Όσα είδε στην Ειδομένη το «Κοινοτικόν»
Από τις αρχές του Νοέμβρη τα μέλη και δεκάδες φίλοι του "Κοινοτικόν" συμμετείχαν αθόρυβα και ουσιαστικά στην εκστρατεία συλλογής ρουχισμού για την ανακούφιση των προσφύγων (και ιδιαίτερα των παιδιών) που βρίσκονται στον προσωρινό καταυλισμό της Ειδομένης στα σύνορα με την ΠΓΔΜ (Σκόπια).
Η εκστρατεία ολοκληρώθηκε το Σάββατο 29/11, όταν αποστολή του «Κοινοτικόν» με φορτηγό μετέφερε περισσότερο από ένα τόνο (περίπου 80 χαρτοκιβώτια μεγάλα) ταξινομημένα ρούχα (κυρίως παιδικά) στον καταυλισμό και τα παρέδωσε για διανομή σε εκπροσώπους του άτυπου συντονιστικού των ανθρωπιστικών οργανώσεων και των οργανώσεων εθελοντών, που δραστηριοποιούνται στον καταυλισμό.
Σε σχετική ανακοίνωση της Δημοτικής Παράταξης αναφέρονται τα εξής: "Δυστυχώς, η αρχική μας προσπάθεια να μοιράσουμε εμείς οι ίδιοι τα ρούχα στους πρόσφυγες δεν επιτεύχθηκε εξαιτίας των εκτεταμένων επεισοδίων που έλαβαν χώρα μεταξύ εκατοντάδων προσφύγων και της πάνοπλης αστυνομίας της ΠΓΔΜ, καθ’ όλη τη διάρκεια της παραμονής μας στον καταυλισμό, μετά την απόπειρα αυτοκτονίας και το βαρύ τραυματισμό απελπισμένου Μαροκινού μετανάστη, ο οποίος σκαρφάλωσε και έπιασε με γυμνά χέρια τα καλώδια ηλεκτροκίνησης του τρένου.
Το γεγονός αυτό, που συνέβη ακριβώς τη στιγμή της προώθησής μας στο εσωτερικό του καταυλισμού, μαζί με την αποπνικτική ατμόσφαιρα από τα δακρυγόνα και τις χειροβομβίδες κρότου λάμψης των Σκοπιανών αστυνομικών, ήταν η κορύφωση μιας πραγματικά ζοφερής κατάστασης που συναντήσαμε και η οποία επιδεινώνεται με το δριμύ κρύο και την κακοκαιρία, που φυσιολογικά αναμένεται να ενταθεί λόγω εποχής.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που συλλέξαμε αλλά και με αυτά που είδαμε με τα ίδια μας τα μάτια τα 2.500 άτομα που διανυκτέρευσαν εκείνη τη βραδιά στον καταυλισμό έπρεπε να στριμωχτούν σε σκηνές χωρητικότητας 1.500 ατόμων.
Πράγμα αδύνατο, οπότε ήταν δεκάδες τα μικρά αντίσκηνα και οι αυτοσχέδιες τέντες που στήνονταν σε κάθε σημείο της παγωμένης και βρεγμένης γης. Το 25% αυτών των ανθρώπων χρήζουν ειδικής μεταχείρισης (βρέφη, ανήλικοι, ηλικιωμένοι, άρρωστοι, χρόνια πάσχοντες, κ.λπ.), ενώ οι χημικές τουαλέτες δεν επαρκούν να καλύψουν τις ανάγκες αυτού του πληθυσμού.
Είναι φανερό και στο πιο άμαθο μάτι, ότι αν η ΠΓΔΜ κλείσει οριστικά τα σύνορα με φράχτη και ο καιρός χειροτερέψει με χιόνια και κρύο, αναμενόμενα για την εποχή, τότε η κατάσταση από άσχημη θα καταστεί αυτοστιγμή δραματική.
Ήδη, οι γιατροί προειδοποιούν για τον κίνδυνο μολυσματικών ασθενειών στον καταυλισμό, ενώ έχουν αρχίσει να εμφανίζονται και τα πρώτα περιστατικά υποθερμιών κάθε πρωί. Παράλληλα, τα μεμονωμένα κρούσματα επιθετικής συμπεριφοράς ανάμεσα στις ομάδες των προσφύγων αναμένεται να ενταθούν, αν αποκλειστούν για μεγάλο χρονικό διάστημα και υπό αυτές τις συνθήκες στην περιοχή.
Προσπαθήσαμε να αποτυπώσουμε όλα αυτά τα στοιχεία συζητώντας με εκπροσώπους ανθρωπιστικών οργανώσεων αλλά και με τη δύναμη του φωτογραφικού φακού και πιστεύουμε ότι στις φωτογραφίες που επισυνάπτουμε αντικατοπτρίζεται μέρος της κατάστασης.
