Ελληνική και ξένη λογοτεχνία, ιστορικές, πολιτικές, οικονομικές και κοινωνιολογικές μελέτες, ταξιδιωτικά χρονικά, πολιτικές μαρτυρίες και αυτοβιογραφικές αφηγήσεις θα είναι οι επιλογές των εκδοτών κατά την καινούργια περίοδο, σ’ ένα περιβάλλον όπου το κύριο πρόβλημα παραμένουν τα βιβλιοπωλεία.
Όπως λένε πρόσωπα τα οποία είναι σε θέση να γνωρίζουν καλά τις καταστάσεις που επικρατούν την τελευταία διετία στην αγορά, τα εκδοτικά μαγαζιά θα μπορούσαν έχουν ξεφύγει από την ασφυξία, ακόμα και μέσα σε οξυμένες συνθήκες κρίσης, αν υπήρχε κάποια κανονικότητα στις πληρωμές των βιβλιοπωλείων. Όσα συμβαίνουν παρόλα αυτά στο εκδοτικό κύκλωμα έχουν οδηγήσει σε φαύλο κύκλο.
Τα βιβλιοπωλεία δεν πληρώνουν τους εκδότες και οι εκδότες αδυνατώντας να προχωρήσουν σε δανεισμό αναγκάζονται να αποσύρουν από τα βιβλιοπωλεία τους τίτλους τους. Όσο για τους αναγνώστες που δεν βρίσκουν στο βιβλιοπωλείο αυτό το οποίο αναζητούν, είναι μάλλον απίθανο να έχουν την υπομονή να το παραγγείλουν με την προοπτική να περάσουν μετά από μερικές ημέρες για να το πάρουν.
Ένα επιπλέον ζήτημα είναι η εξαιρετικά αρνητική ψυχολογία την οποία δημιουργεί η διαρκής φημολογία. Οι φήμες θέλουν, επί παραδείγματι, εδώ και αρκετό καιρό γνωστά βιβλιοπωλεία και καθιερωμένους εκδοτικούς οίκους να κλείνουν ενώ το γεγονός ότι κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει μέχρι στιγμής πραγματικότητα δεν καταφέρνει να ανατρέψει το αποθαρρυντικό κλίμα και τη γενική κατήφεια.
Το μεγαλύτερο έγκλημα του Σαμαρά δεν ήταν ότι έριξε την κυβέρνηση της ΝΔ το 1993 και έφερε το ΠΑΣΟΚ για μια οκταετία. Το μεγαλύτερο έγκλημα του ήταν η καταγγελία των μνημονίων από τα Ζάππεια.
Δηλητηρίασε έναν ολόκληρο λαό βαφτίζοντας ασθένεια ΤΗΝ ΘΕΡΑΠΕΙΑ. (Όλες οι άλλες χώρες χάρις στα μνημόνια βγήκαν από την κρίση σε χρόνους ρεκόρ).
