Ο Φράνσις Φουκουγιάμα κέρδισε την παγκόσμια προσοχή όταν έγραψε για το "Τέλος της Ιστορίας". Ο Φουκουγιάμα θεώρησε ότι η κοινωνία των ανθρώπων πέρασε οριστικά στο μοντέλο της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, Κάθε άλλο σύστημα ανήκε οριστικά στο παρλεθόν.
Ο φιλελεύθερος καπιταλισμός, κατά τον Φουκουγιάμα, είχε οριστικά αναδειχθεί αδιαμφισβήτητος νικητής στο πολιτικό, κοινωνικό, οικονομικό και ιδεολογικό πεδίο σε αυτή την ιστορική «μάχη των πολιτευμάτων», ιδιαίτερα μετά την πτώση του Σοβιετικού μοντέλου.
Περίπου 25 χρόνια μετά φαίνεται πως ο Φουκουγιάμα από πολιτική άποψη δεν πρόβλεψε σωστά. Οι ορδές των λαϊκιστών παίρνουν την εξουσία, η ακροδεξιά έχει επανεμφανιστεί, το τέλος της ιστορίας δεν έχει έρθει. Με λίγα λόγια, από πολιτική άποψη η ιστορία μοιάζει σαν να επιστρέφει πίσω για να την ξαναζήσουμε.
Ωστόσο σε κάτι έχει δίκιο ο Φουκουγιάμα. Αυτό που δεν αλλάζει είναι η οικονομική λειτουργία του πλανήτη. Είτε είσαι αριστερός (Κίνα) είτε λαϊκιστής (ΗΠΑ) είτε οτιδήποτε άλλο, η παγκόσμια οικονομία κινείται με τους δικούς της ρυθμούς, δεν επηρέαζεται από πολιτικές εξελίξεις και δεν λαμβάνει υπόψιν, ιδεολογίες, αγωνίες και άλλα... παλιομοδίτικα.
Δείτε το σήμερα: Η παγκόσμια οικονομία έχει περάσει σε ανάκαμψη μέσα από νέες φούσκες που εγγυώνται νεες μπορεί και χειρότερες κρίσεις από αυτήν του 2008. Το μοντέλο είναι εικονικά τραπεζικά προϊόντα, εικονικές αξίες μετοχών, χρηματιστήρια του τζόγου και κυρίως ΔΑΝΕΙΚΑ. Η ανάκαμψη που σας προανέφερα έχει επέλθει, γιατί το παγκόσμιο χρέος είναι σήμερα υψηλότερο από το 2008!
Δηλαδή όλοκληρος ο πλανήτης δεν πορεύεται με τον πραγματικό πλούτο που διαθέτει, αλλά τον εικονικό που δημιουργεί το σύστημα. Υπό αυτή την έννοια ο Φουκουγιάμα αθελά του έβαλε στο πόνημά του τον σωστό τίτλο: Το τέλος της ιστορίας έχει επέλθει ακόμη και αν πολιτικά καταρρεύσει και ο φιλελεύθερος καπιταλισμός.
