Το χειρότερο δυνατό ενδεχόμενο για τους πέντε επιβάτες του «πολιτικού» βαθυσκάφους Titan αρχίζει να αναδύεται ως όλο και πιο πιθανό καθώς οι ώρες περνούν και οι απεγνωσμένες έρευνες στην περιοχή όπου χάθηκε παραμένουν άκαρπες. Συγκεκριμένα, ο δρ. Ντέιβιντ Γκάλο, ένας Αμερικανός ωκεανογράφος που θεωρείται παγκοσμίως ως αυθεντία στις υποβρύχιες εξερευνήσεις και στενός φίλος του Πολ-Ανρί Ναρζολέ, χειριστή του Titan, δήλωσε ότι «είναι πολύ πιθανόν το βαθυσκάφος να διαλύθηκε σε κομμάτια προς τα μέσα. Να συνέβη, δηλαδή, μια ενδόρρηξη (implosion), κάτι που θα ήταν ολέθριο». Κατά την άποψη του δρ. Γκάλο, εφόσον η επικοινωνία του Titan με το σκάφος υποστήριξης χάθηκε 1 ώρα και 45 λεπτά αφ’ ότου καταδύθηκε με προορισμό το ναυάγιο του Τιτανικού σε βάθος περίπου 3.800 μέτρων, «πιθανότατα προέκυψε κάποιο απρόοπτο εν μέσω της καθόδου του Titan, δεδομένου ότι θα χρειαζόταν περί τις 2 ώρες για να φτάσει στα υπολείμματα του Τιτανικού. Άρα, κάτι συνέβη που προκάλεσε απώλεια επικοινωνίας ή και ισχύος στο Titan, προτού φτάσει στο ναυάγιο».
Κι από κάτι τέτοιο, δηλαδή από μια ενδόρρηξη, σε τόσο μεγάλα βάθη, δεν υπάρχει επιστροφή» συμπληρώνει ο Ντέιβιντ Γκάλο. Τονίζοντας παράλληλα ότι ο ίδιος είναι μεν συντετριμμένος, αλλά ως επιστήμονας οφείλει να αναδείξει την πιο πιθανή ερμηνεία των μέχρι στιγμής δεδομένων. «Δυστυχώς, η καταστροφή του Titan από κάποιου είδους αστοχία υλικών δεν μπορεί παρά να είναι πλέον το Νο.1 σενάριο -όσο δυσάρεστο κι αν είναι το να το σκεφτόμαστε. Προσωπικά, δεν ξέρω κάποιον άλλον τρόπο με τον οποίον το βαθυσκάφος θα μπορούσε να έχει εξαφανιστεί τόσο γρήγορα».
Παρόλ’ αυτά, εάν δεν υιοθετήσει κάποιος τη ζοφερή εκδοχή που εισηγείται ο δρ. Γκάλο προτιμώντας να πιστεύει (και να ευελπιστεί) ότι οι πέντε επιβάτες είναι ζωντανοί, και το Titan είναι άθικτο είτε κάπου στην επιφάνεια του ωκεανού είτε κάτω από αυτήν, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψιν δύο βασικά στοιχεία: Πρώτον, ότι το διαθέσιμο οξυγόνο εντός της κάψουλας δεν είναι απεριόριστο. Αντιθέτως, εκτιμάται πως οι επιβάτες έχουν πλέον, κατά προσέγγιση, απόθεμα που επαρκεί για περίπου 30 ώρες. Κι αυτό με την προϋπόθεση πως το πενταμελές πλήρωμα της αποστολής διατήρησε την ψυχραιμία του και δεν πανικοβλήθηκε, αυξάνοντας έτσι την κατανάλωση του οξυγόνου.
Το δεύτερο κρίσιμο στοιχείο, είναι ότι το Titan είναι σφραγισμένο από το εξωτερικό του, με μια σειρά από μεγάλα μπουλόνια (βίδες). Συνεπώς, ακόμη και εάν πλέει χαμένο στην επιφάνεια, ο εντοπισμός του επείγει, ακριβώς λόγω της φύσης του ως οχήματος ειδικά σχεδιασμένου για να αντέχει στις κολοσσιαίες πιέσεις της θάλασσας, σε βάθος χιλιομέτρων.
