Με τη λήξη της καραντίνας και μαζί με την ανάγκη των έγκλειστων πολιτών να εκδράμουν στη φύση μετά από παρέλευση δίμηνου εγκλεισμού, άρχισαν να αποκαλύπτονται και οι μικροί θησαυροί της περιοχής.
Οι παλιοί, αλλά και οι νεοαποκτηθέντες, αυτοί που έρχονται για να ανοίξουν ένα νέο παράθυρο στην πόλη, εφόσον βέβαια οι φορείς της καταφέρουν να συνεννοηθούν στο μίνιμουμ, κάτι στο οποίο κάθε άλλο παρά μας έχουν συνηθίσει.
Ένας από αυτούς τους θησαυρούς που δημιουργούνται και αναμένουν το προφανές της συμφωνίας των τοπικών αρχών για την διαχείριση και αξιοποίησή τους, είναι το Φράγμα Πείρου- Παραπείρου και η υπέροχη λίμνη του που γεμίζει νερό και εντυπώσεις, έχοντας ήδη κεντρίσει το ενδιαφέρον των Πατρινών οι οποίοι ξεκίνησαν τις επισκέψεις, καταδεικνύοντας με αυτό τον τρόπο τη δυναμική που μπορεί να αναπτύξει η περιοχή στο πεδίο του Οικοτουρισμού. Δυναμική που μπορεί να λειτουργήσει ως τονωτική ένεση για τον τουρισμό της Αχαΐας, όπως έχει συμβεί και με άλλες τεχνητές λίμνες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Το πρωί της περασμένης Κυριακής, ήταν πολλοί αυτοί που απολάμβαναν το φράγμα εκ του σύνεγγυς, παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχει ακόμη παραλίμνιος δρόμος για να περπατάει κανείς ανάμεσα στο πράσινο και τη λίμνη.
Είναι αυτοί που περνούν από την 111 και σταματούν καθώς το βλέπουν αλλά είναι και αυτοί που κάτι άκουσαν και έσπευσαν να κάνουν μια μικρή εκδρομή προς τα κει, εκμεταλλευόμενοι το γεγονός ότι αυτός ο μικρός παράδεισος που γεννιέται απέχει μόλις 20 λεπτά από την Οβρυά και 30 το πολύ λεπτά από το κέντρο της Πάτρας.
Τα σχέδια για πρότυπο Οικοτουριστικό Χωριό
Στη συγκεκριμένη περιοχή με βάση την κουβέντα που είχε ξεκινήσει από την Περιφέρεια και τους Δήμους, σχεδιαζόταν να διαμορφωθεί ένα πρότυπο Οικο-Τουριστικό πάρκο συμπεριλαμβανομένης της τεχνητής Λίμνης Αστερίου, ενώ η βραβευθείσα μελέτη στρατηγικής χωροταξικής ανάπτυξης που υποβλήθηκε στο πλαίσιο του Ανοικτού Χωροταξικού Διαγωνισμού ιδεών τον οποίο διεξήγαγε και χρηματοδότησε το Περιφερειακό Ταμείο Ανάπτυξης της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, υπογράμμιζε την αναγκαιότητα η λίμνη Αστερίου να ενταχθεί σε ένα δίκτυο φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς αλλά και να λειτουργήσει συνδυαστικά με τα παραγωγικά δίκτυα της βορειοδυτικής Πελοποννήσου.
Είχε γίνει τότε λόγος για μεγάλη ευκαιρία που έχουμε μπροστά μας ώστε το Φράγμα και η τεχνητή λίμνη Αστερίου ν’ αποτελέσουν έναν ακόμα πόλο τουριστικής ανάπτυξης, μέσα από μια δέσμη ήπιων παρεμβάσεων που θα βοηθήσουν στην προσέλκυση επισκεπτών και θ’ αναδείξουν το φυσικό τοπίο και την ευρύτερη ενδοχώρα των Δήμων Ερυμάνθου και Δυτικής Αχαΐας.
Τι θα γίνει τώρα;
Αυτά θα συνέβαιναν βεβαίως στην περίπτωση που θα είχαμε έναν Διαδημοτικό Φορέα Διαχείρισης του Φράγματος με τη συμμετοχή της Περιφέρειας, των Δήμων και του κράτους, σενάριο στο οποίο αντιδρά ο Δήμος Πατρέων επιμένοντας ότι η διαχείριση θα πρέπει να γίνεται αποκλειστικά από το κράτος, την ίδια ώρα μάλιστα που αρνείται να εφαρμόσει την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου της Πάτρας η οποία λέει «ναι» σε διαδημοτικό Φορέα με τις ψήφους της αντιπολίτευσης που πλειοψήφησε κατά την επίμαχη συνεδρίαση.
Τι θα γίνει λοιπόν με την τουριστική αξιοποίηση του Φράγματος αν δεν υπάρξει διαδημοτικός φορέας; Θα ασχοληθεί ο ιδιώτης, τον οποίο έβαλε από την πίσω πόρτα το Υπουργείο στο έργο με την δημοπράτηση μιας εργολαβίας- προάγγελου της μελλοντικής παραχώρησης της διαχείρισης σε αυτόν, λόγω της επίμονης άρνησης του Δήμου Πατρέων;
Σε περίπτωση που ασχοληθεί, η αξιοποίηση του Φράγματος, αυτού του μικρού τουριστικού φιλέτου που δημιουργείται θα γίνει υπόθεση του ιδιώτη, με ό,τι και αν αυτό συνεπάγεται. Θα έχουμε χαρίσει δηλαδή στον ιδιώτη μια πηγή ανάπτυξης και θα του έχουμε παραχωρήσει και το δικαίωμα για το τι θα γίνει στην περιοχή μας και με ποιους όρους.
Σε περίπτωση που δεν ασχοληθεί πάλι, απλά θα εγκαταλειφθεί και αυτό το πλάνο και η Αχαΐα θα έχει άλλη μια απώλεια. Αλλά θα μου πείτε, η πρώτης της θα είναι;
Της Γιώτας Κοντογεωργοπούλου
Από την εφημερίδα "7 Μέρες Ενημέρωση"
