Tο θεατράλε της Βουλής
Παρακολουθώντας την συζήτηση στη Βουλή (αν έχεις τις αντίστοιχες αντοχές) διαπιστώνεις την ματαιότητα των πραγμάτων. Όλοι όσοι μίλησαν γνώριζαν ότι κανείς δεν τους ακούει πραγματικά. Ακόμα και αν θα ειπωθούν κάποιες σημαντικές αλήθειες δεν επηρεάζουν κανέναν. Όλοι έχουν πάρει κομματική εντολή και θα ψηφίσουν κοπάδι - κοπάδι ότι έχουν προ-αποφασίσει οι ηγεσίες τους.
Αυτός είναι και ένας λόγος που δεν χρειάζεται να διαβάσει κανείς, τις 1.530 σελίδες των δεκάδων νομοσχεδίων στα οποία... εν κινήσει κατατίθενται και δεκάδες τροπολογίες, συνήθως εξυπηρέτησης ημετέρων με εξαιρέσεις μόνον γι αυτούς. Δεν παίζουν κανέναν απολύτως ρόλο στο τι θα ψηφίσουν
Επίσης πρέπει να ξέρετε ότι η ψηφοφορία είναι σικέ: Με τηλεφωνήματα, παραινέσεις, καταγραφή προθέσεων οι ηγεσίες των κομμάτων γνωρίζουν από πριν το αποτέλεσμα. Η ψηφοφορία είναι μέρος του θεατράλε για να λέμε δηλαδή ότι δήθεν λειτουργεί ο κοινοβουλευτισμός.
Όσοι μιλούν επίσης, δεν εκφράζουν τις προσωπικές τους απόψεις. Οι βουλευτές που ανεβαίνουν στο βήμα και ομιλούν επί κενών θέσεων συμμετέχουν στην παράσταση ακριβώς όπως ένας ηθοποιός που υποδύεται έναν ρόλο εντελώς αντίθετο από την προσωπικότητά του. Αυτοί οι βουλευτές έχουν πάρει "γραμμή" τι να πουν (μπορούν και μόνοι τους φυσικά, γνωρίζουν τα κομματικά τους "καθήκοντα").
Η καρικατούρα δημοκρατίας στη Βουλή έχει φτάσει σε τέτοιο χάλι που γνωρίζει κανείς τι θα πουν όλοι οι ομιλητές. Μοιάζουν με ρομποτάκια προγραμματισμένα τι να πουν, πως να κινούν τα χεράκια τους, πότε να υψώνουν τη φωνή τους κ.ο.κ.
Τέλος να ξέρετε ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι που βρίσκονται στη Βουλή λένε τα εντελώς αντίθετα σε κατ ιδίαν συζητήσεις. Άλλο η δουλεία ενός ηθοποιού και άλλο η αληθινή ζωή του. Ειδικά αν πληρώνεται και καλά.