Η Ρούξι Ντουμιτρέσκου μπορεί να γεννήθηκε στη Ρουμανία κι εκεί να ζούσε τα τελευταία χρόνια, αλλά έχοντας ζήσει σχεδόν 20 χρόνια στην Ελλάδα αγάπησε τη χώρα μας (φόρεσε και τη φανέλα της Εθνικής) κι αν ήταν στο δικό της χέρι θα συνέχιζε να ζει εδώ… Εδώ «μεγάλωσε» βολεϊκά, εδώ έκανε οικογένεια κι ας μην εξελίχθηκαν τα πράγματα όπως τα ονειρευόταν. Και τη στιγμή που μετά από μια πολύ δύσκολη περίοδο της ζωής της φαινόταν να έχει βάλει τα πράγματα σε μια σειρά, ασχολούμενη με την ακαδημία βόλεϊ που είχε φτιάξει στη Ρουμανία, όλα χάθηκαν σε μια στιγμή…
Η κηδεία της θα πραγματοποιηθεί το μεσημέρι της Τετάρτης (6/3, 12:00) στην πόλη Γκόβορα και πλέον το μυαλό όλων είναι στον μικρό Φίλιππο ο οποίος μέσα σε δύο χρόνια έχασε και τους δύο του γονείς (πατέρας του ο αδικοχαμένος Ολυμπιονίκης του ταε κβο ντο, Αλέξανδρος Νικολαΐδης, ο οποίος είχε χωρίσει με τη μητέρα του).
Μια ζωή συνυφασμένη με το βόλεϊ
Γεννήθηκε στην επαρχία Βαλτσέα στην κεντρική Ρουμανία κι από 6 χρονών ξεκίνησε να παίζει βόλεϊ… Γρήγορα το όνομα της άρχισε να συζητιέται και ως κορασίδα βρέθηκε στη Ντάτσια Πιτέστι που ήταν σχετικά κοντά στο σπίτι της.
Στα 16 της χρόνια βρέθηκε στην εθνική ομάδα γυναικών της Ρουμανίας με την οποία μάλιστα συμμετείχε στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Βραζιλίας και πλέον ήταν δεδομένο ότι το ρουμανικό πρωτάθλημα σύντομα θα ήταν πολύ μικρό για να χωρέσει το ταλέντο της.
Η απώλεια της Πιρβ και η μεταγραφή στην Ελλάδα
Στη δεκαετία του ‘90 μία από τις μεγάλες δυνάμεις του γυναικείου βόλεϊ ήταν και ο ΦΟ Βριλησσίων. Το καλοκαίρι του 1996 προπονητής της ομάδας ήταν ο Γιώργος Δερμάτης με τον πρόεδρο του συλλόγου Βαγγέλη Κωβαίο να του δίνει την εντολή να ταξιδέψει στη Ρουμανία για να κλείσει την αρχηγό της Εθνικής ομάδας Κριστίνα Πιρβ.
Η τελευταία από το 1991 ήταν στην Ιταλία και είχε κυκλοφορήσει η φήμη ότι σκέφτεται να αποχωρήσει, ωστόσο όταν ο Δερμάτης πήγε στο Βουκουρέστι στην υπόθεση της είχε μπει η Ρέτζιο Καλάμπρια και τα Βριλήσσια δεν μπορούσαν να συναγωνιστούν τους Ιταλούς.
«Τότε ένας φίλος μου Ρουμάνος διαιτητής μου πρότεινε να δω τη Ρούξι λέγοντας μου τα καλύτερα. Κι όταν είδαν το βίντεο κατάλαβα ότι όντως πρόκειται για μια ξεχωριστή αθλήτρια κι έτσι με τον κ. Κωβαίο αποφασίσαμε να προχωρήσουμε στην απόκτηση της», διηγήθηκε στο www.protothema.gr ο Γιώργος Δερμάτης, ο πρώτος της προπονητής στην Ελλάδα ο οποίος όπως και όλοι δεν μπορούσε να πιστέψει αυτό που συνέβη.
«Δυστυχώς έφυγε από τη ζωή τόσο άδοξα ένα καταπληκτικό παιδί… Όταν ήρθε ήταν πολύ ‘μαζεμένη’, αλλά συνετή, καλοσυνάτη και χαμογελαστή. Μια σπουδαία αθλήτρια και άνθρωπος. Δεν μπορώ να το πιστέψω πραγματικά».
Η Ρούξι στα Βριλήσσια κατέκτησε ένα πρωτάθλημα και τρία κύπελλα στα έξι χρόνια που αγωνίστηκε, ωστόσο από το 2001 και μετά άλλαξε εντελώς αγωνιστική ταυτότητα κι αυτό οφείλεται στον Δημήτρη Μπαχράμη που είχε αναλάβει την τεχνική ηγεσία της ομάδας.
