Χώρα σε αναπηρία
Η Ελλάδα είναι μια χώρα χωρίς κανόνες. Για να κινηθεί οτιδήποτε, πρέπει να υπάρξει η περίφημη "άνωθεν εντολή", δηλαδή κομματική εντολή από ψηλά, διαφορετικά δεν ισχύουν ούτε οι νόμοι, ούτε τίποτε. Ένα καλό παράδειγμα είναι το σκάνδαλο με τους 106 φοιτητές που παρέδωσαν την ίδια ακριβώς εργασία ως δική τους.
Εδώ έχουμε σωρεία ποινικά κολάσιμων πράξεων. Απαριθμώ: Απάτη, πλαστογραφία, μαύρο χρήμα (κάποιος πληρωνόταν για να πουλά την ίδια εργασία στον κάθε φοιτητή), εξαπάτηση από κοινού κ.ο.κ.
Σε μια κανονική χώρα με δημοκρατία, αρχές και σεβασμό στην ουσία, α) Θα είχε επέμβει η Αστυνομία να συλλάβει τον διακινητή των εργασίων (όλοι γνωρίζουν από ποιον πήραν την έτοιμη εργασία). Από κοντά και το ΣΔΟΕ για παράνομα έσοδα χωρίς παραστατικά. β) Το Πανεπιστήμιο θα προχωρούσε σε ΔΙΑΓΡΑΦΕΣ όλων των φοιτητών του ψεύδους και της εξαπάτησης. γ) Η Δικαιοσύνη θα ασκούσε ποινικές διώξεις.
Αν μάλιστα γινόταν γνωστό ότι "κάτι τέτοιο γίνεται συνεχώς τι να κάνουμε;" όπως ειπώθηκε από πολλούς πανεπιστημιακούς, τότε θα έπρεπε επίσης να ΞΗΛΩΘΕΙ ολόκληρη η διοικητική διάρθρωση του Πανεπιστημίου και να καταγγελθεί για αδράνεια και συνενοχή.
Τίποτε από τα παραπάνω δεν θα γίνει στην Ελλάδα του ωχαδερφισμού. Τα ξέρουν όλα και τα επιτρέπουν. Τι ξέρουν; Ότι δίπλα από τις σπουδές των φοιτητών λειτουργούν χρόνια τώρα παραμάγαζα που προσφέρουν επ αμοιβή "ότι χρειάζεται ο φοιτητής".
Ολόκληρη η πανεπιστημιακή κοινότητα γνωρίζει την εν λόγω φάμπρικά αλλά ποιος να ασχοληθεί; "Εγώ θα βγαλω το φίδι από την τρύπα;" αναρωτιώνται όλοι τους, ΚΑΤΑΡΓΩΝΤΑΣ την υποχρέωσή τους να ελέγχουν και εκπαιδεύουν σωστά τα Ελληνόπουλα. Πληρώνονται για να είναι υπευθυνοι αλλά έχουν καταντήσει ανεύθυνοι. Ευθύνονται; Όχι. Υπάρχει ένα κόμμα εκέι ψηλά που τους έχει αφοπλίσει...
Ολόκληρη η ελληνική κοινωνία είναι σε μόνιμη λειτουργική αναπηρία.