Η απόφαση του Βερολίνου να στηρίξει στρατιωτικά τις γαλλικές επιχειρήσεις εναντίον της τζιχαντιστικής ISIS προκαλεί μεν ανησυχία στους Γερμανούς για μεγαλύτερη απειλή επίθεσης, όμως δεν τους βρίσκει απολύτως αντίθετους, σύμφωνα με δημοσκόπηση. H ίδια η κυβέρνηση επιμένει ότι η απόφαση είναι η ενδεδειγμένη και η υπεύθυνη ενώπιον της πρόκλησης, προετοιμάζοντας ωστόσο ότι η συνολική μάχη «θα έχει διάρκεια» και η καθοριστική καμπή μπορεί να έρθει μόνο μέσω πολιτικής διαδικασίας.
Η Γερμανία είναι, λόγω του ιστορικού της φορτίου, πάντοτε η διστακτικότερη από τις χώρες της Δύσης σε στρατιωτική εμπλοκή στο εξωτερικό: Από τις ελάχιστες χακί αποστολές εκτός συνόρων, η πιο υψηλού προφίλ ήταν η συμμετοχή στη δύναμη στο Αφγανιστάν (η οποία και άφησε πικρή γεύση) και πάντοτε στο πλαίσιο συνεργασίας με άλλες χώρες.
Η απόφαση του Βερολίνου να συνδράμει το Παρίσι στις επιχειρήσεις εναντίον της ISIS ήρθε μετά τις επιθέσεις της 13ης Νοεμβρίου. Η γερμανική κυβέρνηση αποφάσισε, μία ημέρα μετά την συνάντηση Μέρκελ-Ολάντ, την συνδρομή με αεροσκάφη Tornado για αναγνωριστικές πτήσεις, αεροπλάνα ανεφοδιασμού, μία φρεγάτα και το στρατιωτικό προσωπικό για την ανάπτυξή τους.
Η εμπλοκή επικεντρώνεται στην υποστήριξη των γαλλικών επιχειρήσεων στη Συρία και όχι σε γερμανικές επιδρομές.
Η πρώτη δημοσκόπηση για τις επιδρομές εμφανίζει τους Γερμανούς να φοβούνται μεν ότι η εμπλοκή των γερμανικών δυνάμεων μπορεί να κάνει (περισσότερο) στόχο τη Γερμανία για τρομοκρατικές επιθέσεις, όμως είναι περισσότεροι εκείνοι που την υποστηρίζουν έναντι όσων αντιτίθενται.
Σε δημοσκόπηση του YouGov, το 71% των Γερμανών εκτιμούν πως η εμπλοκή συνοδεύεται με μεγαλύτερη απειλή τρομοκρατικής επίθεσης, έναντι μόλις ενός 18% που δεν πιστεύει ότι η απειλή ενισχύεται σημαντικά.
Παράλληλα όμως, οι δισταγμοί για την εμπλοκή είναι αρκετά πιο περιορισμένοι από την ανησυχία. Το 45% εμφανίζεται να υποστηρίζει την εμπλοκή έναντι ενός 39% που είναι αντίθετο.
Η συζήτηση που ξεκίνησε στη Γερμανία για την εμπλοκή στις επιχειρήσεις επικεντρώθηκε αφ' ενός στο εάν η κίνηση θα στοχοποιήσει τη χώρα και αφ' ετέρου στο εάν υπάρχει επαρκής νομιμοποίησή της για το πεδίο της Συρίας.
Το βασικότερο επιχείρημα υπέρ της εμπλοκής παρά τον κίνδυνο είναι ουσιαστικά ότι εθελοτυφλεί όποιος πιστεύει πως η Γερμανία δεν μπορεί να γίνει στόχος επίθεσης αν μείνει αδρανής: Ενδεικτικά, η Sueddeutsche Zeitung είχε τίτλο «Η Γερμανία κατάλαβε» στην ανάλυσή της στην οποία παρουσίαζε την γερμανική απόφαση, «δυστυχώς, μόνο έτσι γίνεται» ήταν ο ανάλογος τίτλος του Spiegel.
Τέτοια είναι η γραμμή που υποστηρίζουν και τα στελέχη των δύο συγκυβερνώντων κομμάτων. Ο επικεφαλής του συμβουλίου υπουργών Εσωτερικών των κρατιδίων, ο Σοσιαλδημοκράτης Ρόγκερ Λέβεντς, ανέφερε: «Η τρομοκρατική απειλή υπάρχει ήδη, τουλάχιστον μετά την επίθεση στους γάλλους γείτονές μας. Η ISIS δεν βάζει στόχο χώρες αλλά ένα αξιακό σύστημα, ένα αξιακό σύστημα στο οποίο ανήκουμε».
Ο υπουργός Εξωτερικών Φρανκ-Βάλτερ Στάινμαϊερ (επίσης Σοσιαλδημοκράτης) ανέφερε την Τρίτη πως «κάνουμε αυτό που είναι στρατιωτικά απαραίτητο και αυτό για το οποίο θα μπορούμε να υποστηρίξουμε υπεύθυνα», λέγοντας πως στόχος είναι «να αποτραπεί η πλήρης διάλυση του συριακού κράτους».
Αναγνώρισε ωστόσο τόσο ότι η καταπολέμηση των τζιχαντιστών θα χρειαστεί και χρόνο όσο και ότι τα στρατιωτικά μέσα δεν επαρκούν: «Εναντίον ενός εχθρού όπως η ISIS χρειαζόμαστε υπομονή». «Παραμένει ωστόσο πεποίθησή μου ότι η τρομοκρατία δεν μπορεί να νικηθεί μόνο με βόμβες και πυραύλους, αλλά στο τέλος μόνο πολιτικά» είπε.
Αυταρχισμός με τον μανδύα της Δημοκρατίας
Οι αυταρχικές χώρες είναι ένας υπαρκτός κίνδυνος για την Δημοκρατία και την Δύση. Ο αυταρχισμός τι κάνει; Μεταμφιέζεται σε (δήθεν) Δημοκρατία.
Κάνει εκλογές, διατηρεί Κοινοβούλια, υιοθετεί λειτουργίες του δυτικού τρόπου ζωής π.χ. στην οικονομία, ακόμα και στην κοινωνία αλλά αυτή είναι η βιτρίνα.
