Οι λεονταρισμοί Σαμαρά - Βενιζέλου για δήθεν αυτόνομη έξοδο της ελληνικής οικονομίας στις αγορές καταντά προκλητική για την κοινή νοημοσύνη. Η Ελλάδα έχει απόλυτη ανάγκη τα 3,8 δισ.ευρώ φέτος και άλλα 14 δισ. ευρώ το 2015 και 2016 από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Τα έχει ανάγκη γιατί τα ταμειακά διαθέσιμα της χώρας fτάνουν μέχρι τον Φεβρουάριο. Μετά... τα ταμεία θα είναι άδεια. Συνδυαζόμενα τα «άδεια ταμεία» με την πολιτική αβεβαιότητα που τότε θα επικρατεί καθώς θα έχουμε εισέλθει στις διαδικασίες εκλογής νέου Προέδρου Δημοκρατίας, μπορεί να καταλάβει κανείς τι ακριβώς θα ζει η χώρα.
Ο κ. Σαμαράς υπερτίμησε τις δυνατότητες της πολιτικής διαπραγμάτευσης. Νόμιζε ότι οι δανειστές και οι υπάλληλοι αυτών θα του συμπαρασταθούν για να μην "πέσει". Διαψεύστηκε.
Μέρκελ, Σόιμπλε και λοιποί συγκροτούν μια ενιαία ομάδα που δεν επιτρέπει πολιτικές διευκολύνσεις, στις οποίες είχε επενδύσει ο κ. Σαμαράς.
Για ακόμη μια φορά η Ελλάδα θα αναγκασθεί να κλείσει μια συμφωνία, η οποία σίγουρα θα είναι ετεροβαρής.
Η χώρα οδηγείται σε μια συμφωνία με δύο χαρακτηριστικά: (α) Δεν θα περιέχει φτηνή χρηματοδότηση. Θα δανειζόμαστε από τις αγορές με επιτόκια πολύ υψηλότερα από τα επιτόκια (2%) του ESM. (β) Θα επιβάλλεται πολύ αυστηρότερος έλεγχος, με μοχλό τις αγορές.
Η Ελλάδα αντί να βγαίνει από το τούνελ, με τους χειρισμούς Σαμαρά - Βενιζέλου επιστρέφει στα αδιέξοδά της. Παράδειγμα: , Σήμερα, οι αποδόσεις του ελληνικού 3ετούς ομολόγου είναι 6,85% ενώ της Πορτογαλίας ήταν 1,06%, της Ιταλίας 0,73% και της Ισπανίας 0,57%. Του ελληνικού 5ετούς ήταν 7,1%, της Ιρλανδίας 0,44%, της Πορτογαλίας 1,63%.
Οι δε αποδόσεις του 10ετούς ομολόγου κινούνται σταθερά στην περιοχή του 8% συν, ενώ του πορτογαλικού στην περιοχή του 3% και του ιταλικού και ισπανικού στη ζώνη του 2%.