Πέρα από την καταγραφή των στοιχείων της ανθρωπιστικής κρίσης, οφείλουμε σαν συλλογικότητα που βλέπει και το πολιτικό σκέλος των πραγμάτων να κάνουμε και κάποιες παρατηρήσεις σε αυτό το πεδίο. Η πρώτη πολιτική διαπίστωση που μπορεί κάποιος να κάνει είναι η παντελής απουσία του κράτους. Με εξαίρεση την διακριτική παρουσία της ΕΛΑΣ, πουθενά δεν φαίνεται ότι υπάρχει το ελληνικό κράτος στη διαχείριση αυτής της κατάστασης.
Ο προσωρινός (ακόμα!) καταυλισμός της Ειδομένης «διαχειρίζεται» από μια πανσπερμία ανθρωπιστικών οργανώσεων από τις πιο γνωστές (Γιατροί Χωρίς Σύνορα, Ε.Ε.Σ., UNICEF, Ύπατη Αρμοστεία ΟΗΕ, κ.λπ.) μέχρι παγκοσμίως άγνωστες οργανώσεις, που ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια [από Αμερικάνους μεθοδιστές μισιονάριους και Εβραίους ψυχολόγους (!) έως ανθρωπιστικές οργανώσεις της Τούρκικης μειονότητας της Βουλγαρίας (!)...].
Η ελληνική κυβέρνηση, όπως και στη Λέσβο, ουσιαστικά επιτρέπει τη δημιουργία αυτό-οργανωμένης επικράτειας ΜΚΟ εντός της ελληνικής επικράτειας, αρνούμενη ακόμα και το στοιχειώδη συντονιστικό ρόλο των οργανώσεων και το καθήκον καταγραφής και ελέγχου του ποιος δραστηριοποιείται, με τι μέσα και τι σκοπούς!
Το αποτέλεσμα είναι η χαμηλή αποτελεσματικότητα και η έλλειψη συντονισμού μεταξύ των οργανώσεων και των εθελοντών, που θέλουν να κάνουν πραγματική δουλειά, αλλά και ταυτόχρονα η παραχώρηση ελεύθερου πεδίου δράσης σε όσους έχουν αλλότριους σκοπούς και πάντως σίγουρα όχι ανθρωπιστικούς.
Δηλαδή «μπάτε σκύλοι αλέστε» σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια με ξεκάθαρη ευθύνη της κυβέρνησης! Για παράδειγμα, ενώ διάφοροι αλληλέγγυοι και «αλληλέγγυοι» περιφέρονταν στο χώρο, στάθηκε αδύνατο να βρουν οι επικεφαλής μιας γνωστής διεθνούς ΜΚΟ 10 άτομα για να στήσουν μαζί με τα 7 άτομα του «Κοινοτικόν» δυο αλυσίδες, ώστε να γίνει οργανωμένα και επιτόπου η διανομή ρούχων σε όσους τα είχαν ανάγκη και να αποφευχθεί έτσι η κατασπατάληση και καταστροφή των ρούχων από μια ανεξέλεγκτη ροή των προσφύγων σε ένα ήδη τεταμένο, λόγω επεισοδίων, κλίμα.
Γι’ αυτό και τελικά τα αποθηκεύσαμε σε ασφαλή χώρο για να διανεμηθούν υπό ευνοϊκότερες συνθήκες.
Παράλληλα, η ταχύτατη δημιουργία φράκτη 5 χλμ (που θα επεκταθεί σύντομα σε 40 χλμ προσβάσιμης συνοριογραμμής!) από την πλευρά της ΠΓΔΜ (στην οποία κατασκευή σταθήκαμε αυτόπτες μάρτυρες) έρχεται σαν συνέχεια των φρακτών που οι Γερμανικοί δορυφόροι (Σλοβενία, Κροατία, κ.λπ.) ύψωσαν ψηλότερα στα Βαλκάνια.
Το γεγονός αυτό αποδεικνύει ξεκάθαρα ότι οι Γερμανοί και ο Γιούνκερ παρά την άρνηση που τους ψέλλισε η ελληνική κυβέρνηση για τη δημιουργία των περίφημων hotspot των 50.000 ανθρώπων έκαστο, εντός ελληνικού εδάφους, εργάζονται ώστε να δημιουργηθούν ντε φάκτο οι «αποθήκες ψυχών» που απαιτούσαν εξαρχής στην Ελλάδα, δια της παρεμπόδισης των προσφυγικών ροών προς τα βόρεια μέσω του συστήματος φρακτών με τελευταίο αυτό της ΠΓΔΜ στα βόρεια σύνορά μας.
Την ίδια στιγμή παρακάμπτουν την περιδεή και απούσα από τη διαχείριση του προβλήματος και τις καταιγιστικές εξελίξεις ελληνική κυβέρνηση κλείνοντας απευθείας και με υψηλή γενναιοδωρία την πρόσφατη συμφωνία με την εκβιάζουσα τους πάντες Τουρκία, η οποία ανοιγοκλείνει τη στρόφιγγα των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών κατά το δοκούν και κατά το γεωπολιτικό της συμφέρον.
