«Παραδοσιακά» σε αυτές τις μάχες, συμβαίνει από το 2016, σημαντικό ρόλο δεν παίζει τόσο το μήνυμα όσο η στόχευσή του σε συγκεκριμένο κοινό. Η επιστήμη πίσω από μία καμπάνια για έναν υποψήφιο Πρόεδρο είναι πέρα από περίπλοκη και εξαιρετικά κοστοβόρος και τα κεφάλαια που το μπλε και το κόκκινο στρατόπεδο αντλούν είναι κομβικής σημασίας. Ο νικητής μπορεί να μην προκύψει από το πόσα κεφάλαια θα δαπανήσει συνολικά αλλά η άντληση κεφαλαίων στην τελική ευθεία υπήρξε διαχρονικά ένας κρίσιμος δείκτης για το πως οι αγορές, το κεφάλαιο και μεγάλο τμήμα της Αμερικανικής κοινωνίας αντιλαμβάνεται ή «διαβάζει» το διακύβευμα των εκλογών.
Μπλε ισχύς στα οικονομικά – Κόκκινη αντεπίθεση στις πολιτείες κλειδιά
Στον τομέα των οικονομικών η Κάμαλα Χάρις ακόμη κι αν δεν καταφέρει να εκλεγεί Πρόεδρος της χώρας και να γίνει η πρώτη γυναίκα που θα ηγηθεί της ισχυρότερης οικονομίας του πλανήτη, έχει ήδη καταφέρει να υπερκεράσει όλους τους προηγούμενους υποψήφιους και από τα δύο κόμματα. Από την στιγμή που η Χάρις έλαβε το χρίσμα των Δημοκρατικών, στις 5 Αυγούστου, έχουν συγκεντρωθεί σχεδόν 1 δισεκατομμύριο δολάρια για την προεκλογική της καμπάνια. Ο Μπάρακ Ομπάμα, ο με διαφορά δημοφιλέστερος Πρόεδρος για τους Δημοκρατικούς είχε το 2012, στην πρώτη του υποψηφιότητα, σχεδόν 800 εκατομμύρια δολάρια, ποσό που ήταν ρεκόρ για τα χρονικά των «μπλε». Ο Μπάρακ Ομπάμα και το επιτελείο του είχαν συγκεντρώσει τα συγκεκριμένα κεφάλαια σε διάστημα ενός έτους ενώ η Χάρις τα έχει καταφέρει μέσα σε τρεις μόλις μήνες. Αξίζει να σημειωθεί πως μόνο τον Σεπτέμβριο από τους Δημοκρατικούς αντλήθηκαν περισσότερα από 221 εκατομμύρια δολάρια όταν η καμπάνια του Τραμπ ανακοίνωσε δωρεές 62,7 εκατ. Δολαρίων. Η αναλογία είναι 3 προς 1 για τους Δημοκρατικούς παρά τις διαρκείς οικονομικές ενέσεις από τον Έλον Μάσκ ο οποίος έχει φτάσει στο σημείο να δίνει 1 εκατομμύριο δολάρια σε έναν αμερικανό κάθε ημέρα που θα εγγραφεί σε εκλογικούς καταλόγους στις επτά πολιτείες «κλειδιά».
Στον αντίποδα ο Ντόναλντ Τραμπ παρά το «σπριντ» των τελευταίων μηνών δεν καταφέρνει να πλησιάσει το 1 δις της Χάρις αν και έχει καταφέρει να συγκεντρώσει σχεδόν 860 εκατ. Δολάρια. Οι αποστάσεις όσο οι ημέρες μέχρι τις κάλπες μειώνονται φαίνεται να μεγαλώνουν και οι Δημοκρατικοί δεδομένα θα κερδίσουν και μάλιστα με σημαντική διαφορά τη μάχη των οικονομικών πόρων. Στο τέλος της διαδρομής βέβαια το ζητούμενο πάντοτε στις καμπάνιες για Πρόεδρο είναι το ποιός θα έχει τον «μαγικό» αριθμό των 270 εκλεκτόρων που θα τον κάνει τον 47ο Πρόεδρο της χώρας.
