Ποιο είναι το (τριπλό) σχέδιο Σαμαρά για έξοδο από την κρίση - Που αποτυγχάνει

Παγωμένη και αμήχανη η αγορά παρακολουθεί ανήμπορη να αντιδράσει την οικονομική καταστροφή της χώρας. Ο Ιανουάριος ήταν το προμήνυμα του τι θα επακολουθήσει φέτος: Τα νοικοκυρία που θα αδυνατούν για τα χρειώδη θα αυξηθούν θεαματικά λόγω των φόρων και ταν περικοπών μισθών. Η κατανάλωση θα βουλιάξει σε τέτοιο βαθμό ώστε χιλιάδες μικρομεσαίοι να μην μπορούν να εξασφαλίσουν ούτε τα προς το ζειν... Φέτος η καταστροφή θα είναι ανυπολόγιστη παντού.

Από το 2009 μέχρι και σήμερα αυτή η πορεία καταστροφής των Ελλήνων οφείλεται στην αποτυχία των πολιτικών να ξεκινήσουν την ανάπτυξη. Τα άδικα εισπρακτικά φορολογικά νομοσχέδια και οι εξωπραγματικοί έκτακτοι φόροι έδιωξαν κάθε σώφρονα επενδυτή. Η γραφειοκρατία έρχεται στη συνέχεια να αποτελειώσει όσους απελπισμένα προσπαθούν να ξεκινήσουν κάτι καινούργιο. Νέος πλούτος δεν παράγεται. Εθνική πολιτική δεν υπάρχει πουθενά. Οι πάντες, επιχειρηματίες και εργαζόμενοι, εξουθενωμένοι, έχουν παραδοθεί στο μοιραίο που θα έρθει ως τελικό χτύπημα για όλους... Ποιό μοιραίο; Δεν το γνωρίζουν. Είναι βέβαιοι πως έρχεται όμως

Η κυβέρνηση Σαμαρά σχεδίασε επί χάρτου ένα τρίπτυχο δράσης και αυτό ακολουθεί πιστά:

1. Φόροι και κουρέματα μισθών - συντάξεων ώστε να ικανοποιηθούν οι δανειστές. Αυτό αν δεν επιτυγχάνεται, τότε... νέοι φόροι! Παράλληλα άγριο κυνηγητό των φορο-οφειλετών με κατασχέσεις και φυλακίσεις και μείωση του κόστους παντού (ακόμα και στα σισίτια των Νοσοκομείων ή στην κατάργηση Πανεπιστημίων και ΤΕΙ).

2. Νεο φορολογικό νομοσχέδιο τον Μάιο ώστε να απλοποιηθούν οι κανόνες για κάθε μικρό ή μεγάλο επενδυτή. (Προηγούμενα ένα φορολογικό νομοσχέδιο μόνο εισπρακτικό. Πρώτα να εισπράξουν, μετά να απλοποιήσουν...).

3. Ρευστότητα μέσω πληρωμών του Δημοσίου σε ιδιώτες, ΕΣΠΑ, ανακεφαλαιοποίησης Τραπεζών, πώληση κρατικής περιουσίας και προσέλκυση επενδυτών τύπου Κατάρ.

Με το σχέδιο αυτό η κυβέρνηση Σαμαρά στοχεύει σε πλεόνασμα στο τέλος του 2013, αποκατάσταση της εμπιστοσύνης με τους δανειστές και προετοιμασία της αγοράς για το αναπτυξιακό ξεκίνημά της.

Από το παραπάνω σχέδιο όμως λείπει η κρισιμότερη παράμετρος: Ο μεταστατικός καρκίνος της γραφειοκρατίας. Η γραφειοκρατία εμποδίζει καθημερινά χιλιάδες μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις να αναπτυχθούν. Το σύνολο της αγοράς έχει τελματώσει σε φακέλους, σωρεία εγγράφων, δικαστικές διαμάχες κ.α. Να γιατί η χώρα βουλιάζει χωρίς ελπίδα. Γιατί το σχέδιο λειτουργεί μόνο εισπρακτικά αποφυδατώνοντας τους πάντες και όχι δημιουργικά ακόμη και εκεί που χρήματα υπάρχουν.

Είναι βέβαιον ότι η Ελλάδα εξακολουθεί να καταστρέφεται γιατί οι πολιτικοί εξακολουθούν να συντηρούν ένα καταστρεπτικό, αναποτελεσματικό και οικονομικά ζημιογόνο δημόσιο τομέα που δεν επιτρέπει καμία ανάσα σε αυτό το ασφυκτικό περιβάλλον της μηδενικής δημιουργίας.