Αν μπείτε στην google ή σε οποιοδήποτε λεξικό και αναζητήσετε την ετυμολογία της πατρινής λέξης “μινάρας” δεν θα βρείτε από που πραγματικά προέρχεται.
Η λέξη συναντάται στην ευρύτερη περιοχή της Πάτρας και σημαίνει μαλάκας (αλλά και κάτι περισσότερο). Μία ιδέα είναι ότι προέρχεται από το μίνα “υπόνομος”, “όρυγμα”. Και μινάρω “ανοίγω υπόνομο, ετοιμάζω υπόνομο για έκρηξη, που μεταφορικά πήρε την έννοια του υπονομεύω κάποιον, επιδιώκω την καταστροφή του με κρυφά και ύπουλα μέσα (Από λεξικό Τεγόπουλος-Φυτράκης).
Ο μινάρας, όμως είναι συνώνυμο του μαλάκα. Δεν έχει καμία σχέση με το “υπονομεύω”. Η λέξη μινάρας προέρχεται όντως από την ιταλική λέξη μίνα αλλά ως εξής: Μετά τον αεροπορικό βομβαρδισμό της Πάτρας από Ιταλούς, ειδικά στην Τριών Ναυάρχων όπου τα αεροπλάνα τους “έβλεπαν” τα δέντρα (νερατζιές) για στρατιώτες, αρκετές βόμβες δεν εξερράγησαν και έμειναν μισοθαμμένες στο χώμα.
Εξείχαν οι μύτες τους και έμοιαζαν με το ανδρικό πέος. Κάποιοι πατρινοί ξεκίνησαν να παίζουν με την ιταλική λέξη “μίνα” (νάρκη, βόμβα) π.χ. “παίζεις τη μίνα σου”, για να καταλήξουμε στο “είσαι μινάρας” και να το …βελτιώσουμε “είσαι μιναροκεφτές” κ.λπ. Σημειωτέον ότι στην Πάτρα υπήρχε ισχυρή ιταλική παροικία καθολικών και η λέξη “μίνα” έγινε αμέσως γνωστή.
Μόνο στην Πάτρα λοιπόν βγήκε η λέξη μινάρας και πουθενά αλλού, ακριβώς λόγω των ιταλικών βομβών (που δεν έσκασαν!). Το γράφω, για να συνεισφέρω στην ιστορία της πόλης, με την υπόμνηση ότι όλα τα παραπάνω, μου τα περιέγραψε ο αείμνηστος Αλέξανδρος Βρης δάσκαλός μου στη δημοσιογραφία που έζησε τότε, τη γλωσσοπλασία.
