Η Γερμανία ψήφισε και μάλιστα μαζικά, με συμμετοχή-ρεκόρ και έδωσε την πρώτη θέση στην Ένωση Χριστιανοδημοκρατών – Χριστιανοκοινωνιστών (CDU/CSU).
Ο 69χρονος Φρίντριχ Μερτς θα είναι ο επόμενος καγκελάριος της χώρας, αλλά θα χρειαστεί καιρό -ίσως και μήνες- για την επίσημη «ενθρόνισή» του.
Θα πρέπει να βρει εταίρους για να σχηματίσει τον νέο κυβερνητικό συνασπισμό, με επικρατέστερο σενάριο τον «Μεγάλο Συνασπισμό» με τους Σοσιαλδημοκράτες (SPD). Ενδεχομένως να χρειαστούν και οι Πράσινοι για να υπερκαλυφθεί η απαιτούμενη απόλυτη πλειοψηφία των 316 εδρών στη νέα Bundestag.
Και τώρα αρχίζουν τα δύσκολα, καθώς θα πρέπει να συμφωνηθεί το κοινό κυβερνητικό πρόγραμμα. Και οι διαφορές δεν είναι λίγες.
Την ίδια ώρα, μεγάλος νικητής είναι αναμφίβολα η ακροδεξιά AfD, που διπλασίασε τα ποσοστά της και θα είναι η αξιωματική αντιπολίτευση.
Η Ευρώπη παρακολουθεί λοιπόν νευρικά τις μετεκλογικές εξελίξεις στη μεγαλύτερη οικονομία της και μάλιστα σε μια «Τραμπική» εποχή παγκόσμιας αναταραχής.
Ο Μερτς υπόσχεται ένα νέο, πανευρωπαϊκό στιλ ηγεσίας, αλλά λέει και «Πρώτα η Γερμανία», ακολουθώντας -ως «Ατλαντιστής» περισσότερο- την πολιτική Τραμπ.
Άλλωστε, μόνο το 1% των Γερμανών θεωρεί ως προτεραιότητα την Ευρώπη.
Ένα συναίσθημα που θα ενισχυθεί ακόμη περισσότερο λόγω και της ισχυρής ανόδου της AfD.
Αλλά καθώς η γερμανική πολιτική κινείται προς τα δεξιά, αυτό μπορεί να επιταχύνει την εμφάνιση μιας «Ευρώπης δύο ταχυτήτων».
Ήδη, στη βόρεια Ευρώπη γίνεται μεγάλη συζήτηση για τη λεγόμενη «Hansa 2.0» – τη συγκρότηση μιας ομάδας χωρών που έχουν κοινά οικονομικά συμφέροντα, χαμηλότερο δημόσιο χρέος και χώρο για επενδύσεις στην καινοτομία.
Υπάρχουν σοβαρές διαφωνίες μεταξύ του Hansa 2.0 και της Νότιας Ευρώπης κυρίως για τη χρηματοδότηση της καινοτομίας και της άμυνας.
Το ζήτημα της αμοιβαιοποίησης του χρέους για να ενισχύσει την ευρωπαϊκή οικονομική ανάκαμψη είναι πιθανό να πυροδοτήσει ξανά εντάσεις Βορρά-Νότου. Και η Ελλάδα δυστυχώς είναι ακόμη στον «βαθύ Νότο». Παρά το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης δέχθηκε με μεγάλη ικανοποίηση τη νίκη του Φρίντριχ Μερτς, καθώς και οι δύο ανήκουν στην ίδια πολιτική οικογένεια και περιμένει μια στενότερη σχέση με το Βερολίνο.
