Τις επιλογές της προκειμένου να φέρει το τέλος του πολέμου στην Ουκρανία - το δεύτερο μεγάλο ανοιχτό μέτωπο μετά από αυτό στη Γάζα - εξετάζει ο Ντόναλντ Τραμπ και οι σύμβουλοί του με το Bloomberg να παρουσιάζει τις δύο επιλογές που εξετάζει ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ.
Η πρώτη αφορά μέτρα καλής θέλησης όπως η χαλάρωση ορισμένων από τις σκληρές κυρώσεις της κυβέρνησης Μπάιντεν στους παραγωγούς ρωσικού πετρελαίου ενώ η δεύτερη αφορά την εντελώς αντίθετη κατεύθυνση με την απειλή περαιτέρω αυστηροποίησης και επέκτασης των κυρώσεων.
Κατά το Bloomberg οι συζητήσεις για το θέμα αυτό ανάμεσα σε αξιωματούχους της πλευράς Μπάιντεν και της πλευράς Τραμπ είναι σε εξέλιξη, ενώ έχει ζητηθεί η γνώμη και ορισμένων think tanks.
Υπενθυμίζεται ότι ο Ντόναλντ Τραμπ έχει δηλώσει ότι είναι στα σκαριά ο προγραμματισμός συνάντησης με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, υπονοώντας ότι οι διαπραγματεύσεις για το τέλος του πολέμου θα είναι στα θέματα της ατζέντας.
Ο υποψήφιος του Ντόναλντ Τραμπ για υπουργός Οικονομικών, Σκοτ Μπέσεντ, δήλωσε την Πέμπτη ότι υποστηρίζει την επιβολή κυρώσεων στη ρωσική πετρελαϊκή βιομηχανία για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία. «Θα είμαι 100% ενεργός για την επιβολή κυρώσεων», ειδικά για τις ρωσικές πετρελαϊκές μεγάλες εταιρείες, δήλωσε κατά τη διάρκεια της ακρόασής του από την επιτροπή της Γερουσίας. «Πιστεύω ότι οι κυρώσεις δεν ήταν αρκετά πλήρεις», πρόσθεσε υποστηρίζοντας ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν ανησυχούσε για την αύξηση των τιμών της ενέργειας κατά τη διάρκεια μιας εκλογικής περιόδου.
Το ζήτημα που καλούνται να διαχειριστούν οι σύμβουλοι του Τραμπ είναι το ίδιο με αυτό που αντιμετώπισε η κυβέρνηση Μπάιντεν: πώς να αποφύγουν μεγάλες διαταραχές της προσφοράς και των τιμών στην αγορά πετρελαίου σε μια εποχή που η Ουάσιγκτον έχει σε ισχύ κυρώσεις σε τρεις από τους κορυφαίους παραγωγούς του κόσμου - Ρωσία, Βενεζουέλα, Ιράν.
Παράλληλα, όπως εξηγεί το Bloomberg, θα πρέπει να βρουν και την χρυσή ισορροπία μεταξύ της μόχλευσης των εργαλείων οικονομικού πολέμου με την επιθυμία να διατηρηθεί η θέση του δολαρίου ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος.
Δευτερεύουσες κυρώσεις
Μια πρώτη ένδειξη για το πού κινείται ο Τραμπ θα μπορούσε να φανεί τον Μάρτιο όταν θα λήξει μια γενική άδεια που επιτρέπει τον τερματισμό των αγορών ρωσικών ενεργειακών προϊόντων. Εάν το υπουργείο Οικονομικών επιτρέψει να λήξει η εξαίρεση για ορισμένες συναλλαγές, θα μπορούσε να αυξήσει την πίεση στο Κρεμλίνο.
Για την ομάδα Τραμπ, ένα πιο επιθετικό μείγμα πολιτικής θα μπορούσε να συνεπάγεται μεγαλύτερη επιβολή δευτερευουσών κυρώσεων στο εμπόριο πετρελαίου, τιμωρώντας τους ευρωπαίους ναυλωτές καθώς και τους ασιάτες αγοραστές, συμπεριλαμβανομένων μεγάλων «παιχτών» στην Κίνα και την Ινδία. Εξετάζεται, επίσης, και το ενδεχόμενο άσκησης πίεσης για πιο δυναμικές επεμβάσεις στα δεξαμενόπλοια που μεταφέρουν το πετρέλαιο της Ρωσίας μέσω Δανίας και Τουρκίας.
Ένα πιο ήπιο σενάριο μπορεί να σημαίνει την έκδοση γενικών αδειών και την άρση του ανώτατου ορίου τιμής σε υψηλότερο από 60 δολάρια ανά βαρέλι – κινήσεις που θα ενθαρρύνουν το ρωσικό πετρέλαιο να συνεχίσει να ρέει στην αγορά.
Ιράν-Βενεζουέλα
Στο πλαίσιο αυτό, σύμφωνα με το Bloomberg, η ομάδα Τραμπ αξιολογεί επίσης τις επιλογές της για το Ιράν και τη Βενεζουέλα. Υπάρχει μια γενική συναίνεση μεταξύ των βασικών συμβούλων του για επιστροφή σε μια στρατηγική πλήρους μέγιστης πίεσης με στόχο την Τεχεράνη, ξεκινώντας με ένα μεγάλο πακέτο κυρώσεων που πλήττει σημαντικούς παράγοντες της πετρελαϊκής βιομηχανίας, το οποίο θα μπορούσε να έρθει ήδη από τον Φεβρουάριο. Κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας Τραμπ, μια παρόμοια προσέγγιση περιόρισε σημαντικά τις εξαγωγές ιρανικού πετρελαίου, αν και έχουν αυξηθεί από τότε που ανέλαβε τα καθήκοντά του ο Τζο Μπάιντεν.
Η κατάσταση είναι πιο περίπλοκη στη Βενεζουέλα, όπου ο Νικολάς Μαδούρο μόλις ορκίστηκε για άλλη μια θητεία εν μέσω εκτεταμένων ενδείξεων εκλογικής νοθείας με αμερικανικές πετρελαϊκές εταιρείες όπως η Chevron Corp να έχουν επίσης παρουσία στη χώρα, με τις πληροφορίες να αναφέρουν ότι υπάρχει η επιθυμία να αποκατασταθεί η πιο επιθετική στάση του 2019, όταν οι ΗΠΑ σταμάτησαν να αναγνωρίζουν τον Μαδούρο ως νόμιμο πρόεδρο. της Βενεζουέλας.
Αυταρχισμός με τον μανδύα της Δημοκρατίας
Οι αυταρχικές χώρες είναι ένας υπαρκτός κίνδυνος για την Δημοκρατία και την Δύση. Ο αυταρχισμός τι κάνει; Μεταμφιέζεται σε (δήθεν) Δημοκρατία.
Κάνει εκλογές, διατηρεί Κοινοβούλια, υιοθετεί λειτουργίες του δυτικού τρόπου ζωής π.χ. στην οικονομία, ακόμα και στην κοινωνία αλλά αυτή είναι η βιτρίνα.
