Ή Ελλάδα πορεύεται προς ένα άγνωστο μέλλον χωρίς τον φωτισμένο ηγέτη που θα μπορούσε να την καθοδηγήσει

Η έλλειψη πολιτικού ηγέτη στην Ελλάδα της κρίσης αποδεικνύεται καθοριστική για το ίδιο το μέλλον της χώρας. Σε κανένα κόμμα δεν έχει εμφανιστεί ένα πρόσωπο ικανό να εμπνέυσει τους πολιτες αλλά και να περιγράψει τον δρόμο εξόδου της ελληνικής κοινωνίας από την κρίση.

Το κενό ηγεσίας εμφανίζεται αυτές τις ημέρες και στην ΝΔ όπου παρακαλούν τον προσωρινό αρχηγό Μείμαράκη να πάρει το κόμμα την ώρα που ο ασήμαντος πολιτικά Γεωργιάδης τόλμησε να υποννοήσει ότι σκέπτεται να θέσει... υποψηφιότητα!

Αλλά και ο ισχυρισμός ότι ο ηγέτης υπάρχει και ονομάζεται Τσίπρας - δεδομένου ότι νικά συνεχώς στις εκλογές - είναι ανυπόστατος φυσικά.

Τι ισχυρίζονται οι σοβαρού υποτίθεται αναλυτές; Ότι, ο κ. Τσίπρας μεθοδικά έγινε πολιτικός ηγέτης στην Ελλάδα και όχι μόνο, αντιγράφοντας τον Ανδρέα Παπανδρέου και μελετώντας τον τρόπο επαφής με την κοινωνία. Πρόκειται για σοφισμό και να γιατί.

Ο κ. Τσίπρας πήρε εν μια νυκτί το 17% των ψήφων όταν το βαθύ ΠΑΣΟΚ πήγε στον Κουβέλη (δημοσκοπήσεις Φεβρουάριος 2012) και αυτός το έδιωξε με δηλώσεις του στιλ "δεν συνεργάζομαι μαζί τους". Ο κ. Τσίπρας που ξύπνησε ένα πρωί με 17% από 3,5% που είχε, έκανε κάτι γι αυτό; Όχι.

Στη συνέχεια ήταν ο κ. Σαμαράς ως πρωθυπουργός με ελεεινά ψεύδη αλλά κυρίως με φρικτούς διωγμούς κατεστραμμένων ανθρώπων εν μέσω κρίσης, έστελνε τους νεόπτωχους στον ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα οι άνθρωποι αυτοί έγινα φανατικοί Συριζαίοι μισώντας εκ βάθους ψυχής ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, δηλαδή τους σύγχρονους ΙΑΒΕΡΗΔΕΣ της ελληνικής κοινωνίας. Έκανε κάτι ο κ. Τσίπρας και γι αυτό πέραν του να υπόσχεται ότι θα καταργήσει το μνημόνιο με ένα άρθρο; Όχι.

Και πάμε στο σήμερα. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης αμέριμνα, σαστισμένα, χωρίς κανένα σχέδιο, με ασήμαντα στελέχη που περιπλανώνται στα φρικτά τηλεπαράθυρα  ποτέ δεν έπεισαν ότι έχουν κάτι στο μυαλό τους για το αύριο, γιατί να τους εμπιστευθούν οι πολίτες; Έτσι οι πολίτες τους γύρισαν την πλάτη και ψήφισαν Λεβέντη ή αποχή (45%), αφήνοντας τον Τσίπρα στην θέση του.

Και εδώ ρωτάμε: Ο κ. Τσίπρας έκανε κάτι για να κερδίσει αυτές ττις εκλογές  εκτός από το να έχει αδειάσει τα ταμεία, να έχει πτωχεύσει την Ελλάδα με μη πληρωμή δόσεων, να έχει κλείσει τις Τράπεζες, να έχει υπογράψει τρίτο μνημόνιο και φυσικά ακολουθώντας την κουλτούρα της μεταπολίτευσης να ψεύδεται από το πρωί μέχρι το βράδυ; Όχι.

Ούτε ο κ. Τσίπρας είναι ο ηγέτης που περιγράφουν με ευκολία διάφοροι "αναλυτές". Είναι καθοδηγούμενο πρόσωπο από το περιβάλλον του (π.χ. εγώ πανίσχυρη προσωπικότητα είναι ο κ. Παππάς που επιβάλλει στις κρίσιμες στιγμές την άποψή του: Έδιωξε τον Βαρουφάκη, έκανε τις εκλογές). 

Αν ήταν αυτόφωτο πρόσωπο και πραγματικός ηγέτης ο κ. Τσίπρας, δεν θα είχε καταστρέψει την Ελλάδα σε 7 μήνες, παρακολουθώντας αμήχανος την οπερέτα Βαρουφάκη, ούτε θα είχε γυρίσει πίσω από τις Βρυξέλλες ( με ένα απλό τηλεφώνημα και ενώ είχε ήδη συμφωνήσει με την ΕΕ), για να του επιβάλλει το καταστροφικό δημοψήφισμα ο ιδεοληπτικός  Λαφαζάνης.

Αν ήταν αυτόφωτο πρόσωπο και ηγέτης ο κ. Τσίπρας θα έπαιρνε τις εκλογές με 45%, δεν θα συνεργαζόταν με Καμμένους, η αποχή θα ήταν 27%, ο Λεβέντης στο 0,3%, η Χρυσή Αυγή ίσως έξω από την Βουλή και όχι τρίτο κόμμα, ενώ θα μας περίμεναν καλύτερες μέρες και όχι αυτό που θα έρθει: Νέοι διωγμοί τύπου Σαμαρά.