Το πολιτικό σύστημα της χώρας καταρρέει μέσα σε σκόνη παρακμής, ανικανότητας και ιδιοτέλειας. Η χώρα είναι ακυβέρνητη ενώ κανένα από τα υπάρχοντα κόμματα δεν έχει την παραμικρή ιδέα για το πως πρέπει να πορευτούμε.
Τυχάρπαστοι εμφανίζονται σοβαρά-σοβαρά να διαθέτουν 600 δισ. ευρώ για την αποληρωμή του ελληνικού χρέους. Αρχηγός κόμματος έχει στο... σπίτι του λίστα μεγαλοκαταθετών που θα έπρεπε να βρίσκεται στα χέρια των αρμόδιων κρατικών υπηρεσιών. Πολιτικός που άνοιξαν οι λογαριασμοί του αυτοκτονεί. Απλήρωτοι εργαζόμενοι καταλαμβάνουν το Αρχηγείο των Ενόπλων Δυνάμεων. Οι δανειστές επιδεινώνουν την ασφυξία της χώρας απαιτώντας καταστροφικές πράξεις που θα επιδεινώσουν την ζωή όλων.
Έχει αποδειχθεί περίτρανα ότι οι πολιτικοί της μεταπολίτευσης ήσαν άξιοι στο να δανείζονται και να σπαταλούν και εντελώς ανάξιοι στο να οργανώνουν και να αναπτύσουν. Δεν έμεινε τυχαία η Ελλάδα χωρίς λιμάνια, χωρίς τρένο, με χιλιάδες έρημα νησιά, με το μισό οδικό της δίκτυο γιαπί, με 1,5 εκατ. άνεργους, με την περιφέρεια πάμπτωχη. Δεν μπορούσαν όπως και δεν μπορούν ούτε και σήμερα που η χώρα ζει τις κρισιμότερες στιγμές της μετά τον πόλεμο του 40.
Η Ελλάδα θα μπορούσε να μπεί γρήγορα σε αναπτυξιακή τροχιά αν:
* Ξεκινούσαν αμέσως τα 6.000 ιδιωτικά και δημόσια έργα που θα δημιουργήσουν 400.000 θέσεις εργασίας. Η γραφειοκρατία και η κρατική διαφθορά τα κρατούν σε φακέλλους...
* Εκταμίευαν όλα τα χρήματα που χρωστούν ως κράτος στην αγορά (7,9 δισ. ευρώ) καθώς και όλα τα χρήματα επιδοτούμενων προγραμμάτων που επί χρόνια λιμνάζουν.
* Μείωναν δραστικά τον Δημόσιο τομέα καταργώντας όλους τους φορείς που ιδρύθηκαν μόνο για να προσλάβουν ημετέρους.
* Έπαιρναν μέτρα ανακούφισης της αγοράς, μειώνοντας το ΦΠΑ, ελαφρύνοντας τον ποινικό διωγμό καταστρμμένων επιχειρηματιών, τακτοποιώντας τα δάνεια των νοικοκυριών κ.λπ.
* Φορολογούσαν δίκαια όλους τους έχοντες που ενώ έχουν εκατομμύρια σε καταθέσεις δήλωναν ακόμη και μηδενικά έσοδα στις φορολογικές τους δηλώσεις.
Δυστυχώς το πολιτικό σύστημα ουσιαστικά παρακολουθεί την πορεία της χώρας προς την συντριβή, δίχως να κάνει τίποτε από τα παραπάνω. Μόνη ελπίδα για την χώρα θα ήταν να ξεπεταχθεί κάτι καινούργιο (πολιτικά) που να μην έχει καμία σχέση με την φαυλοκρατία της μεταπολίτευσης. Δυστυχώς αυτή η εξέλιξη καθυστερεί τραγικά, με τους πολίτες να καταφεύγουν ακόμα και στην Χρυσή Αυγή για να εκτονωθούν.