Ο Νίκος Διαμαντής χαρακτηρίζει «συνομιλία με το σήμερα» τη θεατρική εγκατάσταση «Μουσείο Ανθρώπινης Συμπεριφοράς» που θα παρουσιάσει με το Θέατρο Σημείο στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών.
Χρησιμοποιώντας κυρίως τους μη συμβατικούς χώρους, όπως είναι οι ανελκυστήρες, οι τουαλέτες, τα πλατύσκαλα, η ταράτσα, χώροι που μπορεί να περιδιαβεί ο επισκέπτης-θεατής. «Πρόκειται για μια χειρονομία στα όρια του θεάτρου», εξηγεί ο σκηνοθέτης.
«Με αφορμή τον πυρήνα της ανθρώπινης ύπαρξης, με κείμενα, δραστηριότητες, χειρονομίες, έχει αναδομηθεί ένα παστής μέσα από σαράντα καλλιτέχνες και 19 θέματα. Χρησιμοποιούμε πάρα πολλά και διαφορετικής θεματικής κείμενα, ορισμένα εκ των οποίων γράφτηκαν ειδικά για μας. Αφορούν στη λογοτεχνία, το θέατρο, στη φιλοσοφία αλλά που εμπλουτίζονται και από ζωντανές συνεντεύξεις, με θέματα άλλοτε συνηθισμένα και άλλοτε ακραία. Θέτουμε ερωτήματα με έναν λοξό τρόπο, γιατί είναι ανεξάντλητος ο τρόπος με τον οποίο μπορούμε να μιλήσουμε για τη ζωή».
Περιλαμβάνονται ιστορίες, διηγήσεις, συμπεριφορές, ήχοι, τυχαίο ανθρώπινο υλικό, λογοτεχνικά και θεατρικά κείμενα, με βάση μια θεματική 15 ενοτήτων περίπου, συγκροτούν ένα φάσμα της ανθρώπινης ύπαρξης, το «"μόλις" της ζωής», προσθέτει και συνεχίζει: «Στη σημερινή εποχή της κρίσης και των αδιεξόδων, μια ομάδα ανθρώπων αποτελούν ένα παράδειγμα αλληλεγγύης.
Μέσα σ΄αυτό το καταστροφικό τοπίο, θέλουμε να μιλήσουμε σκάβοντας εντός μας. Αντί όμως να κάνουμε μια παράσταση ανάμεσα στις άλλες επιλέγουμε να χρησιμοποιήσουμε τον χώρο μιας κιβωτού, που είναι ένα μουσείο. Μέσα σ΄αυτή την εικαστική εγκατάσταση οι περφόρμερς-ηθοποιοί επαναλαμβάνουν σαν ζωντανά εκθέματα, κείμενα, φράσεις σαν προσευχές στο διηνεκές. Σαν ένα παλλόμενο μουσείο όπου ο καθένας μπορεί να χαρτογραφήσει με τον δικό του τρόπο και να κινητοποιηθεί χαράζοντας προσωπικές διαδρομές».
Με είσοδο ελεύθερη και πλήρη διάρκεια τριών ωρών, «Το Μουσείο Ανθρώπινης Συμπεριφοράς» προσφέρει μια διαφορετική και ιδιαίτερη προσέγγιση στη ζωή μέσα από μια συνομιλία «κοιτώντας τη θετική πλευρά όμως», καταλήγει ο Νίκος Διαμαντής που εκτός από τη σκηνοθεσία είχε και τη σύλληψη του δρώμενου. ,
Την εικαστική επιμέλεια υπογράφουν οι Αρτεμις Μουρατίδου και Κατερίνα Παπαγεωργίου. Παίζουν: Ειρήνη Αγαπητού, Ελενα Αρβανίτη, Αντώνης Γαλέος,Σταύρος Γιαννακόπουλος, Γεράσιμος Δεστούνης, Ελένη Δεστούνη, Ελένη Ζαραφίδου, Ιωάννα Μακρή, Ερμής Μαλκότσης, Τατιάνα Μύρκου, Νίκος Παντελίδης, Γιάννης Πάρτογλου, Αυγουστίνος Ρεμούνδος, Κλειώ Σοφιανοπούλου, Ευαγγελία Σχοινά, Χρυσοβαλάντης Φράγκος, Αντιγόνη Φρυδά, Στέλιος Χατζηαδαμίδης.
Συνεργάζονται οι Θόδωρος Γεωργίου, Σάββας Μιχαήλ, Πέπη Ρηγοπούλου.Συμμετέχουν οι: Βασίλης Αρβανιτόπουλος, Αλέξανδρος Διαμαντής, Αννα Μαρία Καλαμάτα, Φαίδρα Μπέη, Κατερίνα Παπαδάκου, Αγγελική Πουλή, Ηλιάννα Σωτηροπούλου. Πρωτότυπα κείμενα: Κάλλια Παπαδάκη, Γιάννης Τζανετάκης, Στέλιος Χατζηαδαμίδης.
Το μεγαλύτερο έγκλημα του Σαμαρά δεν ήταν ότι έριξε την κυβέρνηση της ΝΔ το 1993 και έφερε το ΠΑΣΟΚ για μια οκταετία. Το μεγαλύτερο έγκλημα του ήταν η καταγγελία των μνημονίων από τα Ζάππεια.
Δηλητηρίασε έναν ολόκληρο λαό βαφτίζοντας ασθένεια ΤΗΝ ΘΕΡΑΠΕΙΑ. (Όλες οι άλλες χώρες χάρις στα μνημόνια βγήκαν από την κρίση σε χρόνους ρεκόρ).
