Ο επανεξοπλισμός της Ευρώπης είναι το κυρίαρχο θέμα που συζητούν απόψε στις Βρυξέλλες οι 27. Εξετάζουν συγκεκριμένα τη «Λευκή Βίβλο για την Ευρωπαϊκή Άμυνα», που παρουσίασε η Κομισιόν.
Η Επιτροπή προτείνει μάλιστα πέντε πυλώνες για να αυξηθούν επειγόντως και σημαντικά, οι ευρωπαϊκές αμυντικές δαπάνες».
Μεταξύ αυτών είναι και η λεγόμενη Ένωση Αποταμιεύσεων και Επενδύσεων (SIU), για τη διοχέτευση πρόσθετων ιδιωτικών επενδύσεων για την ενίσχυση των προτεραιοτήτων της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένου και του επανεξοπλισμού.
Η πρόθεση των Βρυξελλών είναι ξεκάθαρη: οι Ευρωπαίοι πολίτες έχουν περίπου 10 τρισεκατομμύρια ευρώ σε τραπεζικές καταθέσεις, οι οποίες «αποφέρουν λιγότερα χρήματα, σε σχέση με τις επενδύσεις στις κεφαλαιαγορές».
Δεν μπορούν να το κρύψουν: οι Βρυξέλλες θα ήθελαν αυτές οι οικονομίες να εισρεύσουν σε παραγωγικές επενδύσεις στον «στρατιωτικό καπιταλισμό», στην αμυντική βιομηχανία.
Η Κομισιόν υποστηρίζει ότι με τη SIU «τα νοικοκυριά θα έχουν περισσότερες και ασφαλέστερες ευκαιρίες να επενδύσουν σε κεφαλαιαγορές και να αυξήσουν τον πλούτο τους».
Ταυτόχρονα, λένε, οι εταιρείες θα έχουν ευκολότερη πρόσβαση σε κεφάλαια «για να καινοτομήσουν, να αναπτυχθούν και να δημιουργήσουν καλές θέσεις εργασίας στην Ευρώπη»
Από τότε που ξεκίνησε ο κόσμος όμως, και φυσικά πριν από τη γέννηση της ΕΕ, οι πόλεμοι χρηματοδοτούνταν συνήθως με ανεξόφλητα δημόσια χρέη. Χωρίς οι κυβερνήσεις να «βάζουν απευθείας, χέρι» στους λογαριασμούς των πολιτών.
Τώρα φαίνεται ότι στόχος της ΕΕ είναι οι οικονομίες και οι αποταμιεύσεις των πολιτών να διοχετευθούν στην αγορά κρατικών ομολόγων, τα οποία με τη σειρά τους θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τη χρηματοδότηση των αυξημένων δημόσιων δαπανών για την άμυνα και τον επανεξοπλισμό.
Μόνο, που με την φαεινή αυτή ιδέα, που ιστορικά δεν απέφερε ποτέ κέρδη στην πραγματική οικονομία, λίγο απέχουμε από την έννοια της «λεηλασίας».
Αν το πάμε στα άκρα, θα φτάναμε σε έναν νέο τύπο πολέμου, βασισμένο στην κοινωνική λεηλασία. Εκτός και αν οι λαοί και οι πολίτες συναινέσουν φυσικά και δηλώσουν ξεκάθαρα ότι θα πρέπει να χρησιμοποιούνται οι οικονομίες τους για να χρηματοδοτηθεί ο πόλεμος!
Αλλά και με τις επιχειρήσεις της πραγματικής οικονομίας, τι θα συμβεί; Εάν οι αποταμιεύσεις χρησιμοποιούνταν τελικά για επενδύσεις σε μετοχές μεγάλων αμυντικών ομίλων και κρατικά ομόλογα, δεν θα κινδύνευαν, για παράδειγμα, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις να μείνουν χωρίς πηγές χρηματοδότησης;
Ποιος θα μπει στον κόπο να ρωτήσει όμως τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις, αν θέλουν κάτι τέτοιο; Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ή η πολεμοχαρής «υπουργός» Εξωτερικών της ΕΕ, Κάγια Κάλας;
Μήπως τελικά, αυτή η λεηλασία των αποταμιεύσεων, θα είναι άλλο ένα βήμα προς ένα ευρωπαϊκό «υπερκράτος» με όλο και λιγότερη ελευθερία των πολιτών να ελέγχουν την κάθε λογής εξουσία;
Δυστυχώς, ο μιλιταρισμός, ουδεμία σχέση είχε και έχει με τη δημοκρατία. Ας θυμηθούμε τι έλεγε ένας υμνητής του φασίστα Μουσολίνι, ο συγγραφέας και ιδρυτής του κινήματος του «Φουτουρισμού», Τομάζο Μαρινέττι, πριν τον Β` Παγκόσμιο: « Ο πόλεμος είναι η μόνη υγιεινή του κόσμου». Αυτόν τον κόσμο θέλουμε;
