Η... Αλβανία της εποχής Χότζα είναι σήμερα η Β. Κορέα.

Η μεγαλύτερη παγκοσμίως πλύση εγκεφάλου πολιτών έχει επιτευχθεί στην Β. Κορέα. Πρόκειται για την πιο απομονωμένη χώρα του πλανήτη, με μιά απίστευτα ασφυκτική πολιτική περιορισμού των ανθρώπινων ελευθεριών.

Το καθεστώς στηρίζεται σε δύο πυλώνες:

1. Καμια απολύτως επαφή με την Δύση. Γι αυτό απαγορεύονται επί ποινή θανάτου τα... τηλεφωνήματα στο εξωτερικό ενώ δεν υπάρχει internet. Τα σύνορα είναι κλειστά, κανείς πολίτης δεν ταξιδεύει εκτός χώρας. Υπάρχει μόνο μία διεθνής... αεροπορική γραμμή με την Κίνα! Οι ελάχιστοι Βορειοκορεάτες που κατάφεραν να διαφύγουν στο εξωτερικό ένοιωσαν όπως ο τυφλός που για πρώτη φορά απέκτησε όραση!

2. Ισχυρός και απόλυτα πειθαρχημένος στρατός. Η Β. Κορέα διαθέτει 1.100.000 στρατιώτες υψηλής εκπαίδευσης και πυρηνικά όπλα. Το μήνυμά της είναι: Μην διανοηθείται να αμφισβητήσετε την απομονωσή μας.

Η Βορειοκορεάτικη κοινωνία δεν έχει ιδέα από το τι συμβαίνει στον υπόλοιπο κόσμο. Τέχνες, επιστήμες, κουλτούρα, αθλητισμός, κοινωνία, είναι άγνωστες πλευρές ενός κόσμου που "δεν πρέπει να γνωρίσουν". Οι ελάχιστοι Δυτικοί που έχουν πάει εκεί περιγράφουν μια κοινωνία με μηδενική πληροφόρηση για τα πάντα.

Με τον ξαφνικό θάνατο του Κιμ Γιονγκ - Ιλ, του επί 17 χρόνια ηγέτη της Βορείου Κορέας, η προσοχή τώρα στρέφεται στον 29χρονο γιο του, Κιμ Γιονγκ - Ουν, ο οποίος αμέσως μετά την είδηση θανάτου του πατέρα του ανακηρύχθηκε «Μέγας διάδοχος» από το επίσημο ειδησεογραφικό πρακτορείο της χώρας. «Η στιγμή της αλήθειας για τη Βόρειο Κορέα έφθασε», γράφει το βρετανικό BBC, θέτοντας ερωτήματα σχετικά με το μέλλον του καθεστώτος.

«Το πιο παράδοξο καθεστώς επιβιώνει τα τελευταία 20 χρόνια ενώ οι περισσότερες μορφές του κομμουνισμού αλλού έχουν εξαφανιστεί ή μεταμορφωθεί σε κάτι πιο συνετό» αναφέρει, προσθέτοντας: «Η Βόρειος Κορέα έχει ήδη καταφέρει να προχωρήσει σε μία επιτυχημένη δυναστική μετάβαση σε ένα θεωρητικά κομμουνιστικό καθεστώς. Αυτό συνέβη όταν ο Κιμ Γιονκ - Ιλ διαδέχθηκε τον πατέρα του, τον ιδρυτή του καθεστώτος, τον αυτοαποκαλούμενο Μεγάλο Ηγέτη, Κιμ Γιονκ Ιλ - Σουνγκ, το 1994. Μπορούν να τα καταφέρουν ξανά;»

Υπάρχει μία βασική διαφορά μεταξύ των δύο, γράφει το BBC: Ο Κιμ Γιονγκ - Ουν, τον οποίο έσπευσαν να ονομάσουν Μεγάλο Διάδοχο, είναι ένας άπειρος νέος, χωρίς επιβεβαιωμένες απόψεις. Αντίθετα ο Κιμ Γιονγκ - Ιλ δέχθηκε μία προετοιμασία 30 χρόνων προκειμένου να διαδεχθεί τον πατέρα του. Ο Κιν Γιονγκ - Ουν κληρονομεί ένα δύσκολο έργο: πρέπει να ηγηθεί ενός καθεστώτος, που κινδυνεύει τόσο από το εξωτερικό όσο και από το εσωτερικό. Και αυτό γιατί εκτός από τις πιέσεις της διεθνούς κοινότητας, κανείς δεν εξασφαλίζει την εσαεί υπακοή των φτωχών κατοίκων ενός απομονωμένου και εξαθλιωμένου κράτους.

Με το καθεστώς να αρνείται την εφαρμογή φιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων και την πυρηνική του εμμονή, το μέλλον της χώρας καθίσταται αβέβαιο, καθώς έρχεται σε σύγκρουση με τα συμφέροντα της διεθνούς κοινότητας και ειδικά της γειτονικής Νοτίου Κορέας, της Ιαπωνίας και των Ηνωμένων Πολιτειών. Ποιός θα ελέγχει πραγματικά τα πυρηνικά της χώρας μετά τον θάνατο του Κιμ Γιονκ - Iλ; Τι θα συνέβαινε με τα όπλα αν ξεσπούσε στην Πιονγκγιάνγκ μια σφοδρή μάχη για την εξουσία; Και τέλος τι θα συνέβαινε αν αυτή η διαμάχη κλιμακωνόταν σε αντιπαράθεση μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων, όπως οι ΗΠΑ και η Κίνα, οι οποίες έχουν σχέδιο επέμβασης στην Βόρειο Κορέα σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης;