Τέσσερα χρόνια μετά το σεισμό, το τσουνάμι και το τριπλό πυρηνικό ατύχημα, ο δρόμος παραμένει μακρύς. Το σχέδιο που ενέκρινε η ιαπωνική κυβέρνηση για τη διάλυση του πυρηνικού εργοστασίου Φουκουσίμα-Νταΐτσι είναι ένα πρωτοφανές εγχείρημα με ορίζοντα 30 έως 40 ετών.
Ο οδικός χάρτης που εγκρίθηκε στο Τόκιο στα μέσα Ιουνίου αναβάλλει για τρία χρόνια ένα βασικό βήμα, την αφαίρεση των ράβδων πυρηνικού καυσίμου που βρίσκονται εκτός των αντιδραστήρων και παραμένουν εκτεθειμένες σε ανοιχτές δεξαμενές.
Κανείς δεν γνωρίζει ακόμα πού έχουν καταλήξει τα λιωμένα καύσιμα των ίδιων των αντιδραστήρων, και οι προσπάθειες για την ανάπτυξη ρομπότ που θα αντέχουν σε ακραία επίπεδα ραδιενέργειας μόλις έχουν ξεκινήσει.
Η μεγαλύτερη πρόκληση είναι όμως η οριστική αποθήκευση των πυρηνικών αποβλήτων.
Έπειτα από το χειρότερο πυρηνικό ατύχημα μετά το Τσερνόμπιλ, την τήξη του πυρήνα σε τρεις από τους έξι αντιδραστήρες του εργοστασίου της Φουκουσίμα, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι παραμένουν εκτοπισμένοι.
Οι περισσότεροι θα μπορέσουν να επιστρέψουν στα σπίτια τους από το 2017, προβλέπει ξεχωριστό σχέδιο της κυβέρνησης.
Χωρίς μέλλον και ο (μικρός) ΣΥΡΙΖΑ
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι φανερό ότι επιστρέφει στα ποσοστά του 2012 όταν οι δημοσκοπήσεις τον κατέγραφαν στο 3,5%.
Όπως συνέβη και με άλλα κόμματα (ΑΝΕΛ, Χρυσή Αυγή, Ποτάμι, Λεβέντης), ανέβηκε στο κύμα της διαμαρτυρίας, εκμεταλλεύτηκε την αντιμνημονιακή οργή της πλειοψηφίας (λόγω του Σαμαρά, αυτό το επινόησε) και έφτασε να γίνει κυβέρνηση.
