Δημοσιογραφική απελπισία! Τι άλλο να γράψει κανείς για την μαρτυρική Γάζα; Η κατάσταση χειροτερεύει όλο και περισσότερο για τον άμαχο πληθυσμό.
Τα ισραηλινά τανκς προελαύνουν και ας έχει ξεδοντιαστεί η Χαμάς.
Στην πόλη Ντέιρ αλ-Μπαλάχ, στην κεντρική Γάζα, ο στρατός εξαπέλυσε μια βίαιη επίθεση, διατάσσοντας περίπου 50.000 έως 80.000 ανθρώπους να απομακρυνθούν, αν θέλουν να ζήσουν. Και να πάνε πού; Το Ισραήλ πιστεύει ότι εκεί κρύβει η Χαμάς τους εναπομείναντες ομήρους.
Στην υπόλοιπη Λωρίδα, η αναζήτηση φαγητού εξελίσσεται σε παγίδα θανάτου. Περισσότεροι από 800 Παλαιστίνιοι έχασαν τη ζωή τους από πυρά, «αναζητώντας βοήθεια».
Δεκάδες άνθρωποι σκοτώνονται από πυρά κάθε μέρα, αναζητώντας απεγνωσμένα λίγα τρόφιμα στα κέντρα διανομής του αμφιλεγόμενου-και για τον ΟΗΕ– αμερικανικού «Ανθρωπιστικού Ιδρύματος για τη Γάζα».
Δυστυχώς, και για τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης, οι φρικαλεότητες αυτές, έχουν προ πολλού εκφυλιστεί σε κανονικότητα. Γιατί, δυστυχώς, τα έχουμε δει και τα έχουμε ακούσει όλα. «Συνηθίσαμε» να βλέπουμε πλάνα και φωτογραφίες ανθρώπων σε σκηνές που λένε ότι μετά βίας βρίσκουν κάτι να φάνε.
«Συνηθίσαμε» τις εικόνες στα βομβαρδισμένα νοσοκομεία, με τους τραυματίες να μεταφέρονται με κάρα, επειδή δεν υπάρχουν άλλα καύσιμα για τα ασθενοφόρα.
«Συνηθίσαμε» να βλέπουμε σκελετωμένα Παλαιστινιάκια να κάνουν ουρές, κρατώντας άδεια «τενεκεδάκια», με την ελπίδα να βρουν λίγο φαγητό.
Αυξάνεται η διεθνής πίεση
Το θετικό είναι ότι επιτέλους, με αρκετή καθυστέρηση, η διεθνής πίεση στην ισραηλινή κυβέρνηση αυξάνεται. Σε κοινή ανακοίνωσή τους, περισσότερες από 25 χώρες-η Ελλάδα είναι απούσα εδώ -ζητούν τον άμεσο τερματισμό του πολέμου στη Λωρίδα της Γάζας και επικρίνουν έντονα τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση Νετανιάχου χειρίζεται τις παραδόσεις ανθρωπιστικής βοήθειας.
«Στερούν από τον λαό της Λωρίδας της Γάζας την ανθρώπινη αξιοπρέπεια», ανέφεραν σε κοινή τους δήλωση. «Ο πόλεμος στη Γάζα πρέπει να τερματιστεί τώρα», αναφέρουν.
Το ισραηλινό Υπουργείο Εξωτερικών απέρριψε τη δήλωση των 25 κρατών, λέγοντας ότι «είναι αποκομμένη από την πραγματικότητα και στέλνει λάθος μήνυμα στη Χαμάς»!
Είναι βαθιά οδυνηρό να αναγνωρίζουμε όλα αυτά για όσους στη Δύση είναι φίλοι του Ισραήλ, επειδή πάντα αναγνώριζαν το εβραϊκό κράτος ως μια δημοκρατία πρόθυμη να επιτύχει επιτέλους ειρήνη και ασφάλεια για τον λαό του.
Αυτό που είναι καθοριστικό, ωστόσο, για να κρίνουμε ηθικά-πολιτικά, είναι ότι με την πρακτική του «αέναου πολέμου», η ισραηλινή κυβέρνηση αποστασιοποιείται από τις αξίες των δυτικών δημοκρατιών. Επειδή η κυβέρνηση Νετανιάχου δεν χρησιμοποιεί πλέον την ένοπλη σύγκρουση ως μέσο για να επιτύχει μια μέρα, την ειρήνη, αλλά ως αυτοσκοπό, ως συνήθη μέθοδο πολιτικής.
Η Γάζα κατέχεται και ελέγχεται από τις ένοπλες δυνάμεις του Ισραήλ και η ανεξάρτητη πρόσβαση στα μέσα ενημέρωσης απαγορεύεται, επομένως, όλα όσα συμβαίνουν εκεί, αποτελούν πλέον σε κάθε περίπτωση πολιτική ευθύνη του Ισραήλ.
«Σύγχρονοι Άθλιοι»
Και όμως! «Συνηθίσαμε» τη φρίκη και εμείς οι δημοσιογράφοι, δυστυχώς. Δεν «πουλάνε» πια οι ειδήσεις για το μαρτύριο της Γάζας. Αφήστε που έρχονται και οι διακοπές και τα «μπάνια του λαού», για όσους μπορούν βέβαια…
Από δημοσιογραφικής άποψης, είναι αρκετά όλα αυτά για να μας κάνουν να απελπιζόμαστε.
Πόσο ασήμαντη είναι όμως αυτή η απελπισία σε σύγκριση με εκείνη των Παλαιστινίων στη Γάζα για τους οποίους γράφουμε. Όταν… γράφουμε, φυσικά.
Αυτοί οι «σύγχρονοι Αθλιοι» και οι οικογένειές τους αγωνίζονται για την επιβίωση κάθε μέρα, ενώ εμείς, ως δημοσιογράφοι, αγωνιζόμαστε μόνο για να μπορέσουμε να κοιτάξουμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη το πρωί.
Τότε η συνείδησή μας, ρωτάει: Τι μπορούμε να γράψουμε και τι να πούμε, ώστε αυτοί οι απελπισμένοι άνθρωποι να νιώσουν ξανά…Ανθρωποι;
