Στο άγχος αποδίδεται το «έλλειμμα συμπόνιας» που χαρακτηρίζει την εποχή μας, σύμφωνα με νέα διεθνή μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυποCurrent Biology.
Το έμφυτο στρες, που δημιουργεί η παρουσία ενός ξένου, συνιστά σημαντικό εμπόδιο στο να νιώσει ένας άνθρωπος συμπόνια και συμπάθεια για κάποιον άγνωστο, υποστηρίζουν οι ερευνητές με επικεφαλής τον καθηγητή Ψυχολογίας και Νευροεπιστήμης Τζέφρι Μόγκιλ του Πανεπιστημίου ΜακΓκιλ, του Μόντρεαλ.
Τόσο τα πειράματα που έγινε σε ζώα, όσο και σε ανθρώπους, έδειξαν ότι η ενσυναίσθηση δηλαδή η ικανότητα να νιώθεις και να μοιράζεσαι τα συναισθήματα του άλλου, αυξάνει, όταν μειώνεται το στρες.
Οι ειδικοί κατά καιρούς έχουν επισημάνει την ανάγκη να μειωθεί το επίπεδο του στρες στους ανθρώπους. Μια λιγότερο «στρεσαρισμένη» κοινωνία μπορεί να επιδείξει μεγαλύτερη ευαισθησία και αλληλεγγύη απέναντι στον «άλλο» και στον «ξένο», γεγονός σημαντικό για τη μείωση του ρατσισμού, του κοινωνικού αποκλεισμού κ.α.
Όπως εξηγεί ο Δρ Μόγκιλ, το σύστημα στρες στον εγκέφαλο ασκεί ένα είδους «βέτο» στο σύστημα της συμπόνιας. «Λίγοι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι έχουν κάποια αντίδραση στρες, όταν βρίσκονται στο ίδιο δωμάτιο με έναν ξένο», επισημαίνει και προσθέτει πως είναι αξιοσημείωτο ότι ποντίκια και άνθρωποι έχουν τις ίδιες αντιδράσεις σε αυτή τη συνεχή διελκυστίνδα στρες-συμπόνιας.
Η μπούρδα μόνιμα στην δημόσια ζωή
Το λέω ειλικρινά. Έχω βαρεθεί την ανοησία των πολιτικών στην δύσμοιρη Ελλάδα. Την μπουρδολογία τους και κυρίως την ανάδειξη του ανύπαρκτου σαν κάτι υπαρκτό.
Δείτε σας παρακαλώ την βλακεία τους με το "ποιοι θέλουν να πάρουν τις ψήφους των ακροδεξιών" (μετά τον αποκλεισμό των Σπαρτιατών).
