Μετά από αρκετές ώρες διαπραγματεύσεων, τα αριστερά κόμματα της Γαλλίας απηύθυναν κοινό κάλεσμα για τη «σύσταση ενός νέου λαϊκού μετώπου» κατά τις ακροδεξιάς, στις πρόωρες βουλευτικές εκλογές.
Σε ένα κοινό δελτίο τύπου, το Σοσιαλιστικό Κόμμα, το Κομμουνιστικό Κόμμα, οι Οικολόγοι και η La France insoumise δεσμεύονται: «Σε κάθε εκλογική περιφέρεια, θέλουμε να υποστηρίξουμε υποψηφίους από τον πρώτο γύρο», που φέρουν «ένα ανατρεπτικό πρόγραμμα», γράφουν – αυτοί.
«Καλούμε για τη δημιουργία ενός νέου λαϊκού μετώπου που θα συγκεντρώνει σε μια άνευ προηγουμένου μορφή όλες τις αριστερές ανθρωπιστικές, συνδικαλιστικές, συνδικαλιστικές δυνάμεις και δυνάμεις πολιτών», συνεχίζουν οι υπογράφοντες, μεταξύ των οποίων βρίσκουμε το Place publique, το κόμμα του Ραφαέλ Γκλυσκμάν.
Κατά σύμπτωση, η ανακοίνωση έγινε όταν μερικές εκατοντάδες νεαροί διαδηλωτές, προερχόμενοι από μια συγκέντρωση ενάντια στην ακροδεξιά στην Place de la République, έφτασαν κάτω από τα παράθυρα του παρισινού αρχηγείου των Οικολόγων, όπου είχαν συναντηθεί οι διάφοροι ηγέτες της Αριστεράς.
«Λέμε όχι στην ακροδεξιά»
«Τα καταφέραμε, καταφέραμε να καταλήξουμε σε συμφωνία!», προκάλεσε η επικεφαλής των Οικολόγων Mαρίν Τοντελιέρ.
«Δείχνουμε την προθυμία μας να φύγουμε μαζί για να προσφέρουμε μια εναλλακτική στον Εμανουέλ Μακρόν», πρόσθεσε ο Μανουέλ Μπομπάρ, συντονιστής της LFI. «Είμαστε μια χώρα που ξεσηκώνεται σήμερα για να πει όχι στην ακροδεξιά», ακολούθησε ο επικεφαλής των Σοσιαλιστών Ολιβιέ Φορ ενώ ο κομμουνιστής Φαμπιάν Ρουσέλ ορκίστηκε «να είμαστε ενωμένοι μέχρι τη νίκη».
Οι τέσσερις ηγέτες των κομμάτων, οι οποίοι είχαν να εμφανιστούν μαζί για 10 μήνες, χειροκροτήθηκαν όλοι θερμά. Ο Ζαν-Λυκ Μελανσόν έσπευσε να χαιρετίσει στο Χ «μια καλή δουλειά που ματαιώνει τη διαίρεση στην οποία υπολόγιζαν ο Μακρόν και η Λεπέν».
Χωρίς μέλλον και ο (μικρός) ΣΥΡΙΖΑ
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι φανερό ότι επιστρέφει στα ποσοστά του 2012 όταν οι δημοσκοπήσεις τον κατέγραφαν στο 3,5%.
Όπως συνέβη και με άλλα κόμματα (ΑΝΕΛ, Χρυσή Αυγή, Ποτάμι, Λεβέντης), ανέβηκε στο κύμα της διαμαρτυρίας, εκμεταλλεύτηκε την αντιμνημονιακή οργή της πλειοψηφίας (λόγω του Σαμαρά, αυτός το επινόησε) και έφτασε να γίνει κυβέρνηση.
