Δεν έχει έρθει ακόμη η ώρα που τα όπλα θα σιγήσουν στην Ουκρανία, αλλά οι συνεχιζόμενες διαπραγματεύσεις πάνω στο ειρηνευτικό σχέδιο Τραμπ-με τις όποιες αλλαγές- υποδηλώνει ότι θα συμβεί. Τα όπλα θα σιγήσουν, αργά ή γρήγορα
Οι διαπραγματεύσεις για την τύχη της Ουκρανίας μπορούν να κατανοηθούν καλύτερα διαβάζοντας το μπεστ σέλερ του Ντόναλντ Τραμπ, «Η Τέχνη της Συμφωνίας», παρά μελετώντας τα έγγραφα με τα 28 ή 19 σημεία, που έχουν συνταχθεί από τους ειδικούς διαπραγματευτές.
Η τεχνική είναι απλή. Περιλαμβάνει την έναρξη διαπραγματεύσεων με μια εξωφρενική ή μη ρεαλιστική πρόταση, αποσταθεροποιώντας την άλλη πλευρά και μεταφέροντας τη συζήτηση στο δικό της έδαφος.
Στη συνέχεια θα γίνει μια μικρή υποχώρηση από την αρχική θέση, επιτρέποντας στην άλλη πλευρά να είναι ικανοποιημένη με το αποτέλεσμα που επιτεύχθηκε, ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για φιάσκο.
Το σχέδιο των 28 σημείων που διέρρευσε την περασμένη εβδομάδα, το οποίο εκλήφθηκε ως τελεσίγραφο από το Κίεβο, πιθανότατα αποτελεί μέρος της στρατηγικής του Λευκού Οίκου να επιχειρήσει να τερματίσει έναν πόλεμο με μια απλοποίηση του σεναρίου που έχει προκαλέσει αγανάκτηση στην Ευρώπη και σε όποιον πιστεύει ότι η βία και η καταπίεση δεν μπορούν να είναι οι κανόνες των διεθνών σχέσεων.
Το κείμενο συντάχθηκε τον Οκτώβριο από τον Κίριλ Ντμίτριεφ, επιχειρηματία και στενό έμπιστο του Ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν, και από τον Στιβ Γουίτκοφ, ειδικό απεσταλμένο του Τραμπ για τις σχέσεις με το Κρεμλίνο.
Αρχικά, το σχέδιο αυτό χαρακτηρίστηκε ως «ταπεινωτικό και απώλεια αξιοπρέπειας», για την Ουκρανία, σύμφωνα με τα λόγια του Ζελένσκι, επειδή είναι κυρίως μια λίστα παραχωρήσεων προς τον εισβολέα.
Η συνάντηση στη Γενεύη, προς το παρόν, επέτρεψε την αφαίρεση από το σχέδιο ορισμένων από τις «κόκκινες γραμμές» για το Κίεβο-την παράδοση στη Ρωσία εδαφών πέρα από αυτά που έχουν καταλάβει σήμερα οι ρωσικές δυνάμεις, την «κυριαρχία» της Ουκρανίας και τη ρήτρα για την δραστική μείωση του αριθμού των στρατιωτών της χώρας.
Η ιστορία του Νασρεντίν Χότζα
Όλα αυτά θυμίζουν τη λογική του κατή (δικαστή) Νασρεντίν Χότζα, όταν ένας φτωχός μεροκαματιάρης ζήτησε λύση πώς θα χωρέσει η πολυμελής οικογένεια του στο πολύ μικρό σπιτάκι που έμεναν.
Ο Χότζας τον συμβούλευσε να βάλει σταδιακά μέσα στο σπίτι την …κατσίκα του, την αγελάδα, τον σκύλο και όλα τα κατοικίδια. Τρελαμένος ο φτωχός άνθρωπος πήγε στον Χότζα και του λέει: «Οχι μόνο δε βελτιώθηκε η κατάσταση, αλλά τώρα πια κινδυνεύουμε έτσι που είμαστε ο ένας πάνω στον άλλο». Και ο Χότζας του απάντησε: «Βγάλε, τώρα, έξω την κατσίκα». Λίγες μέρες αργότερα, ο Χότζας συνάντησε τον φτωχό.
– Εκανες ό,τι σου είπα; Τι έγινε;
– Ναι Χότζα μου, να σ’ έχει ο Θεός καλά. Μόλις έβγαλα την κατσίκα, ανασάναμε!
Αυτή τη στρατηγική ακολουθεί και ο Τραμπ. Εβαλε διάφορες μαξιμαλιστικές θέσεις στο σχέδιό του-που ούτε οι Ρώσοι θα τολμούσαν να ζητήσουν- και τώρα αφαιρεί κάποιες από αυτές- όπως για παράδειγμα την παράδοση στη Μόσχα και εδαφών που δεν ελέγχουν οι Ρώσοι-για να «ανασάνουν» οι Ουκρανοί και οι αφελείς Ευρωπαίοι.
Ο Αμερικανός πρόεδρος για να ενισχύσει μάλιστα τη θέση του κατηγόρησε τον Ζελένσκι ότι είναι «αχάριστος και υπεύθυνος για τον πόλεμο», αλλά και τους Ευρωπαίους ότι «συνεχίζουν να αγοράζουν πετρέλαιο από τους Ρώσους.
Οσο για τον Πούτιν; Δεν ανοίγει επισήμως τα χαρτιά του, αφήνοντας να κυλήσει ο χρόνος, που άλλωστε είναι υπέρ του. Η Ιζβέστια πάντως έγραψε -σχεδόν χλευαστικά- ότι αν ο Τραμπ καταφέρει να πείσει την υπόλοιπη Δύση να υιοθετήσει και τα 28 σημεία, θα είναι «φανταστικό». Αλλά αν ο Τραμπ αποτύχει, αυτή είναι δική του δουλειά. Η Μόσχα δεν θα κάνει φασαρία γι’ αυτό!
Μαστίγιο και καρότο
Ο Τραμπ διατήρησε μια προσέγγιση καρότου και μαστιγίου με τον Πούτιν και τον Ζελένσκι, αν και το μαστίγιο ήταν πιο «διαδεδομένο» με τον Ουκρανό ηγέτη.
Ο Αμερικανός πρόεδρος αντιτάχθηκε και στον Πούτιν, αναστέλλοντας τα σχέδια για σύνοδο κορυφής στη Βουδαπέστη και εγκρίνοντας τις πρώτες κυρώσεις της προεδρίας του κατά της ρωσικής οικονομίας.
Αλλά και η Ρωσία, δεν θα μπορούσε να παίξει υπερβολικά ένα παιχνίδι προσφορών στο τραπέζι που ο Λευκός Οίκος σκοπεύει να οδηγήσει μέχρι το τέλος. Αλλωστε, έχει το πάνω χέρι στο πεδίο των μαχών
Αλλά το μεγαλύτερο πικρό χάπι θα το καταπιούν το Κίεβο και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι. Που σε λίγο θα αναγκαστούν μάλιστα να «χαριεντίζονται» με τον Πούτιν στις συνόδους κορυφής του G8…
