Εκατοντάδες χιλιάδες Ρώσοι έχουν φύγει από τη χώρα τους τους τελευταίους μήνες για να αποφύγουν την επιστράτευση που επέβαλε ο Βλαντίμιρ Πούτιν, και πέντε από αυτούς βρίσκονται κολλημένοι εδώ και πάνω από τέσσερις μήνες στο αεροδρόμιο της Σεούλ, με τη Νότια Κορέα να τους αρνείται άσυλο και τους ίδιους να αρνούνται να επιστρέψουν στη Ρωσία.
Το CNN βρήκε έναν από τους πέντε Ρώσους πολίτες που είναι από τον περασμένο Οκτώβριο στο κεντρικό αεροδρόμιο της Ν. Κορέας, καθώς ο ίδιος (με το όνομα Ντμίτρι που δεν είναι το πραγματικό του) και άλλος ένας πήραν προσωρινή άδεια να διαμείνουν πλέον σε κέντρο υποδοχής προσφύγων, υπό αυστηρούς όρους.
Σε αντίθεση με τον ρόλο που ενσάρκωσε ο Τομ Χανκς στην ταινία του Στίβεν Σπίλμπεργκ «The Terminal», οι πέντε Ρώσοι έχουν και πατρίδα και ισχύοντα διαβατήρια. Ωστόσο φοβούνται ότι τυχόν επιστροφή τους θα σημάνει την άμεση αποστολή τους στο μέτωπο, όπως λέει ο Ντμίτρι.
«Εχω παρελθόν αντικαθεστωτικής δράσης, συμμετείχα σε πορείες κατά του πολέμου, άρα είναι πολύ πιθανόν να με στείλουν απευθείας στην πρώτη γραμμή», δηλώνει στο CNN. Εξι φίλοι του έχουν ήδη βρει τον θάνατο στον πόλεμο στην Ουκρανία, προσθέτει.
Το αρχικό σχέδιο του πατέρα ενός αγοριού επτά ετών ήταν να πάει στο Καζακστάν, αλλά άλλαξε γνώμη όταν έμαθε ότι η χώρα αυτή έστελνε πίσω τους Ρώσους.
Η Νότια Κορέα ήταν η μόνη δημοκρατική χώρα στην οποία μπορούσε να πετάξει εκείνη την εποχή, είπε, αν και γνωρίζει ότι η ασιατική χώρα δεν βλέπει με καλό μάτι όσους προσπαθούν να αποφύγουν τις στρατιωτικές υποχρεώσεις – δεδομένου ότι έχει τη δική της υποχρεωτική στρατιωτική θητεία διαρκεί τουλάχιστον 18 μήνες και πρέπει να την υπηρετήσουν οι περισσότεροι άνδρες μέχρι την ηλικία των 28 ετών.
«Δεν είμαι αρνητής στράτευσης, είμαι κατά του πολέμου», είπε, ένα μήνυμα που θέλει να ακούσουν οι αξιωματούχοι στη Σεούλ. «Βασικά δεν θέλω να πάω και να σκοτώσω ανθρώπους, αλλά δεν είμαι αρνητής της θητείας», λέει.
Μέχρι πριν λίγες μέρες, η ζωή του στο αεροδρόμιο Ιντσεον συνίστατο σε μεγάλο βαθμό σε μια ρουτίνα με ένα ζεστό κουλούρι και χυμό για μεσημεριανό και κοτόπουλο με ρύζι για δείπνο που παρέχονται από την υπηρεσίας μετανάστευσης, χωρίς τίποτα να γεμίσει τις ενδιάμεσες ώρες παρά να περπατά στο αεροδρόμιο.
Επλενε τα ρούχα του σε έναν δημόσιο νιπτήρα στις τουαλέτες και λέει ότι δεν υπήρχε ζεστό νερό για ντους τον περασμένο μήνα, μια καταγγελία την οποία αμφισβητεί το τμήμα μετανάστευσης.
«Δεν υπάρχει ζεστό νερό εδώ και ένα μήνα. Ανοίγω το ζεστό νερό, αλλά δεν βγαίνει τίποτα», λέει σε ένα βίντεο που κατέγραψε για να υποστηρίξει τον ισχυρισμό του. Είπε ότι στο αεροδρόμιο κοιμόταν στο πάτωμα σε ένα μικρό δωμάτιο με άλλους 15 αιτούντες άσυλο.
Στο κέντρο υποδοχής τα πράγματα είναι αισθητά καλύτερα. «Οι συνθήκες εδώ είναι πολύ καλές, όλοι τρέφονται πολύ καλά, υπάρχει πλυντήριο ρούχων, υπάρχει σίδερο, υπάρχει ζεστό νερό, παντού είναι καθαρά και όλα σου φέρονται πολύ καλά», είπε.
Θα πρέπει όμως να περιμένει άλλους πέντε μήνες για να μάθει εάν έχει τελικά δικαίωμα αιτήματος ασύλου, και τότε δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι η αίτησή του θα γίνει δεκτή, δεδομένου του εξαιρετικά χαμηλού ποσοστού έγκρισης από τις αρχές της Νότιας Κορέας, κάτω από 1%.
Εάν η αίτηση απορριφθεί, ο Ντμίτρι μπορεί να εξακολουθεί να μπορεί να μείνει στη χώρα με ανθρωπιστική άδεια παραμονής – αν και αυτό θα είχε τα δικά του μειονεκτήματα.
Και πάλι όμως θα είναι καλύτερο από την εναλλακτική. «Θα ήταν υπέροχο αν μπορούσα να επιστρέψω σπίτι μου στη Ρωσία», είπε ο Ντμίτρι.
«Αυτό θα σήμαινε ότι όλα όσα συμβαίνουν θα είχαν τελειώσει, οπότε όσο πιο γρήγορα τόσο το καλύτερο».
Η μπούρδα μόνιμα στην δημόσια ζωή
Το λέω ειλικρινά. Έχω βαρεθεί την ανοησία των πολιτικών στην δύσμοιρη Ελλάδα. Την μπουρδολογία τους και κυρίως την ανάδειξη του ανύπαρκτου σαν κάτι υπαρκτό.
Δείτε σας παρακαλώ την βλακεία τους με το "ποιοι θέλουν να πάρουν τις ψήφους των ακροδεξιών" (μετά τον αποκλεισμό των Σπαρτιατών).
