Το μεγάλο δράμα του χρέους της Ελλάδας είναι μούσα για τους καλλιτέχνες της.

Τό επισημαίνουν οι New York Times σε πρόσφατο άρθρο τους. Η ύφεση στην Ελλάδα δημιούργησε ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον φωτεινό σημείο, σαν μια έκρηξη καλλιτεχνικής δραστηριότητας, για να αντιμετωπιστεί η οικονομική κρίση.

Σε πρόσφατη συνέντευξη του ο συγγραφέας Ανδρέας Σταμάτης είπε:

Είναι σαν κάποιος να σου ζητήσει να είσαι ένα άλλο πρόσωπο, ξαφνικά.

Κάθε καλλιτέχνης έχει ένα δίλημμα. Από την μια πλευρά είσαι μάρτυρας της ιστορίας την ώρα που αυτή επιτελείται και από την άλλη υποφέρεις.

Πέρα από τα καταθλιπτικά πρωτοσέλιδα, υπάρχει στην Ελλάδα σήμερα και ιδιαίτερα στην Αθήνα μια ενέργεια που πουθενά στην Μεσόγειο δεν μπορείς να βρείς. 

Αίθουσες τέχνης και γκαλερί ανθούν παντού. ''Πλανόδιοι καλλιτέχνες'' στολίζουν με μικροσκοπικά όλο χρώμα διαμάντια το όλο και πιο εξαθλιωμένο κέντρο της πόλης. 

Η Αθήνα είναι ένα αναρχικό χάος, μια πόλη γεμάτη τσιμέντο και γιασεμί, πικροδάφνες και καυσαέριο. Είναι κάτι ανάμεσα σε '' Μιλάνο και Καράτσι ''. Ένας παράξενος συνδυασμός Ευρωπαΐκής εξέλιξης και τριτοκοσμικού χάους. Η δε οικονομική κρίση έχει αυξήσει το χάσμα. 

Η Αθήνα είναι σαν ένα ηφαίστειο,

δήλωσε ο Κωστής Μαραβέγιας, ποπ σταρ και συνθέτης, που συγχωνεύει την παραδοσιακή Ελληνική μουσική, με άλλους μεσογειακούς ήχους. 

Μερικές φορές εκρήγνυται και στην συνέχεια επανέρχεται στο φυσιολογικό. 

Κατά την τελευταία δεκαετία το κέντρο της Αθήνας έχει καταστραφεί. Μετανάστες έχουν καταλάβει εγκαταλελειμμένα σπίτια, τοξικομανείς τα πεζοδρόμια και οι τοίχοι είναι καλυμμένοι με γκράφιτι. 

Το Μεταξουργείο είναι γεμάτο καλλιτεχνική ζέση αλλά και ανθρώπους που πουλάνε ναρκωτικά μέρα μεσημέρι

δήλωσε η Ρεβέκκα Καμχή η οποία άνοιξε μια γκαλερί εκεί το 1995 που φέρει το όνομά της. 

Ο κόσμος δεν αγοράζει πια όπως παλιά, είπε, αλλά οι επισκέπτες έχουν αυξηθεί σημαντικά.

Ελλάδα η χώρα του χρέους. Αθήνα η πόλη των αντιθέσεων.-