Και αυτή η κυβέρνηση συνεχίζει ανίκανη, άτολμη και επικίνδυνη, ότι και οι προηγούμενες: Δεν αγγίζει το Δημόσιο

Οι Έλληνες πολιτικοί προσπαθούν να διασώσουν τις θέσεις εργασίας στο Δημόσιο, χωρίς σχέδιο, με ερασιτεχνισμούς και  γελοίες μεταξύ τους συνεννοήσεις και αποφάσεις. Το κλείσιμο φορέων με το προσωπικό να παραμένει "κάπου" δεν εξοικονομεί τίποτε. Και να γιατί:

* Το ετήσιο κόστος του δημοσίου φτάνει τα 88 δισ. ευρώ. Από αυτά, τα 61 δισ. ευρώ είναι μισθοί (!), τα 14 δισ. ευρώ λειτουργικά έξοδα και μόλις 7 δισ. ευρώ δημόσιες επενδύσεις. Πάρτε τώρα ένα χαρτί και ένα μολύβι και μαζί με τον μπακάλη της γειτονιάς σας υπολογίστε: Πόσα μπορούν να εξοικονομήσουν οι πολιτικοί, κόβοντας μόνο από τα λειτουργικά έξοδα; Τρία εκατομμύρια; Τέσσερα; ΟΛΑ; Να μην αγοράζουν ούτε χαρτί τουαλέτας και να μην έχουν ούτε ρεύμα πουθενά στο Δημόσιο; Και πάλι η κατάσταση δεν σώζεται...

* Μπορείτε επιπλέον να αναρωτηθείτε: Είναι δυνατόν από τα 88 δισ. ευρώ μόνον τα 7 δισ. ευρώ να είναι για δημόσια έργα; Για όλους μας; Και τα υπόλοιπα 81 δισ. ευρώ για να συντηρεί η χώρα έναν δημόσιο τομές που μισεί την ανάπτυξη, καταδιώκει το επιχειρείν, σε μεγάλο ποσοστό ΔΕΝ εργάζεται, φρενάρει τον ιδιωτικό τομέα και είναι διεφθαρμένος μέχρι το μεδούλι; Ναι είναι αν με αυτά τα 81 δισ. ευρώ πληρώνεται η εκλογική πελατεία των κομμάτων... Ειδικά τώρα που οι Δημόσιοι υπάλληλοι "απειλούν" να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ (και να τον κάνουν κυβέρνηση), τους απολύεις; Δεν τους απολύεις.

Η λύση είναι μόνο μια και την έχει πει ο κ. Στέφανος Μάνος. Απολύεις όσους πρέπει και τους καταβάλεις το 70% των μισθών τους για τρία χρόνια. Αυτό το 30% που δεν θα πληρώνει το κράτος, μαζί με την μεγάλη μείωση του λειτουργικού κόστους, είναι ΑΥΤΟΜΑΤΩΣ η εξοικονόμηση χρήματος που χρειάζεται η χώρα.

Να σημειώσουμε ότι οι αποχωρήσαντες δεν είναι ακριβώς άνεργοι. Πληρώνονται έως ότου ανακάμψει η οικονομία. Μπορεί να κάνουν και μια δεύτερη δουλειά κ.ο.κ.

Με αυτά τα θλιβερά που προσπαθεί το πολιτικό σύστημα να ξανακοροίδέψει τους κουτόφραγκους δανειστές μας, δεν θα υπάρξει αποτέλεσμα για την χώρα. Η τακτική της καταστροφής συνεχίζεται. Δεν υπάρχει ελπίδα όσο δεν υπάρχει κυβέρνηση στην χώρα.