενοχλεί ο εξευτελισμός του από τις επιθέσεις παραπλάνησής που του εξαπολύουν, αποδέχεται με το κεφάλι σκυφτό τις βαθύτατες κοινωνικές επιπτώσεις της πνευματικής αυτής παρακμής.

Είναι η πρώτη φορά που σε μια Δημοκρατία οι κυβερνώντες δεν επιστρατεύουν τα σπουδαία και σημαντικά για να εμπνεύσουν και να οδηγήσουν έναν λαό σε μια καλύτερη εποχή, έστω με ιδεατούς στόχους που ποτέ δεν θα πετύχουμε.  Προτιμούν να πορεύονται με σκουπίδια κάθε μορφής, που μεταλλάσσουν τραγικά ακόμη και τον αέρα που αναπνέουμε. Για΄τι το κάνουν; Είναι απλο. Αυτό μπορούν.

                               ΑΝΔΡΕΑΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