Το κυνήγι πεσμένων (από την κρίση) επιχειρηματιών εξελίσσεται σε μεγάλη ντροπή για την χώρα

Το άγριο κυνηγητό επιχειρηματιών δημιουργεί συνθήκες φόβου και αποχής στην αγορά. Οικονομικοί αναλυτές, δηλώνουν ότι είναι αδιανόητο εν μέσω τέτοιας πρωτοφανούς κρίσης, εκπρόσωποι εταιρειών που τους τσάκισε η κρίση, να αντιμετωπίζουν και βαρύτατες ποινικές κυρώσεις λες και καταστράφησαν με... δόλο.

Οι αναλυτές λέγουν ότι η ποινική δίωξη μπορεί να είχε μια βάση κάποια χρόνια πριν, όταν στην ευημερία πιθανόν κάποιοι εκμεταλλευόμενοι την θέση τους να υπεξαιρούσαν φόρους. Σήμερα όμως που η κατάρρευση είναι μαζική, οι ποινικές διώξεις όχι μόνο δεν έχουν νόημα αλλά είναι άδικες και απάνθρωπες.

Εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι το πολιτικό σύστημα, εμφανίζει τις εκατοντάδες συλλήψεις επιχειρηματιών ως... κατόρθωμα, ενώ έκπληξη προκαλεί η εκκωφαντική απουσία της Αριστεράς από αυτόν τον αγριανθρωπισμό. Ούτε μια λέξη για τους βιομηχανοποιημένους πλεον διασυρμούς..!

Το κλίμα τρόμου που έχει δημιουργηθεί στο επιχειρείν, το πληρώνει με δραματικό τρόπο η αγορά. Ικανοί μάνατζερς εμφανίζονται απρόθυμοι να αναλάβουν το ρίσκο της διοίκησης μιας εταιρείας (από ένα τυχαίο γεγονός μπορεί να βρεθούν υπόλογοι), με αποτέλεσμα την απαξίωση της διοικητικής ελίτ της χώρας.

Τέλος είναι αδιανόητο το γεγονός ότι απατεώνες και έντιμοι (πλην όμως κατεστραμένοι), μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι και αντιμετωπίζουν τις ίδιες ποινές. Στο επιχειρείν όλοι είναι απατεώνες λες και η κρίση είναι εικονική ή αφορά μια άλλη χώρα σε άλλη ήπειρο.

Επείγει λοιπόν να διακοπεί ΑΜΕΣΑ αυτό το άγριο και χωρίς νόημα κυνηγητό επιχειρηματιών. Με εξαίρεση βέβαια όσων έχουν διαπράξει αποδεδειγμένες απάτες.