Κλείνοντας τα συμπεράσματά μας από αυτήν την πρωτοβουλία, οφείλουμε να τονίσουμε τα παρακάτω σαν ενδεικτικούς άξονες δράσης που η συλλογικότητά μας με τις μικρές της δυνάμεις θα επιδιώξει να συμβάλει:
· Την συνέχιση των κινήσεων ανθρώπινης αλληλεγγύης και αρωγής προς όσους υποφέρουν αυτόν τον δραματικό χειμώνα προσπαθώντας να διασχίσουν τη χώρα μας για να φτάσουν στη Βόρεια Ευρώπη (όπως θα βοηθούσε κάποιος, στο μέτρο των δυνάμεων του, και οποιονδήποτε συμπολίτη μας βρίσκεται σε ανάγκη) και την ενθάρρυνση των πιο τολμηρών και αποφασισμένων να βοηθήσουν σαν εθελοντές στον καταυλισμό της Ειδομένης υπό την εποπτεία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των πιο σοβαρών και οργανωμένων από τις ανθρωπιστικές οργανώσεις που δραστηριοποιούνται εκεί.
· Την άσκηση πολιτικής πίεσης στην ελληνική κυβέρνηση, ώστε να αναλάβει τουλάχιστον τις ευθύνες συντονισμού και ελέγχου των προσπαθειών αρωγής στους πρόσφυγες αποδεικνύοντας ότι είναι κυβέρνηση ολόκληρης της ελληνικής επικράτειας και όχι μόνο ενός τριγώνου εντός του κράτους των Αθηνών, όπου, δηλαδή, της επιτρέπουν οι διεθνείς εταίροι και οι γεωπολιτικές της δεσμεύσεις να δραστηριοποιείται. Να ορθώσει επιτέλους το ανάστημά της απέναντι στα σχέδια που οι Ευρωπαίοι και λοιποί εταίροι απεργάζονται εν αγνοία (και αχρηστία) της και να κατανοήσει ότι το προσφυγικό/μεταναστευτικό ζήτημα θα είναι ένα μείζον και διαρκές ζήτημα για μια χώρα των συνόρων σαν την Ελλάδα που δεν αντιμετωπίζεται με ελαφρότητες, στρουθοκαμηλισμούς και γεωπολιτική υποταγή στους ισχυρούς.
· Την καταγγελία του ρόλου της Γερμανίας και την Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την προσπάθεια να μετατρέψει τις χώρες του Νότου και ιδιαίτερα την Ελλάδα σε χώρους «φιλτραρίσματος» και «αποθήκευσης» των προσφύγων και των μεταναστών που επιθυμούν να φτάσουν στη Βόρεια Ευρώπη, σε απόλυτη συμπαιγνία με έναν εκ των κορυφαίων παραγόντων διάλυσης της Συρίας, τη νέο-οθωμανική Τουρκία των δολοφόνων των Κούρδων και προοδευτικών Τούρκων, Ερντογάν - Νταβούτογλου.
· Την ανάδειξη του ζητήματος σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης, ώστε οι Δήμοι που σηκώνουν το μεγάλο βάρος του προβλήματος (π.χ. Δήμος Παιονίας στην Ειδομένη) να μην μείνουν μόνοι τους, αλλά να έχουν την έμπρακτη βοήθεια και πολιτική στήριξη απέναντι στην κυβέρνηση από τους υπόλοιπους Δήμους και την ΚΕΔΕ.
Τελειώνοντας, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε: τους δεκάδες φίλους και φίλες, και όλους (άτομα, συλλόγους, ομάδες πολιτών) όσοι αθόρυβα συνέβαλαν με τη συγκινητική προσφορά ρουχισμού στην επιτυχία αυτής της έμπρακτης προσπάθειας αλληλεγγύης στους πρόσφυγες του καταυλισμού της Ειδομένης˙ τα μέλη του «Κοινοτικόν» Χριστίνα Γεωργοπούλου και Ελένη Λιακοπούλου, που είχαν την ευθύνη της συλλογής, αποτελεσματικής ταξινόμησης και συσκευασίας του ρουχισμού˙ τον κ. Αντ. Ρήγα, συντονιστή των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στην Ειδομένη και την κα Ευ. Πολιτίδου, Αντιδήμαρχο του Δήμου Παιονίας, για την καθοριστική βοήθειά τους στην οργάνωση και επιτυχή κατάληξη της αποστολής˙ την Πατρινή εταιρεία «Παπαδάτος Εξειδικευμένες Μεταφορές» που πρόσφερε χωρίς αμοιβή φορτηγό της και τον οδηγό μας τον Δημήτρη, που ως μη όφειλε βοήθησε παντού πέραν της απλής οδήγησης του φορτηγού."
