Πέθανε το ιστορικό στέλεχος του ΚΚΕ Νίκος Θεοφιλάτος
Πλήρης ημερών από τη ζωή, ο βετεράνος κομμουνιστής Νίκος Θεοφιλάτος, η κηδεία του οποίου θα γίνει την Παρασκευή στις 3 το μεσημέρι, στον Άγιο Μηνά στη Λεύκα της Πάτρας".
Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ που ανακοίνωσε με θλίψη το θάνατο του εκφράζοντας ταυτόχρονα τα συλλυπητήριά της στην οικογένειά του, τονίζει:
"Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ με θλίψη ανακοινώνει το θάνατο του βετεράνου κομμουνιστή σ. Νίκου Θεοφιλάτου, που έφυγε σήμερα, πλήρης ημερών, από τη ζωή.
Ο σ. Νίκος Θεοφιλάτος γεννήθηκε το 1927 στα Δαμουλιανάτα Κεφαλονιάς, γιος φτωχής εργατοαγροτικής οικογένειας, έχασε τον πατέρα του σε ηλικία μόλις 5 ετών και η μητέρα του πάλεψε σκληρά να μεγαλώσει τον ίδιο και τα 4 αδέλφια του. Ο ίδιος, ανάμεσα στις φυλακίσεις και τις εξορίες, εργάστηκε ως οικοδόμος. Όλη η οικογένειά του πήρε μέρος στους μεγάλους αγώνες του λαού μας τα χρόνια ’44-’49, ενώ οι 3 αδελφοί του, μαχητές του ΔΣΕ, «έπεσαν» κατά τη διάρκεια της τρίχρονης εποποιίας του.
Ο σ. Θεοφιλάτος εντάχθηκε το 1943 στην ΕΠΟΝ και στη συνέχεια στον ΕΛΑΣ, το 1945 οργανώθηκε στο ΚΚΕ. Το 1944, 17χρονος ΕΠΟΝίτης, πιάστηκε από τους Γερμανούς και παραδόθηκε στους ταγματασφαλίτες. Τον ηρωικό Δεκέμβρη του ’44 και μέχρι το τέλος του αγώνα της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης συμμετείχε στο τάγμα του ΕΛΑΣ στο Αργοστόλι.
Συνελήφθη τον Μάρτη του ’45 και βασανίστηκε άγρια για να μαρτυρήσει ονόματα και τοποθεσίες συντρόφων του, όπως και το Σεπτέμβρη του ’46 όταν και πέρασε από το βασανιστήριο της φάλαγγας. Ο σ. Νίκος βγήκε αλύγιστος από τις δοκιμασίες.
Στα 1947 έφυγε για την Αθήνα και συνδέθηκε αμέσως με την Κομματική Οργάνωση του Μεταξουργείου, συνελήφθη ξανά και εκτοπίστηκε στη Ψιτάλλεια και την Ικαρία για 4 μήνες, όταν και απολύθηκε ως άρρωστος.
Το Δεκέμβρη του 1947 πηγαίνει στην Πάτρα και από το 1950 δουλεύει συνεχώς για το Κόμμα και στην ΕΔΑ. Το 1967 συλλαμβάνεται από τη Χούντα, αρνείται να κάνει δήλωση αποκήρυξης του Κόμματος και εξορίζεται στη Γιούρα και στο Λακκί της Λέρου, όπου στήριξε τον επαναστατικό χαρακτήρα του ΚΚΕ, συνυπογράφοντας με 905 εξόριστους την απόφαση της 12ης Ολομέλειας της ΚΕ το 1968, ενάντια στην προσπάθεια μετάλλαξής του από τους λεγόμενους «ανανεωτές».
Από το 1974 και έπειτα, με τη νομιμοποίηση του Κόμματος, εργάστηκε για την ανασυγκρότηση των Κομματικών Οργανώσεων των Οικοδόμων και ανέλαβε διάφορες υπεύθυνες κομματικές δουλειές, ενώ διετέλεσε και μέλος του Γραφείου Περιοχής Δυτικής Πελοποννήσου. Ο σ. Θεοφιλάτος υπήρξε ακόμη στέλεχος της ΕΣΑΚ, στο Γραφείο της Εκτελεστικής της Επιτροπής, μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της ΠΕΑΕΑ και πρόεδρος του παραρτήματος Πάτρας.
Ο σύντροφος Νίκος Θεοφιλάτος αφιέρωσε όλη του τη ζωή στους σκοπούς και τα ιδανικά του ΚΚΕ, αγωνίστηκε με όλες τις μορφές και δεν υποχώρησε ούτε στιγμή στις δυσκολίες και τα βασανιστήρια. Τίμησε με τη στάση του την ιδιότητα του μέλους και του στελέχους του ΚΚΕ. Πάντα ακλόνητος υπερασπίστηκε το δίκιο του λαού, το σοσιαλισμό – κομμουνισμό και το Κόμμα από τις επιθέσεις και τις επιδιώξεις διάλυσής του στα χρόνια ’89 – ’91 από τους οπορτουνιστές.
Η Κεντρική Επιτροπή εκφράζει στην οικογένεια του σ. Ν. Θεοφιλάτου τα πιο θερμά της συλλυπητήρια."
