Στην Πάρνηθα, η πυρκαγιά δεν είχε πλήξει το πολύτιμο ελατοδάσος, το οποίο είχε καταστραφεί σε ποσοστό 62% το 2007. Στα δεκαέξι χρόνια που μεσολάβησαν από την αναδασωση του λόγω της τότε πυρκαγιάς, είχε προηγηθεί τιτάνια προσπάθεια από πολλούς φορείς, ώστε να δημιουργηθεί ένα νέο ελατοδάσος.
Το έλατο χρειάζεται σκιά για να αναπτυχθεί σε αντίθεση με το πεύκο, που έχει τη δυνατότητα της φυσικής αναγέννησης. Ο κ. Γιάννης Μητσόπουλος, γενικός διευθυντής ΟΦΥΠΕΚΑ (Οργανισμός Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής) εξηγεί:
«Περίπου ένα χρόνο μετά την καταστροφική πυρκαγιά είχαμε αρχίσει να φυτεύουμε πεύκα και δρυς, για να δημιουργήσουμε ένα πρόδρομο δάσος, στο οποίο αργότερα θα μπορούσε να επιβιώσει το έλατο».
Χρειάστηκαν περί τα οκτώ χρόνια, ώστε να δέντρα του πρόδρομου δάσους να ψηλώσουν, για να δημιουργούν σκιά. «Μετά άρχισε η φύτευση των ελάτων», θυμάται ο ίδιος, «σταδιακά, συστήσαμε ένα φυτώριο εντός της Πάρνηθας, απ’ όπου τα μεταφυτεύαμε».
Με λίγα λόγια, το πεύκο, αν δεν γίνουν πολύ σοβαρές αστοχίες, είναι εφικτό να αναπτυχθεί εκ νέου, ενώ το έλατο ενδέχεται να χρειαστεί πάνω από εκατό χρόνια σε συνδυασμό με ορθή διαχείριση.