Αλγόριθμος που ανέπτυξαν ερευνητές του ΜΙΤ, του ETH, του WHOI και του Virginia Tech μπορεί να βοηθήσει στον ταχύ εντοπισμό περιοχών στη θάλασσα όπου ναυαγοί και αντικείμενα μπορεί να έχουν καταλήξει, παρέχοντας σημαντική βοήθεια στις επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης στη θάλασσα.
Ο ωκεανός είναι ταραγμένο μέρος, καθώς οι άνεμοι και οι καιρικές συνθήκες στέλνουν κύματα προς πάσα κατεύθυνση. Όταν ένας άνθρωπος ή ένα αντικείμενο χάνεται στη θάλασσα, οι πολύπλοκες, διαρκώς μεταβαλλόμενες συνθήκες μπορούν να δυσκολέψουν σημαντικά τις επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης.
Ερευνητές του ΜΙΤ, του Ελβετικού Ομοσπονδιακού Ινστιτούτου Τεχνολογίας (ΕΤΗ), του Woods Hole Oceanographic Institution και του Virginia Tech ανέπτυξαν μια νέα τεχνική που ελπίζουν ότι θα βοηθά τα σωστικά συνεργεία να εντοπίζουν γρήγορα περιοχές στη θάλασσα όπου μπορεί να έχουν μετακινηθεί οι ναυαγοί ή τα χαμένα αντικείμενα.
Σύμφωνα με το MIT News, πρόκειται για έναν νέο αλγόριθμο που αναλύει τις συνθήκες του ωκεανού, όπως η δύναμη και η κατεύθυνση των ρευμάτων, των ανέμων και των κυμάτων, και εντοπίζει σε πραγματικό χρόνο τις περιοχές όπου είναι πιο πιθανό να καταλήξουν αντικείμενα που επιπλέουν.
Οι ερευνητές επέδειξαν την τεχνική αυτή σε διάφορα πειράματα που περιελάμβαναν αντικείμενα και ανθρωπόμορφες κούκλες σε διάφορες ζώνες του ωκεανού. Όπως διαπίστωσαν, μέσα σε διάστημα δύο ωρών τα αντικείμενα μετακινήθηκαν στις περιοχές όπου ο αλγόριθμος προέβλεπε ότι θα προσελκύονταν, με βάση τις παρούσες συνθήκες του ωκεανού.
Ο αλγόριθμος αυτός μπορεί να εφαρμοστεί σε υπάρχοντα μοντέλα συνθηκών ωκεανού με τρόπο που επιτρέπει σε ομάδες διάσωσης να εντοπίζουν κρυμμένες «παγίδες», όπου ο ωκεανός μπορεί να στέλνει ναυαγούς. Η προσέγγιση αυτή έχει ονομαστεί TRAPS (TRansient Attracting Profiles) και βασίζεται σε μια πρόσφατη μαθηματική θεωρία που αναπτύχθηκε στο TEH Zurich.
Οι σημερινές επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης συνδυάζουν προγνώσεις καιρού με μοντέλα δυναμικής ωκεανού και τους τρόπους με τους οποίους τα αντικείμενα κινούνται στον ωκεανό προκειμένου να δημιουργούν πλάνα ερευνών και να ορίζουν περιοχές όπου θα έπρεπε να εστιάζονται οι έρευνες.
Το μεγαλύτερο έγκλημα του Σαμαρά δεν ήταν ότι έριξε την κυβέρνηση της ΝΔ το 1993 και έφερε το ΠΑΣΟΚ για μια οκταετία. Το μεγαλύτερο έγκλημα του ήταν η καταγγελία των μνημονίων από τα Ζάππεια.
Δηλητηρίασε έναν ολόκληρο λαό βαφτίζοντας ασθένεια ΤΗΝ ΘΕΡΑΠΕΙΑ. (Όλες οι άλλες χώρες χάρις στα μνημόνια βγήκαν από την κρίση σε χρόνους ρεκόρ).
