Αφήνουν μια Ελλάδα που δεν μπορεί να βγεί στις αγορές, δεν έχει ταμειακά διαθέσιμα, η Δημοκρατία δεν λειτουργεί, η διαφθορά βασιλεύει, η ανάπτυξη είναι αδύνατη

Η κυβέρνηση Σαμαρά απέτυχε οικτρά να οδηγήσει την Ελλάδα σε έξοδο από την κρίση γιατί δεν αντιμετώπισε τις αιτίες που την δημιούργησαν. Αντίθετα, έδωσε μάχη για να τις συντηρήσει: Πελετειακό, κομματικό κράτος, διεφθαρμένο Δημόσιο ημετέρων, αντιαναπτυξιακό ασφυκτικό περιβάλλον κ.α.

Δεν είναι τυχαίο ότι σήμερα - μετά από 5 χρόνια μνημονίων και αιματηρών θυσιών, η Ελλάδα δεν μπορεί να βγεί στις αγορές, δεν έχει ταμειακά διαθέσιμα, ούτε είναι ικανή να βελιώσει στο ελάχιστο την προοπτική της. Φανταστείτε ότι αυτή η εξοργιστική αποτυχία, εμφανίζεται από το δίδυμο Σαμαρά - Βενιζέλου ως... επιτυχία τους: "Τώρα που βγαίνουμε από την κρίση, τώρα που φτάνουμε στο τέλος" κ.α.

Φανταστείτε επίσης ότι, μόλις τον π. Σεπτέμβριο μίλαγαν για έξοδο στις αγορές, για φοροελαφρύνσεις και για το μνημόνιο που τελειώνει. Χυδαία ψεύδη στη προσπάθεια τους να δημιουργήσουν ένα περιβάλλον που θα επέτρεπε απόσχιση βουλευτών άλλων κομμάτων ώστε να βρούν τους 180 και να μην γίνουν εκλογές.

Η μόλυνση της ελληνικής κοινωνίας από την ψευδολογία, την παραπλάνηση και την πορεία στο πουθενά δεν έχει ιστορικά προηγούμενο για την Ελλάδα. Ποτέ δεν καταρρακώθηκαν σε τέτοιο βαθμό λέξεις έννοιες, κοινή νοημοσύνη.

Παίρνω από τον κ. Κ. Καλλίτση ("Καθημερινή") την παρακάτω επιχειρηματολογία που ενισχύσει τα παραπάνω. Γράφει λοιπόν: 

"Η Ιρλανδία μπήκε σε πρόγραμμα τον Νοέμβριο 2010, πήρε 85 δισ. ευρώ και βγήκε μετά μια 3ετία. Η Πορτογαλία μπήκε Απρίλιο 2011, πήρε 78 δισ. και βγήκε μετά μια 3ετία. Εμείς μπήκαμε τον Μάιο 2010, έχουμε πάρει περίπου 230 δισ., αλλά παραμένουμε εκτός αγορών.

Η Ελλάδα μπήκε σε πρόγραμμα με ανεργία 12,6% κι έχει 26,6%, η Ιρλανδία με 13,9% και τη μείωσε στο 13,1%, η Πορτογαλία με 12% και την έφτασε στο 16,5%. Στην Ελλάδα οι επενδύσεις μειώθηκαν 40%, στην Ιρλανδία 6%, στην Πορτογαλία 30%.

Η Ελλάδα έχασε 25% του ΑΕΠ της, η Ιρλανδία κέρδισε 4,6%, η Πορτογαλία έχασε 4,4%. Οι δικές τους εξαγωγές αυξάνονταν, οι ελληνικές μειώνονται. Γιατί η Ελλάδα απέτυχε;

Μέχρι τις εκλογές του 2012 είχε ήδη επιτευχθεί το 81% της συνολικής δημοσιονομικής προσαρμογής. Είχε ήδη γίνει το «κούρεμα» (PSI). Είχε ήδη υπογραφεί νέα δανειακή σύμβαση (172 δισ.) και είχε μόλις μπει στα ταμεία η πρώτη δόση (75 δισ. ευρώ).

Από εκείνην τη δανειακή σύμβαση χρηματοδοτήθηκε η μετέπειτα επαναγορά ομολόγων, από εκείνην υπάρχουν τα λεφτά της υπό συζήτηση πιστοληπτικής γραμμής (όσα περίσσεψαν στο ΤΧΣ). Το τραπέζι ήταν περίπου στρωμένο. Κάθισε σε αυτό μια κυβέρνηση ευρείας συναίνεσης, τριών κομμάτων, με ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Την οποία, μάλιστα, μεγάλα μέσα ενημέρωσης με πρωτοφανή πειθαρχία στήριζαν και υπηρετούσαν. Η συναίνεση ήταν εδώ, φαινομενικά θριαμβεύτρια. Τι πέτυχε η κυβέρνηση;

Ολοκλήρωσε το υπόλοιπο 19% της συνολικής δημοσιονομικής προσαρμογής, διαλύοντας κράτος, οικονομία, κοινωνία. Γιατί; Γιατί ΔΕΝ μπόρεσε να αντιμετωπίσει τις αιτίες που την υποχρέωσαν να μπει σε πρόγραμμα.

Η υπερχρέωση, που εξερράγη την 5ετία 2004-2009, συνοδεύει ιστορικά το κοινωνικο- οικονομικό μοντέλο της χώρας, τον παρασιτικό καπιταλισμό. Το 2008, η κρίση σφύριξε τη λήξη του μοντέλου. Το πολιτικό σύστημα δεν άκουσε. Συνέχισε με το 4-2-1…"

ΤΙ ΠΡΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ

Και καταλήγει ο κ. Καλλίτσης: 

"... Τα διλήμματα ήταν και είναι: Θα αποκατασταθεί και θα διευρυνθεί η αστική δημοκρατία, με τη διάλυση του πελατειακού κράτους και της πολιτικής συναλλαγής, με τη συγκρότηση ισχυρών θεσμών, την εκτόπιση του κομματισμού υπέρ της αξιοκρατίας;

Θα μεταφερθούν πόροι από τα λιμνάζοντα ύδατα χρεοκοπημένων κρατικοδίαιτων επιχειρήσεων, προς τον καπιταλισμό της εξωστρέφειας, του ανταγωνισμού, που εκτιμά τη γνώση, την καινοτομία, τον κόσμο της εργασίας; Θα αποκατασταθούν κοινωνική αλληλεγγύη, ισονομία, κράτος δικαίου, έντιμη και πολυφωνική ενημέρωση, με την πάταξη της διαπλοκής, της έναντι δανείων χειραγώγησης της κοινής γνώμης;

Θα κηρυχτεί πόλεμος στη διάχυτη (οριζοντίως και καθέτως...) διαφθορά στο πολιτικό σύστημα;"

                      ΑΝΔΡΕΑΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