Μίσος δήθεν αναρχικών

Μίσος δήθεν αναρχικών

Η φωτογραφία του φοβισμένου πρύτανη του Οικονομικού Πανεπιστημίου, σόκαρε πολλαπλώς. Κατ΄αρχήν σόκαρε η βαριά ανηθικότητα να λιντσάρεται η προσωπική ελευθερία ενός συνανθρώπου, εξ αιτίας της ιδιότητας του.

Μόνο καθάρματα ποδοπατούν χωρίς ντροπή την ατομική ελευθερία ενός αγνώστου ανθρώπου για τις όποιες ιδέες τους.

Σοκάρει επίσης, η εξευτελιστική αδυναμία της χώρας να προστατεύσει ακόμη και τα Πανεπιστήμια της, κάτι που γίνεται εύκολα σε όλο τον κόσμο εδώ και δεκαετίες.

Κάθε εβδομάδα ζούμε την βία της κουκούλας με ξυλοδαρμούς, διακοπές συνελεύσεων, προπηλακισμούς καθηγητών, επιθέσεις ακόμα και κατά φοιτητών, ναρκομανείς να κάνουν χρήση, καταλήψεις κτιρίων για να είναι ορμητήρια και πολλά άλλα.

Που είναι το κράτος; Υπάρχει; Πώς είναι δυνατόν αυτή η βαρβαρότητα που περιγράφεται με δεκάδες ποινικά αδικήματα να μένει επί δεκαετίες ατιμώρητη για να μην πω ότι προστατεύεται κι όλας σαν μια δήθεν "μορφή πολιτικής έκφρασης".

Η κινητήριος δύναμη αυτών των κουκουλοφόρων είναι ΤΟ ΜΙΣΟΣ. Μισούν την κοινωνία όπως είναι και δεν τους ενδιαφέρει αν με τις πράξεις τους την πληρώνουν μόνο οι απλοί άνθρωποι. Κατεβάζουν μέσα στη νύχτα γέροντες σπό ενα τρόλει για να το κάψουν. Πυρπολούν αυτοκίνητα και μοτό απλών ανθρώπων. Σπάνε εκδοτήρια εισιτηρίων, πεζοδρόμια, βιτρίνες καταστημάτων. 

Που οδηγούν όλα αυτά; Πουθενά, αλλά δεν του ενδιαφέρει. Το ΜΙΣΟΣ που τους καθοδηγεί θέλει εκτόνωση. Η πρώτη πράξη ενός σωστού κράτους θα έπρεπε να είναι να βοηθήσει αυτά τα "παιδιά του μίσους" να κατανοήσουν ότι είναι στον λάθος δρόμο. Η δεύτερη πράξη είναι η σκληρλη τιμωρία αν δεν συνετιστούν. (Και ακόμα σκληρότερη, πολύ σκληρότερη σε περίπτωση υποτροπής). 

Ας κατανοήσουν λοιπόν οι πολιτικοί στης συμφοράς, δεξιοί και αριστεροί, ότι η κατάσταση στα Πανεπιστήμια που είναι δικό τους έργο (λόγω του κομματισμού) δεν γίνεται να συνεχιστεί. Ντροπή τους αν το βάλουν πάλι κάτω από το χαλί.