Όταν η Δημοκρατία εκδικείται... Οι πρωταίτιοι της χούντας πέθαναν ο ένας μετά τον άλλον στις φυλακές αν και τόσα χρόνια μετά θα ήταν μια πράξη βαθύτατης ανθρωπιάς, οι υπέργηροι αυτοί άνθρωποι να σταλούν σπίτια τους....
Ο τελευταίος φυλακισμένος είναι ο Ντερτιλής. Παραμένει στην φυλακή 37 χρόνια μετά. Όπως και οι προηγούμενοι δεν έχει ζητήσει ποτέ τίποτε σαν μια ένδειξη διαμαρτυρίας για την διαχρονική τιμωρία του σε κάτι που ίσως ι ίδιος πίστευε ότι ήταν το σωστό. Μόλις χθες ο υπουργός Δικαιοσύνης Αντώνης Ρουπακιώτης πληροφορήθηκε το θάνατο του γιού του Νικόλαου Ντερτιλή, τελευταίου κρατούμενου εκ των πρωταιτίων της χούντας.
Ενημέρωσε αμέσως τον αναπληρωτή διευθυντή των φυλακών Κορυδαλλού ότι εάν ο πρώην στρατηγός ζητήσει άδεια για να μεταβεί στην κηδεία του παιδιού του που θα γίνει σήμερα, Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2012, να του δοθεί και μάλιστα η μεταγωγή του να γίνει "χωρίς χειροπέδες, παρά το γεγονός ότι ο κανονισμός των φυλακών προβλέπει το αντίθετο" (...). Απλά θα έχει μία διακριτική συνοδεία.
Ο Ν. Ντερτιλής ενημερώθηκε επί των προθέσεων του υπουργού Δικαιοσύνης και υπέβαλε στη διεύθυνση των φυλακών δήλωση στην οποία αναφέρει ότι δεν επιθυμεί να μεταβεί στην κηδεία του υιού του.
Να σημειωθεί ότι ο Ντερτιλής, που βρίσκεται στη φυλακή εδώ και 37 χρόνια, καταδικάστηκε το 1975 σε ισόβια κάθειρξη για τη δολοφονία του 20χρονου Μιχάλη Μυρογιάννη στα γεγονότα του Πολυτεχνείου το Νοέμβριο του 1973.
