Όλο και περισσότεροι Έλληνες στρέφονται προς την μαύρη εργασία νοιώθοντας περισσότερο... ασφαλείς για το όποιο εισόδημα εξασφαλίζουν. Ιδιαίτερα στους νέους ηλικίας 22-30 ετών που ασκούν μια ειδικότητα, παρατηρείται μεγάλη απροθυμία να προχωρήσουν σε έναρξη επαγγέλματος και νομιμοποίηση της δραστηριότητάς τους.
Οι νέοι προτιμούν να εμφανίζονται ως άνεργοι και να εισπράττουν "καθαρά" την όποια αμοιβή τους. Αυτή η απόφαση τους έχει δυστυχώς λογική. Αν ανοίξουν επίσημα δραστηριότητα τα ελάχιστα εξοδά τους είναι μια σημαντική επιβάρυνση: ΤΕΒΕ 300 ευρώ, ΦΠΑ που δεν το εισπράττουν αμέσως (ή και ποτέ) αλλά πρέπει να το αποδώσουν άμεσα. φόρος εισοδήματος, έκτακτες εισφορές. χώρια φυσικά τα έξοδα ίδρυσης και λειτουργίας (νοίκια, ΔΕΗ, εξοπλισμός, λογιστής κ.λπ.).
Είναι χαρακτηριστικό ότι αυτόν τον καιρό "τρέχει" πρόγραμμα επιδότησης ύψους 20.000 ευρώ για κάθε νέο που ξεκινά δική του δουλειά και όμως δεν υπάρχει ανταπόκριση.
Οι νέοι φοβούνται ότι πέραν των μηνιαίων τους εξόδων, η επιδότηση θα καθυστερήσει και θα βρεθούν με υποχρεώσεις που δεν θα μπορούν να εξοφλήσουν.
Στο μεταξύ, τον... ίδιο δρόμο (της μαύρης αγοράς), ακολουθούν πλέον και πολλοί επαγγελματίες που διακόπτουν επίσημα το όποιο επάγγελμά τους και συνεχίζουν να εργάζονται... κρυφά. Τι κάνουν;
1. Διακόπτουν στην εφορία την δραστηριότητα τους.
2. Διακόπτουν την ασφάλισή τους στο ΤΕΒΕ.
3. Ξενοικιάζουν τον χώρο στον οποίο λειτουργούσαν.
4. Διακόπτουν τις συνδέσεις τηλεφώνου και ΔΕΗ.
Εν συνεχεία με έδρα το σπίτι τους και μοναδικό εργαλείο το κινητό τους τηλέφωνο, κρατούν ένα ποσοστό της πελατείας τους και συνεχίζουν να δουλεύουν χωρίς το άγχος των μηνιαίων υποχρεώσεων και των φόρων! Σημειώστε ότι μην εκδίδοντας τιμολόγιο δεν επιβαρύνουν με ΦΠΑ 23% τον πελάτη! Επί πλέον οι ίδιοι μη δηλώνοντας εισοδήματα κινούνται στο αφορολόγητο όριο των 5.000 και δεν απειλούνται με πρόσθετους φόρους.
Η παραπάνω τακτική έχει καταντήσει να είναι "μονόδρομος επιβίωσης" για τους ανθρώπους αυτούς, που αν δεν περάσουν στην "μαύρη αγορά", δεν έχουν καμία ελπίδα να τα καταφέρουν, αντίθετα θα χρεώνονται όλο και χειρότερα, εξ αιτίας της... κρατικής επίθεσης για έσοδα.
Η εν λόγω κατάσταση είναι μια ακόμη απόδειξη ότι η Ελλάδα γυρίζει στην δεκαετία του ΄50. Τότε που οι άνθρωποι πάσχιζαν μακράν του ανεπαρκούς -λόγω φτώχειας- κράτους, δημιουργώντας έναν παράπλευρο, ισχυρό κύκλο παραοικονομίας μέσα από τον οποίο επιβίωναν. Έτσι και σήμερα. Στην Ελλάδα της ύφεσης, όλο και περισσότεροι βλέπουν το κράτος ως εχθρό και δημιουργούν παράπλευρο κύκλο οικονομικής δραστηριότητας για να τα καταφέρουν. Μάλιστα εκτός του κράτους αποκλείουν και τις Τράπεζες που καταγράφουν την ροή του χρήματος...
Χωρίς μέλλον και ο (μικρός) ΣΥΡΙΖΑ
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι φανερό ότι επιστρέφει στα ποσοστά του 2012 όταν οι δημοσκοπήσεις τον κατέγραφαν στο 3,5%.
Όπως συνέβη και με άλλα κόμματα (ΑΝΕΛ, Χρυσή Αυγή, Ποτάμι, Λεβέντης), ανέβηκε στο κύμα της διαμαρτυρίας, εκμεταλλεύτηκε την αντιμνημονιακή οργή της πλειοψηφίας (λόγω του Σαμαρά, αυτός το επινόησε) και έφτασε να γίνει κυβέρνηση.
