Βιβλίο: Ο "δρόμος της βροχής" αγγίζει το πατρινό κοινό
Ένα μυθιστόρημα, ο «Δρόμος της βροχής», του Κωνσταντίνου Μαρκέτου, με ιστορικές αλήθειες, μαγνήτισε το κοινό το βράδυ της Παρασκευής και η αίθουσα του ξενοδοχείου «Πάτρα Παλάς» ήταν κατάμεστη.
Όσον αφορά σε αυτόν καθεαυτόν τον σκοπό της εκδήλωσης επρόκειτο κατά γενική ομολογία για μια πετυχημένη βιβλιοπαρουσίαση. Το μυθιστόρημα «Δρόμος της Βροχής» του Κωνσταντίνου Μαρκέτου, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις "Το δόντι".
Συντονιστής της παρουσίασης ήταν ο δημοσιογράφος Αλέξανδρος Κογκόλης ο οποίος τόνισε την καθαρότητα και την μεστότητα του λόγου και των νοημάτων του συγγραφέα παρά το νεαρό της ηλικίας του. Ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος Ευάγγελος Αντώναρος, παίρνοντας αφορμή από την περίοδο του Εθνικού διχασμού που πραγματεύεται ο συγγραφέας, μίλησε για την ανάγκη της σύνθεσης των απόψεων, τόσο στην πολιτική όσο και στην κοινωνία.
Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ, ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΚΗ ΑΠΟΣΤΑΣΗ
Μάλιστα ο πρώην υπουργός Ευάγγελος Αντώναρος, έχοντας και στην Αθήνα(στην στοά Πεσμαζόγλου) πριν μερικές μέρες, αναφέρθηκε στην σημασία της δεύτερης ανάγνωσης του βιβλίου προκειμένου να κατανοήσει ο αναγνώστης βαθύτερα τις δυσκολίες και τις ανάγκες εκείνης της εποχής.
Ο πρώην υπουργός και πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού κόμματος Νίκος Νικολόπουλος δήλωσε πώς, έχοντας ο ίδιος εντρυφήσει στην ζωή του Γούναρη, αισθάνεται ότι η σκυτάλη της αναζήτησης της ιστορικής διαδρομής του Αχαιού πολιτικού βρίσκεται σε σωστά χέρια. Τόνισε τα προτάγματα της κοινωνικής δικαιοσύνης και της λαϊκότητας του Γούναρη καθώς και της σύγκρουσής του με το οικονομικόπολιτικό σάπιο κατεστημένο της εποχής, σε αντιδιαστολή με τις πρακτικές της σύγχρονης κοινωνικής κεντροδεξιάς παράταξης.
Ο εκπαιδευτικός και συγγραφέας Πέτρος Ψωμάς, «παίζοντας» με τον γνωστό χαρακτηριστικό του τρόπο με τις λέξεις του βιβλίου, θέλησε με μυσταγωγικό τρόπο να μας οδηγήσει στις σκοτεινές περιόδους που αναφέρονται στο βιβλίο.
Τέλος, ο ίδιος ο συγγραφέας ο Κωνσταντίνος Μαρκέτος εξήγησε τους λόγους της ενασχόλησής του με το συγκεκριμένο κομμάτι της ιστορίας. Ανέφερε χαρακτηριστικά πώς οι Έλληνες αρέσκονται στην αγιοποίηση ή στην δαιμονοποίηση των πολιτικών τους. Στην περίπτωση του Γούναρη η Ιστορία τον δαιμονοποίησε, επιρρίπτοντάς του όλες τις ευθύνες για τον εθνικό διχασμό και την μικρασιατική καταστροφή, αποσιωπώντας ταυτόχρονα καθετί θετικό που προσέφερε σε αυτόν τον τόπο. Η κοινωνική ασφάλιση και τα ταμεία ψηφίστηκαν από την δική του κυβέρνηση το καλοκαίρι του 1922, λίγους μήνες δηλαδή πριν την εκτέλεσή του.
Θέλησε ο συγγραφέας, όπως εξήγησε να βοηθήσει με απλό τρόπο, μυθιστορηματικό να μάθει ο καθένας το κομμάτι της ιστορίας, που δεν διδάχτηκε ποτέ. Γιατί σύμφωνα με τον Σεφέρη: "Σβήνοντας ένα κομμάτι από το παρελθόν, είναι σαν να σβήνεις και ένα αντίστοιχο κομμάτι από το μέλλον."
