Το πράσινο φως έδωσε το Συμβούλιο της Επικρατείας για την έκδοση 30χρονου Μαροκινού, ο οποίος φέρεται μέλος του ISIS και εκζητείται από το κράτος του Μαρόκου για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης και άλλα αδικήματα.
Ειδικότερα, συνελήφθη τον Ιούλιο του 2021 στη Θεσσαλονίκη μετά από ερυθρά αγγελία διεθνών αναζητήσεων της Interpol που είχε εκδοθεί το Δεκέμβριο του 2017.
Σε βάρος του 30χρονου έχει εκδοθεί ένταλμα σύλληψης του γενικού εισαγγελέα Εφετών του Μαρόκου για τα αδικήματα «της σύστασης εγκληματικής οργάνωσης με σκοπό την προετοιμασία και διάπραξη τρομοκρατικών ενεργειών, στο πλαίσιο συλλογικής δράσης που αποσκοπεί στην υπονόμευση της δημόσιας τάξης, στην συλλογή και διαχείριση κεφαλαίων με πρόσθεση να χρησιμοποιηθούν σε τρομοκρατικές πράξεις και της συλλογής κεφαλαίων με σκοπό την εκτέλεση τρομοκρατικών ενεργειών». Για τις πράξεις που του αποδίδονται προβλέπεται στο Μαρόκο ποινή κάθειρξης 30 ετών.
Τόσο το Συμβούλιο Εφετών Θεσσαλονίκης, όσο και ο Άρειος Πάγος, τάχθηκαν υπέρ της έκδοσής του. Μάλιστα, σύμφωνα με τους αρεοπαγίτες από κανένα στοιχείο δεν προκύπτει η βασιμότητα των ισχυρισμών του και ειδικότερα, ότι στην πατρίδα του διακυβεύονται τα ανθρώπινα δικαιώματά του και ότι δεν θα έχει δίκαιη δίκη. Κατόπιν αυτών, ο υπουργός Δικαιοσύνης (1.1.2023) υπέγραψε τη σχετική απόφαση για την έκδοσή του.
Όμως, ο 30χρονος προσέφυγε στο ΣτΕ ζητώντας να ακυρωθεί η επίμαχη απόφαση του υπουργού Δικαιοσύνης, υποστηρίζοντας, μεταξύ των άλλων, ότι μόνο κατ΄ όνομα είναι μέλος του ISIS, δεν έχει διαπράξει τα άδικα αδικήματα που του αποδίδονται, δεν έχει εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη του Μαρόκου και δεν υπάρχει η φράση ανθρώπινα δικαιώματα στην πατρίδα του.
Το Δ΄ Τμήμα του ΣτΕ (πρόεδρος ο αντιπρόεδρος Ηλίας Μάζος και εισηγητής ο πάρεδρος Ιωάννης Παπαγιάννης) απέρριψε την αίτηση ακύρωσης της υπουργικής απόφασης, καθώς ο εκζητούμενος δεν παρέστη αυτοπροσώπως στο ΣτΕ, δεν είχε ταυτότητα ή διαβατήριο του Μαρόκου, δεν είχε άδεια παραμονής στην Ελλάδα ή δελτίο αιτούντος άσυλο αλλοδαπού και δεν προσκομίστηκε συμβολαιογραφική πράξη παροχής πληρεξουσιότητας προς το δικηγόρο του, παρά τη σχετική προθεσμία που δόθηκε στον τελευταία από το δικαστήριο.
