Με ανακοίνωση του το εργαστήριο αεριώθησης της NASA (το περίφημο JPL) λέει ότι οι κρίσιμοι πόροι γλυκού νερού στη Γη εξαντλούνται «απότομα» την τελευταία δεκαετία.
Δισεκατομμύρια άνθρωποι βασίζονται σε πηγές γλυκού νερού για πόσιμο νερό και παραγωγή ενέργειας. Σε όλο τον κόσμο, το 70 τοις εκατό χρησιμοποιείται για τη γεωργία. Τουλάχιστον το 10 τοις εκατό των ζώων ζουν αποκλειστικά σε περιβάλλοντα γλυκού νερού. Πριν από περισσότερο από μια δεκαετία, οι επιστήμονες προειδοποίησαν ότι οι ελλείψεις θα επηρεάσουν περισσότερο από τον μισό μελλοντικό πληθυσμό της έως το 2050, εάν οι κυβερνήσεις αποτύχουν να δράσουν.
Η απώλεια γλυκού νερού μπορεί να σημαίνει μια μετατόπιση, υποδεικνύοντας ότι οι ήπειροι της Γης έχουν εισέλθει σε μια επίμονα πιο ξηρή φάση. Μια διεθνής ομάδα επιστημόνων εντόπισε την εξαφάνιση του γλυκού νερού χρησιμοποιώντας τους δίδυμους δορυφόρους καταγραφής διαφόρων δεδομένων της Γης της αποστολής GRACE που αποτελεί μια συνεργασία της NASA με τη κρατική υπηρεσία Διαστήματος της Γερμανίας (DLR).
Αναλύοντας δεδομένα που συνέλεξαν από τις παρατηρήσεις των δορυφόρων οι ερευνητές εντόπισαν στοιχεία για την απότομη πτώση των επιπέδων του γλυκού νερού στη Γη τον Μάιο του 2014. Από το 2015 έως πέρυσι, οι μετρήσεις έδειξαν ότι η μέση ποσότητα γλυκού νερού στην ξηρά ήταν 290 κυβικά μίλια χαμηλότερη από τα μέσα επίπεδα μεταξύ 2002 και 2014.
«Αυτός είναι δυόμιση φορές ο όγκος της λίμνης Έρι που χάθηκε» αναφέρει ο Μάθιου Ρόντελ, υδρολόγος στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Γκοντάρντ της NASA. Οι δορυφόροι μετρούν τις διακυμάνσεις της βαρύτητας της Γης σε μηνιαία χρονική κλίμακα αποκαλύπτοντας αλλαγές στη μάζα του νερού τόσο στο έδαφος όσο και κάτω από το έδαφος.
Η αιτία
Η μείωση που αναφέρθηκε στη μελέτη ξεκίνησε με την εκτεταμένη ξηρασία στη Βραζιλία που ακολουθήθηκε από άλλες μεγάλες ξηρασίες στην Αμερική, την Ευρώπη, την Αφρική και την Αυστραλία. Σημείωσαν ότι κεντρικό ρόλο σε αυτή την εξέλιξη έπαιξαν διαταραχές που παρατηρήθηκαν στο κλιματικό φαινόμενο Ελ Νίνο από στις αρχές της δεκαετίας του 2010. Οι ερευνητές αναφέρουν ότι παρά το γεγονός ότι τα μοτίβα του Ελ Νίνο μετά από 2-3 χρόνια επέστρεψαν σε φυσιολογική κατάσταση εντούτοις οι επιπτώσεις τους όπως έντονες ξηρασίες συνεχίστηκαν και τα επόμενα χρόνια συμβάλλοντας στην δραστική μείωση των ποσοτήτων γλυκού νερού στον πλανήτη.
«Το πρόβλημα όταν έχεις ακραίες βροχοπτώσεις είναι ότι το νερό καταλήγει να κινείται και να χάνεται αντί να εμποτιστεί και να αναπληρώσει τις αποθήκες υπόγειων υδάτων. Οι υψηλές θερμοκρασίες αυξάνουν τόσο την εξάτμιση του νερού από την επιφάνεια στην ατμόσφαιρα όσο και την ικανότητα συγκράτησης νερού της ατμόσφαιρας, αυξάνοντας τη συχνότητα και την ένταση των συνθηκών ξηρασίας» λέει Μάικλ Μποσίλοβιτς μετεωρολόγος στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Γκοντάρντ. Η φετινή χρονιά προβλέπεται να είναι η θερμότερη που έχει καταγραφεί στη Γη και πολλές περιοχές του πλανήτη βρίσκονται σε συνθήκες ξηρασίας τους τελευταίους μήνες.
