Με το τρίκ του ενός άρθρου ο κ. Σαμαράς πέρασε εκατοντάδες θεσμικές αλλαγές που αφορούν την ελληνική κοινωνία, με αποτέλεσμα να είναι μακράν ο μεγαλύτερος πολιτικός - μεταρρυθμιστής της μεταπολίτευσης. Αν δεν υπήρχαν όλες οι αλλαγές σε ένα άρθρο και γινόταν συζήτηση ανά περίπτωση, οι εκβιασμοί βουλευτών και συντεχνιών θα αλλοίωναν εντελώς όλα τα μέτρα. Πέρασε λοιπόν επακριβώς όλα όσα ήθελε.
Το ότι δεν άλλαξε τίποτε, συνιστά όντως μια νίκη για τον Σαμαρά. Πέτυχε να περάσει όλα τα μέτρα όπως τα ήθελε και αυτό δεν έχει προηγούμενο. Μάλιστα μεγάλο μέρος της εσωτερικής αγοράς πολλά από αυτά τα επικροτεί: Η αγορά εργασίας άλλαξε προς όφελος των επιχειρηματιών. Πολλοί πιστεύουν ότι τα εργασιακά θα φέρουν μειώσεις τιμών στα προιόντα, θα δημιουργήσουν νεες θέσεις εργασίας και θα ανακουφίσουν οικονομικά τις επιχειρήσεις.
Τι σχεδιάζει τώρα ο κ. Σαμαράς; Ιδου:
1. Επιδιώκει την είσπραξη των 31,5 δισ. ευρώ, ζητώντας επιπλέον την δόση Σεπτεμβρίου (5 δισ.), μαζί με την δόση του Δεκεμβρίου (8,6 δισ.).
2. Προχωρά σε ευρύτατο ανασχηματισμό. Στόχος μια κυβέρνηση σχεδόν Οικουμενική με στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ, αλλά και προσωπικοτήτων. Η κυβέρνηση ΝΔ μεταλλάσεται σε κυβέρνηση "εθνικών στόχων".
3. Επιδιώκει την ανακεφαλοποίηση των Τραπεζών ώστε να ξεκινήσει η ροή χρήματος. Παράλληλα θα κινηθούν χρήματα προς την αγορά με την εξόφληση κρατικών χρεών προς ιδιώτες, ΕΣΠΑ και αποκρατικοποιήσεις.
4. Δειλά-δειλά τα πρώτα μέτρα ανακούφισης. Θα αλλάξει ο Τειρεσίας, θα υπάρξουν μέτρα υπερ των χρεωμένων νοικυριών κ.λπ.
Παρά ταύτα ο κ. Σαμαράς είναι πολύ πιθανό να βρεθεί σε ελεύθερη πτώση. Δηλαδή και πάλι τα μέτρα να μην φέρουν αποτελέσματα. Να μην υπάρξει πλεόνασμα. Οι αριθμοί να διαψεύσουν τις προσδοκίες. Σε μια τέτοια περίπτωση, ο κ. Σαμαράς δεν θα έχει καμία λύση για να αλλάξει την κατάσταση, Μάλιστα στην ελληνική κοινωνία η βια και η στάση πληρωμών θα περιγράφουν τα νέα μεγαλύτερα αδιέξοδα.
Πολιτικοί αναλυτές εκτιμούν ότι σε μια τέτοια περίπτωση μόνη λύση θα είναι εκτεταμένες μεταβολές στο πολιτικό σύστημα και νεες εκλογές.