Τον μύθο του Αισώπου για την «αλεπού και τα σταφύλια» θυμήθηκαν κάποιοι, με αφορμή την επίσκεψη που θα πραγματοποιήσει μεθαύριο, Μεγάλη Τέταρτη, η πρωθυπουργός της Ιταλίας Τζόρτζια Μελόνι στον Αμερικανό πρόεδρο Τραμπ.
Μια επίσκεψη που έχει πυροδοτήσει πολλές αντιδράσεις μεταξύ των Ευρωπαίων εταίρων, που κατηγορούν τη Μελόνι ότι διασπά το «ενιαίο μέτωπο», προσδοκώντας μονομερή λύση υπέρ της Ιταλίας, στο θέμα των δασμών.
Όσοι αντιδρούν στην επίσκεψη της Μελόνι θυμίζουν την «αλεπού» του Αισώπου, που πεινασμένη προσπαθούσε μάταια να φτάσει μια ψηλή κληματαριά φορτωμένη με σταφύλια. Και όταν τελικά απέτυχε, είπε: «Δεν πειράζει, έτσι και αλλιώς άγουρα είναι».
Από τον μύθο του Αισώπου βγήκε άλλωστε και η παροιμία: Όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια.
Για να είμαστε ακριβείς: Όσοι Ευρωπαίοι ηγέτες επικρίνουν τη Μελόνι για το ταξίδι της στην αυλή του Τραμπ, πολύ θα ήθελαν να είναι στη θέση της στο Οβάλ Γραφείο.
Άλλωστε, και ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης τόνισε στο κυριακάτικο μήνυμά του ότι άκουσε «με ικανοποίηση τον πρόεδρο Τραμπ να συμφωνεί με την ελληνική πρόταση». Δεν θα ήθελε να του μιλήσει και από κοντά;
Μπορεί να διαφωνούμε σε όλα με την ακροδεξιά Μελόνι, αλλά δεν μας πείθουν και οι οιμωγές των δήθεν «απατημένων» ηγετών.
Δήθεν φοβούνται την κατάρρευση του ενιαίου μετώπου της Ε.Ε. και κάνουν πως δεν βλέπουν ότι η Ευρώπη έχει καταντήσει μια γραφειοκρατική ένωση. Ένα «παλτό» για όλες τις εποχές, που φοριέται μόνο όποτε είναι πιο βολικό.
Η αδυναμία άλλωστε της προέδρου Φον ντερ Λάιεν απέναντι στον Τραμπ αφοπλίζει την Ευρώπη. Αναγκάζει τους ηγέτες που νοιάζονται πραγματικά για τη χώρα τους να κάνουν ό,τι μπορούν για τη σωτηρία της. Είτε προς Δυσμάς, είτε προς Ανατολάς, όπως ο Ισπανός πρωθυπουργός Σάντσεθ που πήγε στην Κίνα.
Να μη γελιόμαστε: Όλοι στην Ευρώπη τρέχουν για τον εαυτό τους.
Φυσικά και θα ήταν καλύτερο για την Ευρώπη να τοποθετηθεί απέναντι στις ΗΠΑ ως «ενιαίο μπλοκ». Αλλά είναι υποκριτικό να ξεχνάμε δήθεν πως κάθε χώρα έχει διαφορετικές προτεραιότητες.
Και είναι προφανές και λογικό να σκέφτεται η κάθε κυβέρνηση να προστατεύσει πρώτα και κύρια τη χώρα της, δηλαδή τους πολίτες της, τις δικές της επιχειρήσεις και το δικό της ΑΕΠ.
Αλλά είπαμε: Όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια…
