Ζήγρας : Να πως το πολιτικό σύστημα κολυμπούσε στο μαύρο χρήμα, τις μίζες και την διαφθορά

Με ένα κινηματογραφικό αφήγημα, ο Ν. Ζήγρας πρωταγωνιστής των σκανδάλων μίζας με Τσοχατζόπουλο περιγράφει εκ του ασφαλούς την διαφθορά των πολιτικών στην Ελλάδα των τελευταίων 40 χρόνων. Το βιβλίο που εκδίδει περιγράφει αλήθειες "με (δήθεν...) φανταστικά στυγμιότυπα" και ξεκίνησε να γράφεται στην φυλακή.

«Ανήκω σε ένα παρελθόν που αποδεχόταν τη διαφθορά, την θεωρούσε μάλιστα μαγκιά», γράφει στην πρώτη σελίδα ο Ζήγρας. Το βιβλίο αυτό το χαρακτηρίζει ως την «συνειδησιακή συνέχεια της πρώτης ειλικρινούς μαραθώνιας απολογίας του», τον Ιούλιο του 2012, όταν, όπως λέει, αισθάνθηκε προδομένος από τη στάση του εξαδέρφου του Τσοχατζόπουλου και πείστηκε από τον δικηγόρο του να ομολογήσει τα όσα παράνομα είχαν γίνει εν γνώσει του. "Εβγαλα την αλήθεια από μέσα μου, ελευθερώθηκα..."

ο Ζήγρας έχει ξεκινήσει με τον δικηγόρο του μια «εκστρατεία» –όπως την ονομάζει– ενάντια στο τραπεζικό σύστημα της Ελβετίας, που για χρόνια τον εξυπηρετούσε όταν εκπροσωπούσε τον παντοδύναμο πρώην υπουργό. Γι’ αυτό και αφιερώνει ένα μεγάλο κομμάτι του βιβλίου στο πώς οι Ελβετοί τραπεζίτες, σε συνεργασία με ελληνικά «παραμάγαζα», είχαν στήσει αυτό που χαρακτηρίζει «περίπλοκο πλυντήριο μαύρου χρήματος».

Με γάλο ενδιαφέρον έχει το ξεκίνημα της αφήγησης : Ο «...άκης» επιστρέφοντας στην Ελλάδα καταφέρνει να γίνει ο έμπιστος άνθρωπος του προέδρου «Μίμη». Και όταν το κόμμα κερδίζει τις εκλογές ως «υπουργός Κατασκευών» πλέον, ο πρωταγωνιστής της ιστορίας ξεκινάει κύκλο επαφών με μεγάλους εργολάβους, «δημιουργώντας την πεποίθηση πως οι μίζες που καταβάλλονται έχουν μόνη κατεύθυνση τα ταμεία του κόμματος». «Εχει ήδη αρχίσει το μεγάλο φαγοπότι», γράφει ο Ζήγρας...

Ο Ζήγρας μιλά για συνεχείς μεταφορές χρημάτων από τις μίζες: στα σπίτια υπουργών «θα τα παραλάβουν δήθεν έκπληκτοι», αλλά ακόμα και στον ίδιο τον πρόεδρο και πρωθυπουργό «Μίμη», «που έχει την άνεση και κάνει πως δεν βλέπει τη βαλίτσα κοιτώντας με επίμονα στα μάτια γελαστός και πάντα εγκάρδιος».

Ο «...άκης» φτάνει μέχρι και τη Λιβύη με το πρωθυπουργικό αεροπλάνο για να συναντήσει τον Καντάφι και επιστρέφει με βαλίτσες γεμάτες δολάρια για τα ταμεία του κόμματος. «Τα δολάρια όμως έχουν ουρές: Αραβες αρχίζουν να έρχονται ζητώντας ρουσφέτια και ανταλλάγματα».