«Η Ρούξι αποκτήθηκε ως ακραία από τα Βριλήσσια, αλλά ήταν γεννημένη για διαγώνια. Κι όταν της είπα τη σκέψη μου να της αλλάξω θέση μπορεί να μην το έδειξε, αλλά νομίζω ότι… πανηγύριζε γιατί ήξερε κι αυτή ότι απαλλαγμένη από το βάρος της υποδοχής θα έκανε φοβερά πράγματα όπως και έγινε», εξήγησε ο κ.Μπαχράμης (που την ίδια εποχή έκανε από διαγώνια κεντρική τη Μαρία Χατζηνιοκολάου λέγοντας της για να την πείσει «αγωνιζόμενη στο κέντρο θα βρεθείς στην Εθνική» όπως και έγινε).
«Όλοι όσοι την γνώριζαν προσπαθούμε να συνέλθουμε από το σοκ. Η Ρούξι ήταν ένας άνθρωπος που δεν είχε ανασφάλειες, με επαγγελματική νοοτροπία και φοβερό χιούμορ», πρόσθεσε ο κ. Μπαχράμης ενώ σε ανάλογη κατάσταση ήταν και οι παλιές της συναθλήτριες.
«Η Ρούξι όταν ήρθε στα Βριλήσσια έβγαινε για πρώτη φορά από την πατρίδα της και ήταν λογικό να είναι λίγο μαζεμένη… Γρήγορα όμως ενσωματώθηκε στην ομάδα και πέρα από σπουδαία αθλήτρια ήταν και φοβερός χαρακτήρας…. Κάναμε πολύ παρέα εγώ, η Ρούξι και η Μαρία (Χατζηνικολάου), πηγαίναμε διακοπές μαζί. Από τη ώρα που το διάβασα δεν μπορώ να συνέλθω», τόνισε η τιμ μάνατζερ του ΑΟ Θήρας Ελένη Μεμετζή ενώ η Σοφία Αγγελάκη, που είναι πλέον υπεύθυνη στα αναπτυξιακά τμήματα του Παναθηναϊκού είχε μιλήσει μαζί της πριν από λίγες ημέρες…
«Τον περασμένο Σεπτέμβριο οι κορασίδες είχαν συμμετάσχει σε τουρνουά στη Ρουμανία όπου είχαμε πάει μετά από υπόδειξη της Ρούξι. Δεν είχε μπορέσει να φέρει τη δική της ομάδα γιατί είχε κάποιες υποχρεώσεις, αλλά το είχαμε συμφωνήσει ότι θα ερχόταν του χρόνου… Είναι πραγματικά απίστευτο».
Μια ζωή γεμάτη τίτλους
Η Ρούξι αγωνίστηκε συνολικά 14 σεζόν στην Ελλάδα, καθώς μετά την εξαετή παρουσία της στα Βριλήσσια (1997-2003) όπου κατέκτησε ένα πρωτάθλημα και τρία κύπελλα, ακολούθησαν επτά σπουδαία χρόνια στον Παναθηναϊκό όπου ήταν η ηγέτης της ομάδας.
Έξι πρωταθλήματα Ελλάδας (2005, 2006, 2007, 2008, 2009), πέντε Κύπελλα (2005,2006, 2008, 2009), ένας ευρωπαϊκός τελικός (ήττα από την ιταλική Γιέσι στο Challenge Cup) και αμέτρητες προσωπικές διακρίσεις συνθέτουν ένα εκπληκτικό πράσινο παλμαρέ με την διοίκηση του Ερασιτέχνη να ανακοινώνει την απόσυρση της φανέλας με το Νο9 όταν ανακοίνωσε ότι τελείωσε η καριέρα της…
Βέβαια τη σεζόν 2013-2014 η Ρούξι έβαλε ξανά παπούτσια, επιγονατίδες και έπαιξε μια τελευταία σεζόν με τη φανέλα του Ηρακλή Κηφισιάς, πριν αποσυρθεί οριστικά και επιστρέψει στη Ρουμανία μετά και το διαζύγιο της…
Εκεί στη γενέτειρα της ξεκίνησε τη δική της ακαδημία βόλεϊ, την οποία ονειρευόταν να επεκτείνει, ωστόσο το βράδυ της Κυριακής άφησε την τελευταία της πνοή προδομένη από την καρδιά της… Αυτήν που την οδηγούσε σε κάθε μεγάλη μάχη, σε κάθε δύσκολο πόντο, σε κάθε κρίσιμη στιγμή.