Σε αυτό το κομβικό ζήτημα, ο Ντόναλντ Τραμπ φαίνεται πως έχει καταφέρει από τη μία να «σβήσει» το σημαντικό προβάδισμα της Χάρις σε εθνικό επίπεδο και από την άλλη έχει κάνει μία αντεπίθεση διαρκείας αλλά και στόχευσης στις επτά κρίσιμες πολιτείες που από την πρώτη του εμφάνιση στα πολιτικά δρώμενα το 2016 μέχρι και τώρα βγάζουν «Πρόεδρο». Με βάση τα στοιχεία 13 παναμερικανικών αλλά και πολιτειακών δημοσκοπήσεων η Κάμαλα Χάρις προηγείται κατά μέσο όρο 49,7% έναντι 47,4% του Τραμπ σε εθνικό επίπεδο αλλά αυτό το 2016 δεν ήταν αρκετό στον Τζο Μπάιντεν ο οποίος κέρδισε την εθνική ψήφο αλλά όχι και τους εκλέκτορες. Στις κρίσιμες πολιτείες ο Τραμπ σήμερα δείχνει να έχει προβάδισμα σε τέσσερις από τις επτά ενώ σε μία καταγράφεται επίσης κάτι σπάνιο, Τραμπ και Χάρις έχουν ακριβώς το ίδιο ποσοστό. Συγκεκριμένα οι Ρεπουμπλικάνοι εμφανίζονται ισχυροί στις Τζόρτζια, Νεβάδα, Αριζόνα και Βόρεια Καρολίνα ενώ η Χάρις έχει προβάδισμα, να και ισχνό, στην Πενσιλβανία και το Μίσιγκαν. Στην πολιτεία του Ουισκόνσιν θα γίνει μάχη μέχρι τελικής πτώσης καθώς και οι δύο «μονομάχοι» είναι σε απόλυτη ισοπαλία έχοντας από 48,2%.
Το μήνυμα των Ρεπουμπλικάνων που έχει αλλάξει στόχευση και φέρνει ανατροπές
Η εικόνα που καταγράφεται στις επτά κρίσιμες πολιτείες που διαθέτουν ικανό αριθμό εκλεκτόρων για να κάνουν την διαφορά, είναι σύμφωνα με αναλυτές αποτέλεσμα της αλλαγής που καταγράφει η καμπάνια του Ντόναλντ Τραμπ. Το επιτελείο Τραμπ μπορεί να μην μπορεί να περιορίσει τον 45ο Πρόεδρο των ΗΠΑ από το να βρίζει την Κάμαλα Χάρις στις ομιλίες του, αλλά έχει καταφέρει να τον πείσει να δαπανήσει τα κεφάλαια που έχει τα χέρια του σε πολύ συγκεκριμένα και κυρίως άκρως στοχευμένα μηνύματα. Αναλυτικότερα με βάση τη μελέτη της εταιρείας AdImpact η οποία μελετά συγκεντρωτικά τις διαφημιστικές δαπάνες ανά μήνυμα και ανά πολιτικό κόμμα σε κάθε πολιτεία δείχνει πως το τελευταίο τρίμηνο οι Ρεπουμπλικάνοι έχουν κάνει σημαντικές αλλαγές και έχουν καταφέρει αυτές οι αλλαγές να αποδώσουν. Πιο συγκεκριμένα η «αιχμή του δόρατος» των Ρεπουμπλικάνων και του ίδιου του Τραμπ μέχρι τον περασμένο Αύγουστο ήταν το μεταναστευτικό και η ασφάλεια, ένας τομέας που τον Αύγουστο το επιτελείο του δαπανούσε το 69% των συνολικών διαθέσιμων διαφημιστικών κεφαλαίων.
Σήμερα τα χρήματα που δαπανόνται για το σχέδιο «κλειστών συνόρων» και του τείχους στο Νότο είναι στο 23,5% και τον Οκτώβριο θα δοθούν μόλις 11,6 εκατ. Δολάρια. Εντελώς διαφορετική είναι η εικόνα στο κομμάτι των δικαιωμάτων της LGBTQ κοινότητας με την οποία ο Τραμπ είχε και έχει ανοιχτό «πόλεμο». Η καμπάνια του όμως έχει εντελώς διαφορετικό προσανατολισμό. Από τα 0 (μηδέν – ολογράφως) δολάρια που δόθηκαν για μήνυμα σε αυτή την κοινωνική ομάδα τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο σήμερα έχει ληφθεί η απόφαση να δαπανηθούν περισσότερα από 21 εκατ. Δολάρια. Είναι μάλιστα η δεύτερη μεγαλύτερη διαφημιστική δαπάνη μετά την φορολογία στα μηνύματα της οποίας θα δοθούν 25 εκατ. Δολάρια. Η αλλαγή στόχευσης από την πλευρά των Ρεπουμπλικάνων μπορεί να μην αλλάξει τη δημόσια εικόνα του Τραμπ αλλά αυτό καθόλου δεν ενδιαφέρει τον Πρώην Πρόεδρο ο οποίος το 2016 λίγο πριν την έναρξη της τότε καμπάνιας του είχε γίνει πρώτο θέμα για σεξουαλικές επιθέσεις, για κάποιες από τις οποίες έχει μάλιστα σήμερα καταδικαστεί.
Το μεγαλύτερο έγκλημα του Σαμαρά δεν ήταν ότι έριξε την κυβέρνηση της ΝΔ το 1993 και έφερε το ΠΑΣΟΚ για μια οκταετία. Το μεγαλύτερο έγκλημα του ήταν η καταγγελία των μνημονίων από τα Ζάππεια.
Δηλητηρίασε έναν ολόκληρο λαό βαφτίζοντας ασθένεια ΤΗΝ ΘΕΡΑΠΕΙΑ. (Όλες οι άλλες χώρες χάρις στα μνημόνια βγήκαν από την κρίση σε χρόνους ρεκόρ).
