Κράτος, επιχειρήσεις και άνθρωποι σε ελεύθερη πτώση προς τον πάτο της κρίσης - Όλα γίνονται χειρότερα στο καταστροφικό 2013

Η Ελλάδα εισέρχεται με ορμή στον πυρήνα της οικονομικής ύφεσης. Συντρίβονται οι μικρομεσαίοι από την πρωτοφανή πτώση της κατανάλωσης, η ανεργία εκτινάσσεται προς το 30%, τα κρατικά έσοδα θα μειωθούν δραματικά. Οι ζωές των ανθρώπων θα περιγράφονται από αδιέξοδα, απόγνωαη και κατάθλιψη. Πουθενά και για κανέναν δεν θα υπάρχει αχτίδα αισιοδοξίας για το (άμεσο... ) μέλλον.

Φέτος, η καταστροφή θα είναι τόσο μεγάλη που θα ξεπεράσει το πολιτικό σύστημα, τους κυβερνητικούς χειρισμούς και τις απαιτήσεις της τρόικας. Η ύφεση θα είναι σαρωτική, παρασύροντας τους πάντες: Κράτος, επιχειρήσεις, κυβέρνηση και πολίτες θα καταστρέφονται από τους αμείλικτους αριθμούς.

Ο Αρμαγεδών που θα ζήσει η Ελλάδα το 2013 (και που ήδη έχει ξεκινήσει), δεν ήρθε τυχαία. Συνέβαλαν ΟΛΟΙ για να συμβεί.

Το πολιτικό σύστημα είναι αδιανόητα ανίκανο να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Με μηδενική ανάπτυξη, διαφθορά, γραφειοκρατία, ηλίθιους φόρους, - όλα αυτά τέσσερα χρόνια τώρα - μοιάζει σαν να κλωτσά την χώρα προς τα κάτω για να την στείλει μια ώρα αρχύτερα στο σκοτάδι. Οι πολιτικοί μας κατέστρεψαν - αυτό το ξέρουμε όλοι - όμως τώρα κάνουν κάτι χειρότερο: Εξανεμίζουν και τις τελευταίες ελπίδες των ανθρώπων για να υπάρξει ένα ξέφωτο ελπίδας.

Αμέσως μετά τα Μέσα Ενημέρωσης. Εν μέσω καταστροφής, παραπλανούν εξοργιστικά την κοινή γνώμη, στηρίζοντας το πολιτικό σύστημα. Η καθημερινή ατζέντα για το κοινό δεν έχει καμία σχέση με την αλήθεια και με το τι πρέπει πραγματικά να συζητηθεί. Τα ανούσια προβάλλονται ως σημαντικά και τα ίδια πολιτικά πρόσωπα - άβουλοι, τυχάρπαστοι και θλιβεροί λαϊκιστές - απολαμβάνουν τον τηλεοπτικό χρόνο.

Σε ένα πικρά στημένο παιχνίδι που σε κάνει να νοιώθεις ασήμαντος και ανήμπορος ως (δήθεν) ενεργός πολίτης ποια είναι η λύση; Δεν υπάρχει λύση. Και δεν υπάρχει όσο δεν εμφανίζεται το πραγματικά καινούργιο στην ελληνική κοινωνία και την πολιτική. Οι Έλληνες δεν έχουν καμία απολύτως ελπίδα κάτι να αλλάξει. Δεν έχουν ούτε που να στραφούν για να εκπροσωπηθούν, ούτε τι να πράξουν για να αντιμετωπίσουν την ανικανότητα των πολιτικών και την συμπαιγνία των φιλιπιννέζων ΜΜΕ.

Θα ζήσουμε τον Αρμαγεδώνα μέχρι τέλους. Ίσως, στα μισά της καταστροφής οι τροικανοί να ελαφρώσουν λίγο τα δεινά για τους κατεστραμμένους Έλληνες. Αλλά αυτό δεν θα φέρει φως στην άκρη του τούνελ. Αν υπάρχει φυσικά τούνελ...