"Τσακίστε το δικαίωμα των εργαζομένων στην απεργία"

Του Κωνσταντίνου Τηλιγάδα

Δεν κρατάει κρυφή την απέχθεια της η κυβέρνηση σε ότι αφορά την οργανωμένη εκπροσώπηση των εργαζομένων. ¨Όταν ακούει για συνδικάτα ή συλλογική διεκδίκηση των εργαζομένων, βγάζει σπυριά.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι με νόμους της, τα τελευταία χρόνια έβαλε ανυπέρβλητα εμπόδια στην λειτουργία και δράση των συνδικάτων. Πίσω από τους ευφάνταστους φιλεργατικούς τίτλους των νόμων, κρύβονταν οι πιο αντιδραστικές και συντηρητικές λογικές.

Με το νόμο Χατζηδάκη 4808/2021 (Για την προστασία της εργασίας), κατάργησε διατάξεις του εμβληματικού νόμου 1264/1982. Έβαλε γραφειοκρατικές διατυπώσεις στην λειτουργία των συνδικάτων ώστε να τα αδρανοποιήσει πλήρως. Επιπλέον, ορίζοντας τέτοιες προϋποθέσεις για την κήρυξη της απεργίας κατάργησε ουσιαστικά το κορυφαίο όπλο των εργαζομένων στην μάχη τους για διεκδίκηση καλύτερων συνθηκών εργασίας και αμοιβών. Δεν είναι τυχαίο που ΟΛΕΣ οι απεργίες κρίνονται τυπικά παράνομες από τα δικαστήρια, με την ίδια αιτιολογία: την μη πλήρωση των προϋποθέσεων που ορίζει αυτός ο νόμος για την κήρυξη της απεργίας.

Με το νόμο Γεωργιάδη 5053/2023 ( Για την ενίσχυση της εργασίας) , ήρθε και η ποινική ευθύνη για τις συνδικαλιστικές δράσεις. Μια απλή δράση ενημέρωσης ή μια διαμαρτυρία των εκπροσώπων των εργαζομένων απέναντι στην εργοδοσία, μπορεί να οδηγήσει στα ποινικά δικαστήρια τους εμπλεκόμενους. Με αυτό τον τρόπο θέλησε η κυβέρνηση να επιβάλλει τον φόβο στα συνδικάτα και στους εργαζόμενους. Συμπληρωματικά επιβάλλεται να αναφερθεί και ο νόμος Χρυσοχοΐδη για τις διαδηλώσεις, ο οποίος καταργήθηκε στους δρόμους αλλά παραμένει νομικά ενεργός και παραμονεύει.

Όλα αυτά δεν έφθαναν φυσικά για την κυβέρνηση, έρχεται τώρα με κάτι καινούριο. Επιχειρεί να περάσει διάταξη σε άσχετο νομοσχέδιο, με την οποία αν δεν έχει τηρηθεί το τετραήμερο προειδοποίησης από την έναρξη της απεργίας  αυτοδίκαια αυτή θεωρείται παράνομη! Χωρίς δηλαδή να χρειάζεται να προσφύγουν οι Διοικήσεις στη δικαιοσύνη , χωρίς να χρειάζεται να εκδικαστεί καν η προσφυγή των διοικήσεων. Με αυτό τον τρόπο δεν θα μπορεί να εξαγγελθεί καμία απεργία για τις δημόσιες επιχειρήσεις.

Μπορεί η κυβέρνηση να πανηγυρίζει για ανάπτυξη, αλλά οι εργαζόμενοι που παράγουν τον πλούτο δεν έχουν δει την παραμικρή ωφέλεια. Υγεία, παιδεία και δημόσιες δομές καταρρέουν και ο εργαζόμενος βάζει το βαθιά το χέρι στην τσέπη αν τύχει και χρειαστεί κάτι. Η ακρίβεια έχει τσακίσει το εισόδημα του ενώ οι αυξήσεις που έχουν δοθεί είναι σκέτη κοροϊδία. Μόνο με διεκδίκηση οι εργαζόμενοι μπορούν να κάνουν καλύτερη την ζωή τους. Αυτό το γνωρίζουν οι νεοφιλελεύθεροι ταγοί και σε αυτό βάζουν συνεχώς εμπόδια, αλλά δεν θα τους περάσει.

*Γενικός Γραμματέας Ομοσπονδίας Υπαλλήλων ΟΑΕΔ