Κρυμμένη στα λευκά βουνά του Καζακστάν βρίσκεται μια επίγεια πυρηνική κόλαση. Είναι μια άκρως επικίνδυνη περιοχή γεμάτη κρατήρες, εγκαταλελειμμένα καταφύγια και «ατομικές» λίμνες.
Πιο συγκεκριμένα, το Κουρτσάτοφ θεωρείται σήμερα το πιο «πυρηνικό» μέρος στον πλανήτη, αφού εκεί έπεσαν περισσότερες από 400 πυρηνικές βόμβες. Ωστόσο, αυτό δεν το ήξερε σχεδόν κανείς, καθώς όλη η περιοχή διαγράφηκε τελείως από τους σοβιετικούς χάρτες.
Η πόλη πήρε το όνομά της από τον διακεκριμένο επιστήμονα Ιγκόρ Κουρτσάτοφ, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για το σοβιετικό ατομικό πρόγραμμα. Στην περιοχή δημιούργησαν, δοκίμασαν και πυροδότησαν 456 από τις πυρηνικές βόμβες και τις βόμβες υδρογόνου τους. Και οι ανυποψίαστοι κάτοικοί της ευρύτερης περιοχής θα έπρεπε αργότερα να υποστούν τις συνέπειες των πειραμάτων για το υπόλοιπο της ζωής τους.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950, αναφέρθηκε ότι μια μόνο έκρηξη στην περιοχή προκάλεσε τέσσερις φορές περισσότερες περιπτώσεις σοβαρής δηλητηρίασης από ραδιενέργεια από ό,τι η καταστροφή του Τσερνομπίλ.
Η χειρότερη έκρηξη έλαβε χώρα στις 15 Ιανουαρίου 1965, όταν η ΕΣΣΔ δοκίμασε μια βόμβα υδρογόνου 11 φορές ισχυρότερη από τη βόμβα της Χιροσίμα που έριξαν οι ΗΠΑ στην Ιαπωνία το 1945.
Όταν το πυρηνικό πρόγραμμα λειτούργησε από το 1949 έως το 1989, πιστεύεται ότι πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι κατοικούσαν στην απομακρυσμένη κοινότητα και γύρω από αυτήν.
Σήμερα, όμως, έχουν απομείνει μόνο μερικές χιλιάδες άνθρωποι, ενώ πολλές από τις δομές έχουν πλέον ερημώσει και εγκαταλειφθεί.
Γιγάντιοι κρατήρες και εγκαταλελειμμένα καταφύγια αποτελούν ένα τρομοκρατικό σκηνικό βγαλμένο από μία άλλη εποχή.
