Η τραγωδία του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ Βασιλιάς Ληρ ανεβαίνει στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου και ο Γιάννης Χουβαρδάς μάς καλεί σε ένα σύμπαν, στο οποίο η εξουσία σημαίνει τα πάντα και η αμφισβήτησή της οδηγεί στο τίποτα.

Ίσως σας ενδιαφέρει:

Κυκλοφόρησε η νέα ποιητική συλλογή της Ελένης Θεοχάρους “Η έβδομη σφραγίδα”

Σε μέλος της Ε.Σ.Ε.Τ. το 1ο βραβείο σε διεθνή διαγωνισμό

“Το Προσφυγικό στον Ελληνικό Κινηματογράφο Μυθοπλασίας” (Ελένη Ροδοπούλου)

Το έργο ακολουθεί το ταξίδι του Ληρ προς το σκοτάδι, την εσωτερική ερημιά και την τρέλα, μετά την απόφασή του να αποσυρθεί από την ενεργό δράση και να μοιράσει την επικράτειά του στις τρεις κόρες του. Η τραγωδία που θα ξετυλιχτεί δεν θα αφήσει αλώβητο κανέναν από τους ήρωες.

Γραμμένο το 1608, το πιο σκοτεινό έργο της σαιξπηρικής δραματουργίας πραγματεύεται μεταξύ άλλων το ζήτημα της εξουσίας και της φθοράς που επιφέρει η απώλειά της και την πολυπλοκότητα των οικογενειακών σχέσεων. Με πολύτιμο αρωγό μια πολυεπίπεδη σκηνογραφία που επεκτείνεται ως τα έγκατα του κτηρίου Τσίλλερ και εγκολπώνει την τέχνη του κινηματογράφου με εκτεταμένη χρήση live video, ο σκηνοθέτης μάς παρασύρει σε μια καταβύθιση στον εγκέφαλο του Ληρ, ενός άντρα που παρέδωσε επιπόλαια την πρωτοκαθεδρία του, ενός παιδιού που ψάχνει μάταια να επανενωθεί με τη μητέρα, του σκληροτράχηλου πατριάρχη – θεματοφύλακα ενός άκαμπτου κώδικα που δεν διαφέρει από εκείνον μιας εγκληματικής οργάνωσης.

Εκκινώντας από τη μετάφραση του Διονύση Καψάλη, στην οποία βασίστηκε, και έχοντας ως συμμάχους επί σκηνής μια τριμελή μουσική μπάντα και έναν πολυπληθή θίασο καταξιωμένων και νεότερων ηθοποιών, ο Γιάννης Χουβαρδάς προτείνει τη δική του ανάγνωση του Βασιλιά Ληρ, σε μια παράσταση όπου οι θεατές, όπως ακριβώς και οι ήρωες της τραγωδίας, θα λάβουν μέρος σε ένα ζοφερό νοητικό παιχνίδι, και όπου τα όρια μεταξύ θεατρικής εμπειρίας και κινηματογραφικής ψευδαίσθησης είναι τόσο θολά όσο και η γραμμή που χωρίζει την παραφροσύνη από τη λογική στις φράσεις που ξεστομίζει ο Τρελός ακόλουθος του έκπτωτου βασιλιά. Τον φερώνυμο ρόλο ενσαρκώνει ο Λεωνίδας Κακούρης.

Ταυτότητα παράστασης

Μετάφραση: Διονύσης Καψάλης

Διασκευή- Σκηνοθεσία: Γιάννης Χουβαρδάς

Σύμβουλος Δραματουργίας-Δραματολόγος παράστασης: Έρι Κύργια

Σκηνικά: Εύα Μανιδάκη

Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη

Μουσική: Gary Salomon

Κίνηση: Μαρκέλλα Μανωλιάδη

Βίντεο: Παντελής Μάκκας

Φωτισμοί: Ελίζα Αλεξανδροπούλου

Σκηνική πάλη: Κρις Ραντάνοφ

Βοηθοί σκηνοθέτη: Ιλιάνα Αντωνιάδου, Δέσποινα Λάρδη, Αμαλία Τσεκούρα, Νίνα Φραντζεσκάκη

Βοηθός σκηνογράφου: Κατερίνα Βλάχμπεη

Βοηθοί ενδυματολόγου: Αλεξάνδρα Ντεληθέου, Βασιλική Σουρή

Βοηθός φωτίστριας: Μαριέττα Παυλάκη

Διανομή (με αλφαβητική σειρά):

Μιχάλης Αφολαγιάν: Φρονς, Βασιλιάς της Γαλλίας
Γιώργος Γιαννακάκος: Κίραν, Δούκας της Βουργουνδίας
Παντελής Δεντάκης: Δούκας του Όλμπανι, σύζυγος της Γκόνεριλ
Ανθή Ευστρατιάδου: Ρίγκαν, η δεύτερη κόρη του Ληρ
Μίνως Θεοχάρης: Τρελός, επαγγελματίας γελωτοποιός του Ληρ
Λεωνίδας Κακούρης: Βασιλιάς Ληρ
Αλεξία Καλτσίκη: Γκόνεριλ, η μεγάλη κόρη του Ληρ
Ιωάννα Κολλιοπούλου: Κορντέλια, η μικρότερη κόρη του Ληρ
Ερρίκος Λίτσης: Κόμης του Γκλόστερ
Κώστας Λουλές: Αμπογιάμι, ακόλουθος του Φρονς
Γιάννης Νταλιάνης: Κόμης του Κεντ, δεξί χέρι του Ληρ
Aργύρης Ξάφης: Έντγκαρ, ο μεγάλος γιος του Γκλόστερ
Γιώργος Παπαγεωργίου: Έντμοντ, ο νόθος γιος του Γκλόστερ
Κρις Ραντάνοφ: Άισμαν, στρατιώτης του Ληρ
Κωνσταντίνος Σιώζος: Σάλβα, ακόλουθος του Όλμπανι
Αλέκος Συσσοβίτης: Δούκας του Κόρνουολ, σύζυγος της Ρίγκαν
Γιώργος Τριανταφυλλίδης: Όσβαλντ, υπηρέτης της Γκόνεριλ
Αμαλία Τσεκούρα: Ίμμα, ακόλουθος της Κορντέλια
Χάρης Τσιτσάκης: Μπαρμπόζα, ακόλουθος του Κόρνουολ
Νίνα Φραντζεσκάκη: Μεκάνικα, μια μυστηριώδης φιγούρα στον κόσμο των μηχανημάτων